W części, płaszczyzna konstrukcyjna jest nieskończoną płaszczyzną parametrycznie dołączoną do elementu. W zespole, płaszczyzna konstrukcyjna jest powiązana względem istniejącego komponentu.
Dostęp
Wstążka:
karta Model 3D
panel Elementy konstrukcyjne
Płaszczyzna
Menu rozwijane Płaszczyzna zawiera następujące opcje tworzenia płaszczyzny konstrukcyjnej:
- Płaszczyzna (starsza metoda)
-
Wybierz:
Odpowiednie wierzchołki, krawędzie lub powierzchnie, aby zdefiniować płaszczyznę konstrukcyjną
Wynik:
Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną przechodzącą przez wybrane obiekty.
Odsunięcie od płaszczyzny -
Wybierz:
Płaska powierzchnia. Wybierz powierzchnię i przeciągnij w kierunku odsunięcia. Wprowadź wartość w oknie edycyjnym, aby określić odległość odsunięcia.
Wynik:Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną równolegle do wybranej powierzchni na określonej odległości.
Równoległa do płaszczyzny przechodząca przez punkt -
Wybierz:
Płaska powierzchnia lub płaszczyzna konstrukcyjna i dowolny punkt, w dowolnej kolejności.
Wynik:
Układ współrzędnych płaszczyzny konstrukcyjnej pochodzi z wybieranej płaszczyzny.
Płaszczyzna symetrii pomiędzy dwiema powierzchniami równoległymi -
Wybierz:
Dwie równoległe płaskie powierzchnie lub płaszczyzny konstrukcyjne.
Wynik:
Nowa płaszczyzna konstrukcyjna jest zorientowana względem układu współrzędnych i jest tak samo zorientowana jak pierwsza wybrana płaszczyzna (mają takie same normalne).
Płaszczyzna symetrii torusa -
Wybierz:
Torus.
Wynik:
Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną przechodzącą przez środek lub punkt symetrii torusa.
Kąt do płaszczyzny wokół krawędzi -
Wybierz:
Powierzchnia części lub płaszczyzna i każda krawędź lub linia równoległa do powierzchni.
Wynik:
Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną ustawioną pod kątem 90 stopni do powierzchni części. Wprowadź w polu edycyjnym pożądaną wartość kąta i kliknij znacznik, aby ustawić nowy kąt.
Trzy punkty -
Wybierz:
Dowolne trzy punkty (punkty końcowe, punkty przecięcia, punkty symetrii, punkty konstrukcyjne).
Wynik:
Dodatnia oś X jest kierunkiem dla pierwszego i drugiego punktu. Dodatnia oś Y jest prostopadła do dodatniej osi X przechodząca przez trzeci punkt.
Dwie współpłaszczyznowe krawędzie -
Wybierz:
Dwie współpłaszczyznowe osie, krawędzie lub linie konstrukcyjne.
Wynik:
Dodatni kierunek osi X wyznacza pierwsza wskazana krawędź.
Styczna do powierzchni i przechodząca przez krawędź -
Wybierz:
Zakrzywiona powierzchnia i prosta krawędź, w dowolnej kolejności.
Wynik:
Oś X definiowana jest przez linię styczności do powierzchni. Dodatni kierunek osi Y definiowany jest od osi X do krawędzi.
Styczna do powierzchni i przechodząca przez punkt -
Wybierz:
Zakrzywiona powierzchnia oraz punkt końcowy, punkt symetrii lub punkt konstrukcyjny.
Wynik:
Oś X definiowana jest przez linię styczności do powierzchni. Dodatni kierunek osi Y definiowany jest od osi X do punktu.
Styczna do powierzchni i równoległa do płaszczyzny -
Wybierz:
Zakrzywiona powierzchnia i płaska powierzchnia lub płaszczyzna konstrukcyjna, w dowolnej kolejności.
Wynik:
Układ współrzędnych nowej płaszczyzny konstrukcyjnej pochodzi z wybieranej płaszczyzny. Metoda ta może być również użyta do tworzenia płaszczyzny konstrukcyjnej stycznej do płaszczyzny lub powierzchni prostopadłej do płaszczyzny.
Normalna do osi przechodząca przez punkt -
Wybierz:
Krawędź lub oś i punkt, w dowolnej kolejności.
Wynik:
Dodatni kierunek osi X definiowany jest od przecięcia powierzchni z osią do punktu. Określ dodatni kierunek osi Y.
Normalna do krzywej w punkcie -
Wybierz:
Nieliniowa krawędź lub krzywa szkicu (łuk, okrąg, elipsa lub splajn) i wierzchołek, punkt symetrii krawędzi, punkt szkicu lub punkt konstrukcyjny na krzywej.
Wynik:
Nowa płaszczyzna konstrukcyjna jest prostopadła do krzywej i przechodzi przez punkt.