Części zespołu połączone ze sobą, muszą często zmieniać swoją wielkość, aby dopasować się do zmian projektu. W przypadku tworzenia części w kontekście zespołu można zrzutować krawędzie, pętle i powierzchnie, czyli geometrię szkicu, jednej części do szkicu bieżącej części. Tej wspólnej geometrii szkicu można użyć w celu związania drugiej geometrii szkicu lub utworzenia elementu. Geometria szkicowana na części jest dostosowana i automatycznie uaktualniana po zmianie części macierzystej.
Na przykład zespół ma część z tuleją nasuniętą na wał w innej części. Można zrzutować koniec wałka na szkic, aby użyć go do zdefiniowania wewnętrznej średnicy tulei. Wyciągnij profil aby utworzyć tuleję. Tuleja staje się częścią dostosowaną i jest automatycznie uaktualniana po zmianie średnicy wałka.
Wielkość i położenie szkicu odniesienia jest zależne od części macierzystej. Szkic odniesienia może być użyty jak każdy inny szkic do utworzenia elementu nowej części.
Geometria wspólna jest wyświetlana w przeglądarce z zastosowaniem symbolu Szkic odniesienia 
. Geometria, szkic i część są adaptacyjne 
.
Aby określić, czy geometria rzutowana podlega kojarzeniu, należy użyć opcji rzutowania wspólnego geometrii. Kliknij menu
Opcje kartę Zespół W polu Elementy lokalne należy zaznaczyć pola wyboru dotyczące rzutowania wspólnego, aby włączyć kojarzenie, gdy geometria jest rzutowana.
Można przerwać połączenie pomiędzy częścią utworzoną w szkicu innej części a jej częścią macierzystą. W zespole, uaktywnij część. Rozwiń strukturę części w przeglądarce, kliknij szkic prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz opcję Przerwij połączenie. Części są w tym momencie niezależne od siebie.
Można określać adaptacyjność geometrii rzutowanej, szkicu lub części. Aby określić adaptacyjność, należy użyć menu kontekstowego.