Geometria odniesienia jest krzywą szkicu lub punkty utworzone przez rzutowanie krawędzi modelu, wierzchołków lub elementów konstrukcyjnych innego szkicu na aktywną płaszczyznę szkicu. Geometria odniesienia odwołuje się do (jest stowarzyszona z) poprzednio utworzonej geometrii.
Geometria odniesienia może być używana w szkicach profili lub ścieżek lub do wiązania z inną geometrią szkicu. Można na przykład użyć krawędzi odniesienia jako jednego z segmentów profilu lub jako punktu zakończenia dla innych krzywych szkicu.
Metody tworzenia geometrii odniesienia
Należy utworzyć geometrię odniesienia za pomocą dwóch sposobów:
- Podczas tworzenia szkicu na płaskiej powierzchni modelu, wszystkie krawędzie powierzchni są automatycznie dodawane do szkicu jako geometria odniesienia.
- Polecenie Rzutuj geometrię rzutuje krawędzie modelu, wierzchołki, elementy konstrukcyjne, punkty lub krzywe z widocznego szkicu na aktywną płaszczyznę szkicu jako geometrię odniesienia.
Różnice między krzywymi szkicu a geometrią odniesienia
- Krzywe szkicu nie są stowarzyszone z innymi elementami, jeżeli nie zostaną do nich dodane wiązania.
- Geometria odniesienia zachowuje swoje parametryczne stowarzyszenie z geometrią od której pochodzi poprzez wszystkie operacje edycyjne.
- Geometria odniesienia może być wybierana, ale nie edytowana tak, że nie może być ona używana do ciągnięcia wiązania (na przykład w przypadku styczności). Krzywe szkicu mogą być edytowane.
- Geometria odniesienia tworzona przez rzutowanie może być usuwana, ale geometria odniesienia rozpoznawana automatycznie podczas jej szkicowania na powierzchni modelu nie może być usuwana. Wszystkie krzywe szkicu mogą być usuwane.
Zachowanie geometrii odniesienia i elementu źródłowego
Geometria odniesienia jest uaktualniana odzwierciedlając zmiany dokonywane w elemencie źródłowym tak, by rzutowanie geometrii na płaszczyznę szkicu było prawidłowe. Przykładowo:
- Jeżeli edytując element źródłowy tworzymy dodatkowe wierzchołki lub krawędzie to są one dodawane do geometrii odniesienia.
- Linie, które się rozdzielają lub łączą w elemencie źródłowym, w geometrii odniesienia zachowują się jak jedna linia.
- Zmiany kąta pochylenia lub wysokości wyciągnięcia w elemencie źródłowym powodują zmiany w geometrii odniesienia.
- Jeżeli krawędź elementu źródłowego jest ucinana, wówczas szkic odnoszący się do tej krawędzi zmienia rozmiar zgodnie z nową długością.
- Jeżeli geometria odniesienia bazuje na elemencie, który następnie jest usuwany, to geometria odniesienia traci stowarzyszenie z elementem oryginalnym i jest konwertowana do postaci utwierdzonych krzywych szkicu. Wiązania i wymiary są zachowywane.