Plik tablicy Intermediate Data Format (IDF, wersja 2.0 lub 3.0) można otworzyć w programie Autodesk Inventor. Plik można otworzyć jako nowy zespół lub dokument części, albo umieścić bryłę IDF jako komponent w istniejącym zespole.
Po otwarciu typu pliku tablicy IDF, komponenty tablicy zostają streszczone, tak by można było wybrać pliki do importu. Każdy komponent ma przypisany kolor, aby zapewnić poprawną reprezentację wizualną zespołu PCB. Można zmienić kolor całej tablicy, innych konturów, wszystkich lub pojedynczego komponentu.
IDF jest standardowym formatem wymiany danych dla przenoszenia danych zespołu obwodów drukowanych (PCA) pomiędzy arkuszem płytki drukowanej (PCB) i projektem mechanicznym. Format składa się z następujących plików:
|
Plik tablicy/panelu |
Plik wejściowy IDF (.brd, .emn, .bdf lub .idb) zawierający definicję panelu lub tablicy. |
|
Plik biblioteki |
Zawiera informacje dotyczące właściwości tablicy. Plik biblioteki posiada rozszerzenie .lib, .emp, .ldf lub .idl i musi zawsze znajdować się w tym samym miejscu i posiadać tę samą nazwę co plik tablicy. |
Wszystkie trzy pliki mają tę samą nazwę i różne rozszerzenia. Nazwa oparta jest na nazwie pliku wejściowego IDF.
Po zaimportowaniu jako dokumentu zespołu komponenty tablicy są przekształcane w wiele części znajdujących się w nowym zespole. Każdy plik części zawiera dane jednego lub wielu komponentów. Przeglądarka programu Autodesk Inventor i zestawienie komponentów są aktualizowane informacjami IDF.
Po zaimportowaniu jako dokument części, komponenty tablicy są przekształcane na szkice i wyciągnięcia. Powoduje to ustawienie modelu części w strukturze. Importowanie danych IDF jako pojedynczej części upraszcza zarządzanie plikami i ogranicza liczbę plików programu Autodesk Inventor, które należy otworzyć, aby wyświetlić dokładną reprezentację zespołu PCB.
W programie Autodesk Inventor IDF Translator obsługiwanych jest wiele standardowych elementów tablicy IDF:
|
Kontury |
Obsługiwane są tablica i panel, inne kontury, kontury przebiegu i położenie konturów. Każdy kontur służy do różnych celów, może określać odpowiadający kształt tablicy i wycięcia lub miejsce do wstawienia komponentów, i jest przedstawiony w przeglądarce jako część lub szkic. Jeśli istnieje wiele konturów, szkic tworzony jest dla każdego z nich. Rozwiń część, aby wyświetlić dodatkowe szkice. |
|
Wykluczenia |
Trasowania, punkty kontrolne i wykluczenia położeń, nie są obsługiwane. Każde wykluczenie określa obszar tablicy, gdzie typ elementu nie jest dozwolony. Jeśli istnieje wiele konturów, szkic tworzony jest dla każdego z nich. Rozwiń część, aby wyświetlić dodatkowe szkice. |
|
Obszary grup |
Określa obszar, gdzie umieszczane są powiązane komponenty. Jeśli grupa obszarów istnieje po obu stronach tablicy, szkic jest tworzony dla każdej strony. |
|
Otwory wiercone |
W odróżnieniu od kołowych wycięć w konturach tablicy, otwory wiercone są zawsze wiercone i umieszczane na tym samym szkicu, co kontur tablicy. |
|
Komponenty |
Komponenty tablicy, takie jak łączniki, przełączniki i wyświetlacze znajdują się na liście z nazwą pakietu i numerem części. Każdy komponent zawiera informacje o umieszczeniu. Pola nazwy pakietu i numeru części dla każdego komponentu są wykorzystywane jako odnośnik do definicji komponentu w pliku biblioteki IDF. Oznaczenie odwołania poprzedzone podkreśleniem i unikatowy identyfikator stanowi wyświetlaną nazwę dla każdego wystąpienia komponentu. |
Wszystkie pliki części automatycznie bazują na istniejącej informacji tablicy. Uwagi zdefiniowane w pliku IDF zostają utworzone i są przechowywane, ale nie są wyświetlane.
Po zaimportowaniu danych IDF można je w dowolny sposób wykorzystywać, podobnie jak inne dane programu Autodesk Inventor. Zaimportowane informacje dotyczące tablicy można przedstawić w rysunkach, widokach projektowych i prezentacjach.
Jedyna różnica pomiędzy systemem, w którym program Autodesk Inventor IDF Translator jest zainstalowany, a tym, w którym nie jest on zainstalowany, jest taka, że nielicencjonowana strona WWW nie może importować nowych komponentów IDF. Przykładowo zarówno licencjonowany, jak i nielicencjonowany montaż pozwala na: