okno dialogowe iProperties — karta Wystąpienie

Kontroluje charakterystyki poszczególnych wystąpień komponentu w zespole. Określa, czy komponent jest widoczny, dostępny, adaptacyjny, nieruchomy lub wyświetla stopnie swobody. Ustawia nazwę wystąpienia, wygląd i odsunięcie od punktu bazowego zespołu macierzystego.

Dostęp:

W przeglądarce kliknij prawym klawiszem myszy część lub podzespół, wybierz iProperties a następnie kliknij kartę Wystąpienie.

Nazwa

Pokazuje standardową nazwę wystąpienia. Może być zastąpiona nazwą zdefiniowaną przez użytkownika.

Uwaga: Nazwa wystąpienia może być również zmieniana w przeglądarce (choć nazwa części pozostaje bez zmian).

Właściwości

Ustawia domyślne cechy dla wybranych wystąpień. Kliknij pole wyboru znajdujące się obok opcji, aby ją wybrać.

Uwaga: Wszystkie cechy oprócz wyglądu można także ustawić za pomocą menu kontekstowego.

Widoczne

Określa stan widoczności wystąpienia w oknie graficznym. Standardowo jest włączony (zaznaczony). Usuń znacznik, aby wyłączyć wyświetlanie wystąpienia w oknie graficznym.

Dostępne

Określa czy wystąpienie może być wybierane do edycji. Standardowo jest Włączony. Usuwa zaznaczenie pola wyboru, aby zmienić wystąpienie na Niedostępny, co nie pozwala na jego edycję.

Stopnie swobody

Określa, czy dla wystąpienia wyświetlone zostaną stopnie swobody. Standardowo, opcja ta jest wyłączona. Kliknij pole zaznaczenia, aby wyświetlić symbol Stopnie swobody.

Widoczność znacznika iMate

Określa, czy znaczniki iMate są widoczne. Standardowo jest włączony (zaznaczony). Usuń zaznaczenie pola wyboru, aby wyłączyć znaczniki.

Zależności zespołu

Wskazuje, czy wystąpienie jest uzależnione od innej (innych) części w zespole. Na przykład szkic odniesienia może posiadać geometrię, której definicje są uzależnione od jednej lub kilku części zespołu.

Adaptacyjny

Określa stan adaptacji wystąpienia. Jedno wystąpienie steruje stanem adaptacji wszystkich pozostałych wystąpień danego komponentu w zespole. Standardowo jest wyłączone (brak znacznika). Kliknij pole wyboru, aby ustawić wystąpienie jako adaptacyjne. Adaptacyjne wystąpienia nie mogą być elastyczne ani uczestniczyć w zestawie kontaktowym.

Część ustawiona jako adaptacyjna w jednym zespole, powoduje zmianę wielkości wszystkich swoich wystąpień w innych zespołach.

Elastyczne

Określa, czy wystąpienie podzespołu jest elastyczne. Każde wystąpienie może mieć komponenty pochodne umieszczone niezależnie w kontekście zespołu macierzystego. Standardowo jest wyłączone (brak znacznika). Kliknij pole wyboru, aby wystąpienia były elastyczne.

Podzespół nie może być jednocześnie adaptacyjny i elastyczny. Części nie można uczynić elastyczną.

Nieruchome

Określa czy dane wystąpienie jest nieruchome (wszystkie stopnie swobody są usunięte). Domyślnie opcja ta jest wyłączona. Kliknij pole wyboru, aby unieruchomić dany komponent.

Zestaw kontaktowy Określa, czy wystąpienie uczestniczy w zestawie kontaktowym. Domyślnym ustawieniem jest wyłączone (niezaznaczone).

Odniesienie

Określa, czy wystąpienie służy wyłącznie jako odniesienie. Domyślnie opcja ta jest wyłączona. Kliknij pole wyboru, aby użyć komponentu tylko jako odniesienia, i wykluczyć go z listy części rysunku.

Struktura zestawienia komponentów

Wstawia lub usuwa nadpisanie oparte na wystąpieniu w strukturze iProperty Zestawienia komponentów. Jeśli wybrano ustawienia domyślne, to nadpisanie nie występuje, a wystąpienie korzysta z Ustawienia dokumentu Struktury zestawienia komponentów. Jeśli wybrano Odniesienie, to nadpisanie zostaje ustawione dla wystąpienia.

Wygląd

Ustawia wygląd wystąpienia. Standardowo jest 'Jak materiał' (materiał jest definiowany na poziomie części).

Bieżące odsunięcie od miejsca Początek zespołu macierzystego

Wyświetla współrzędne x, y, z oraz kąt wystąpienia względem początku zespołu. Można wprowadzać poszczególne wartości odsunięcia, ale jest to tylko chwilowe w przypadku części, która nie jest nieruchoma. Wartości te są zmieniane w przypadku przesuwania, obracania lub wiązania swobodnego wystąpienia z nieruchomym komponentem.

Gdy własność Elastyczny ustawiona jest na Tak, wystąpienie elastyczne jest przesunięte względem bezpośredniego elementu macierzystego, a nie względem komponentu najwyższego poziomu lub komponentu edytowanego.