Właściwości symulacji są unikalne dla każdej symulacji. Wartości właściwości wprowadza się z ustawień analizy naprężeń oraz danych reprezentacji zespołu. Następnie wprowadza się właściwości, w zależności od wymagań symulacji. Okno zawiera ogólne elementy sterujące i karty z elementami sterującymi poszczególnych funkcji.
Właściwości opcji Typ symulacji umożliwiają wybór analizy statycznej lub modalnej oraz określenie powiązanych z nią właściwości. Jeśli symulacja wymaga wartości innych niż domyślne, należy je zmodyfikować.
|
Dostęp: |
Użycie polecenie Utwórz symulację spowoduje otwarcie okna dialogowego Utwórz nową symulacją. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy węzła Symulacja w przeglądarce i wybranie polecenia Edytuj właściwości symulacji powoduje wyświetlenie okna Edytuj właściwości symulacji. Okno Właściwości symulacji domyślnie zawiera kartę Typ symulacji. |
Następujące elementy sterujące są dostępne niezależnie od wybranej karty:
|
Nazwa |
Nazwa określona przez użytkownika (domyślnie to Symulacja), po której następuje dwukropek i liczba indeksu z zakresu od 1 do 'n'. Dla każdej nowej symulacji przypisuje się indeks o większej wartości. Nazwę stosuje się we wszystkich wyświetlanych odnośnikach do symulacji. | |
| Cel projektu |
Określa cel symulacji. Można wybrać jedną z dostępnych wartości: |
|
| Pojedynczy punkt | Opcję należy stosować przy określaniu wartości dla jednego zestawu geometrii. Typ domyślny dla nowych symulacji. | |
| Wymiar parametryczny |
Opcję należy stosować do optymalizacji lub modyfikacji geometrii elementu przy użyciu parametrów projektowych. Symulacja generuje wyniki dla podanych wartości różnych parametrów. |
|
| Przywróć |
Zastępuje bieżące ustawienia przy użyciu ustawień analizy naprężeń. Uwaga: Mogą one różnić się od wartości określonych po utworzeniu symulacji. Przycisk Anuluj umożliwia zamknięcie okna bez klikania przycisku OK, a przycisk Cofnij umożliwia cofnięcie działania wykonanego po kliknięciu przycisku OK.
Następujące opcje nie ulegają zmianie:
|
|
| OK | Akceptuje zmiany ustawień i stosuje je dla wybranej symulacji. | |
| Anuluj | Anuluje bieżące okno dialogowe. Zmiany, których nie zastosowano, są odrzucane. | |
| Zastosuj | Ustawia lub zmienia ustawienia symulacji na podstawie aktualnych wartości w oknie dialogowym. | |
Karta Typ symulacji
Dostępne są dwa typy symulacji: Statyczna i Modalna.
|
Analiza statyczna |
Przelicza model nie stosujący ruchu, w celu określenia naprężeń i przemieszczeń. |
|
| Wykryj i eliminuj tryby bryły sztywnej | Usuwa tryby bryły sztywnej w problematycznych przypadkach bez zdefiniowanej wystarczającej liczby wiązań, lecz z symetrycznym obciążeniem z poprawnym rozwiązaniem elastyczności. | |
| Oddzielne naprężenie dla powierzchni kontaktu | Należy wybrać bezpośrednią reprezentację nieciągłego naprężenia wzdłuż interfejsu kontaktu przy analizie metodą elementów skończonych. Niektóre komponenty naprężeń mogą być nieciągłe z powodu wykonania kontaktujących się części z różnych materiałów. | |
| Analiza obciążenia ruchomego |
Wybranie powoduje transfer obciążeń ruchomych z Symulacji Dynamicznej do pojedynczej części. Aktywowane są także elementy sterujące Część i Krok czasowy.
Wszystkie pozostałe bryły są wykluczone, a powiązane obciążenia Symulacji Dynamicznych są importowane. |
|
| Analiza modalna |
Określa naturalne częstotliwości wibracji dla modelu. |
|
| Liczba trybów |
Umożliwia wprowadzenie liczby częstotliwości rezonansowych do wyszukania dla częstotliwości konstrukcyjnej. Obejmuje to także częstotliwości odpowiadające ruchom bryły sztywnej. Na przykład analiza wibracji swobodnych w pierwszych sześciu trybach odbywa się przy częstotliwości 0Hz, odpowiadając sześciu ruchom bryły sztywnej. |
|
| Zakres częstotliwości |
Umożliwia wprowadzenie zakresu częstotliwości dla wybranych częstotliwości modalnych. Zaleca się wprowadzenie zarówno zakresu, jak i liczby trybów zakresu. Jeśli liczba trybów nie jest znana, funkcja analizy naprężeń oblicza do 100 trybów w zakresie. |
|
| Oblicz tryby przedobciążeniowe |
Umożliwia obliczenie naprężeń dla modelu, a następnie trybów dla warunków naprężenia wstępnego. |
|
| Zwiększona dokładność |
Umożliwia zwiększenie dokładności obliczonych częstotliwości o rząd wielkości (10 razy). |
|
|
Kontakty |
||
| Tolerancja |
Umożliwia określenie maksymalnej odległości pomiędzy powierzchniami lub krawędziami, używanej podczas automatycznego wykrywania kontaktów. Powierzchnie lub krawędzie w większej odległości są eliminowane i nie uwzględniane przez funkcje automatycznego tworzenia kontaktów. Można wprowadzić wartość w innej jednostce liniowej niż domyślna dokumentu. |
|
| Typ | Z listy typów kontaktu należy wybrać typ generowany automatycznie podczas tworzenia kontaktów przez symulację. Później można edytować poszczególne kontakty i zmienić typ. | |
| Sztywność normalna | Określa równoważną sztywność normalną. Stosuje się tylko dla kontaktu Sprężyna. | |
| Sztywność styczna | Określa równoważną sztywność styczną. Stosuje się tylko dla kontaktu Sprężyna. Uwaga: Kierunek, normalny lub styczny, określa się jako najlepsze przybliżenie pomiędzy dwiema powierzchniami, które następują po sobie równolegle. Przykładowo są to płaszczyzny równoległe, walce koncentryczne itp. W innych przypadkach wartość może być niejednoznaczna.
|
|
| Tolerancja złącza skorupy | Określ maksymalny współczynnik między odstępem skorupy a grubością skorupy używany do zamykania przerw w powierzchni środkowej. Przerwy te są łączone za pomocą złączy. Złącze jest kontaktem wygenerowanym przez system, pomagającym w traktowaniu powierzchni środkowej jako fizycznie połączonej, mimo że ma ona przerwy. | |