Style w częściach konstrukcji blachowych

Części konstrukcji blachowej można wytworzyć, używając różnych materiałów, co ma niewielki wpływ na funkcję części. Zmiana materiału części konstrukcji blachowej z aluminium na stal nierdzewną wymaga zmian atrybutów definiujących zagięcia i narożniki. Ponadto często wymagane są zmiany urządzeń wytwarzających części. Style konstrukcji blachowej zawierają następujące atrybuty:

Pełna definicja materiału Kształt i rozmiar podcięcia pod gięcie Wartość promienia gięcia Wartość parametru RozmiarPrzerwy Typ przejścia gięcia Typ i rozmiar podcięcia narożnika z dwoma zagięciami Wielkość i kształt podcięcia narożnika z trzema gięciami Metoda rozwijania Niestandardowe równania rozwijania (o ile zostały zdefiniowane) Definicję reprezentacji otworu przebijanego rozwinięcia blachy Ustawienia raportowania kąta zagięcia rozwinięcia blachy

Wszystkie te atrybuty są teraz zebrane w style, które są tworzone i zarządzane za pomocą funkcji Edytor stylów i standardów. Style można zapisywać i udostępniać globalnie za pomocą zbioru Biblioteka stylów (we wcześniejszych wersjach programu Inventor style były zapisywane i zarządzane za pomocą plików szablonów).

Części konstrukcji blachowej zawierają te same ustawienia wyglądów, stylów oświetlenia i materiałów, co zwykłe pliki części. Ponadto części konstrukcji blachowej zawierają następujące właściwości:

	Reguła konstrukcji blachowych - części konstrukcji blachowej wykonane z tego samego materiału i o tej samej grubości często posiadają te same parametry zagięć, narożników i odstępów. Te ustawienia i atrybuty są zebrane w regule konstrukcji blachowej, która określa również ustawienia dotyczące: reprezentacji elementów otworu przebijanego, opcji raportowania kąta zagięcia lub kąta otwartego, warunków wyświetlania części w formie rozwinięcia blachy.
	Reguła rozwijania konstrukcji blachowej - części konstrukcji blachowej są definiowane wg ich formy zwiniętej i funkcjonalnej, ale wytwarzane są z płaskiego arkusza. Zagięcia rozwinięcia blachy deformują materiał w strefie gięcia. Stopień deformacji zależy od liczby zmiennych. Przekształcanie modelu zagiętego do stanu płaskiego wymaga uwzględnienia deformacji za pomocą trzech metod: ogólnego przybliżenia matematycznego z użyciem zdefiniowanego współczynnika WspółczynnikK; zastosowania wartości empirycznych zarejestrowanych w tabeli gięcia dla określonych materiałów, kątów gięcia i typów obróbki; użycia własnych równań umożliwiających dostosowanie wartości przy wykorzystaniu kompensacji zagięcia, odliczenia na zagięcie, naddatku na zagięcie oraz współczynnika WspółczynnikK. Metoda i ustawienia są zawarte w regule rozwijania, która (gdy jest używana z regułą konstrukcji blachowej i materiałem) pozwala na maksymalną elastyczność projektowania części, które mogą być produkowane z różnych materiałów za pomocą różnych opcji wytwarzania.

Migracja stylu konstrukcji blachowej z plików w wersji wcześniejszej niż R2010

Celem migracji jest zachowanie starszych danych stylu konstrukcji blachowej. W przypadku danego pliku konstrukcji blachowej migracja spowoduje:

• Migrowanie informacji o aktywnym stylu do odpowiednio nazwanego lokalnego stylu lub reguły.
• Migrowanie informacji o nieaktywnym stylu do odpowiednio nazwanych lokalnych stylów lub reguł.

Po migracji:

• Brak wpływu na wielkość i kształt części konstrukcji blachowej.
• Nieużywane style i reguły będą dostępne do ponownego użycia lub wysłania do globalnej biblioteki stylów.

W wersjach wcześniejszych niż R2010 zarządzanie stylami konstrukcji blachowej odbywało się wyłącznie z poziomu dokumentu. Tworzone szablony często zawierały wszystkie definicje stylów konstrukcji blachowej w pojedynczym pliku. W wersji R2010 wszystkie zdefiniowane style w komponencie konstrukcji blachowej podlegają migracji (nie tylko styl aktywny). Ponadto wszystkie metody rozwijania dla każdego stylu konstrukcji blachowej (także te, do których nie ma odniesień) są również migrowane.

W wersji R2010 wprowadzono duże zmiany w zakresie metod rozwijania i sposobów zarządzania nimi. Podczas migracji plików utworzonych w programach w wersjach wcześniejszych niż R2010 metody rozwijania są podnoszone do poziomu nowego typu stylu o nazwie Reguła rozwijania konstrukcji blachowej. Nazwane reguły rozwijania konstrukcji blachowej mogą być określone jako części nazwanej opcji Reguła konstrukcji blachowej. Użyj tej nowej struktury, aby w prosty sposób wykorzystywać, ponownie używać i zarządzać opcją Reguły rozwijania konstrukcji blachowej.

Starsze style konstrukcji blachowej, styl materiału i wartości grubości zostały uprzednio zdefiniowane i były sterowane przez opcje danego stylu konstrukcji blachowej. Ta konwencja jest wykorzystywana w wersji R2010, co pozwala używać reguł konstrukcji blachowej do sterowania definicjami stylów materiałów i wartościami grubości oraz opcją Reguły rozwijania konstrukcji blachowej.