Po utworzeniu zespołu i dodaniu co najmniej jednego połączenia standardowego można wstawić inne połączenia (toczne, przesuwne, kontaktowe 2D i łączące) pomiędzy dwoma komponentami, pomiędzy którymi istnieje co najmniej jeden stopień swobody. Połączenia te należy wstawić ręcznie, ponieważ w odróżnieniu od połączeń standardowych, nie można utworzyć ich automatycznie poprzez przekształcenie wiązania . Wszystkie połączenia w tych kategoriach wiążą co najmniej jeden stopień swobody, utworzony przez połączenia standardowe.
Połączenia przesuwne, takie jak połączenia toczne mogą zamykać pętle kinematyczne i działać pomiędzy dwoma komponentami, między którymi występuje ruch względny w płaszczyźnie 2D. Połączenia ślizgowe można utworzyć wyłącznie pomiędzy dwoma komponentami będącymi w ruchu 2D względem siebie. Układy współrzędnych połączenia są umieszczane za pomocą oprogramowania w punkcie kontaktu. Ruch połączenia odbywa się w płaszczyźnie zdefiniowanej przez wektory Z 1 (normalny) i X 1 (styczny). Płaszczyzna kontaktu jest definiowana przez wektory Z 1 i Y 1 . Połączenia te stosują wiązanie stałego kontaktu. Brak jest obciążeń stycznych.
Pierwsze kroki
Konstrukcja tych połączeń jest podobna, jak w przypadku połączeń tocznych.
Wskazówki znajdujące się w rozdziale Przygotowywanie zespołów do symulacji dynamicznej zawierają informacje, w jaki sposób można modelować zespół w celu uproszczenia symulacji dynamicznej.
Następnie należy wykonać różne czynności, w zależności od typu połączenia ślizgowego, które ma być dodane. Kliknij znajdujące się poniżej typy połączeń, aby zapoznać się z opisem czynności koniecznych do wstawienia połączenia określonego typu.
Układ współrzędnych połączenia dla komponentu nie musi być taki sam, jak układ współrzędnych komponentu.
Oprogramowanie przedstawia wyniki w układzie współrzędnych połączenia pierwszego komponentu.
Chociaż nie zawsze zachodzi potrzeba wyboru dodatkowych elementów geometrycznych określających układ współrzędnych połączenia, zaleca się, aby układ współrzędnych połączenia był określony tak precyzyjnie, jak to tylko możliwe.
Jeśli wybierzesz płaszczyznę, możesz pominąć następny element. Jeśli wybierzesz oś Z, musisz również wybrać dwa nowe elementy.
Układ współrzędnych połączenia dla pierwszego komponentu ma swój początek w punkcie połączenia płaszczyzny z walcem.
W przypadku tego połączenia walec musi znajdować się na pierwszym komponencie, a krzywa (część walca lub dysku) na drugim.
Układ współrzędnych połączenia dla komponentu nie musi być taki sam, jak układ współrzędnych komponentu.
Oprogramowanie przedstawia wyniki w układzie współrzędnych połączenia pierwszego komponentu.
Układ współrzędnych połączenia dla pierwszego komponentu ma swój początek w punkcie jego połączenia z drugim komponentem.
W przypadku tego połączenia walec musi znajdować się na pierwszym komponencie, a krzywa (część walca lub dysku) na drugim.
Układ współrzędnych połączenia dla komponentu nie musi być taki sam, jak układ współrzędnych komponentu.
Oprogramowanie przedstawia wyniki w układzie współrzędnych połączenia pierwszego komponentu.
Chociaż nie zawsze zachodzi potrzeba wyboru dodatkowych elementów geometrycznych określających układ współrzędnych połączenia, zaleca się, aby układ współrzędnych połączenia był określony tak precyzyjnie, jak to tylko możliwe.
Układ współrzędnych połączenia dla pierwszego komponentu ma swój początek w punkcie jego połączenia z drugim komponentem.
Układ współrzędnych połączenia dla komponentu nie musi być taki sam, jak układ współrzędnych komponentu.
Oprogramowanie przedstawia wyniki w układzie współrzędnych połączenia pierwszego komponentu.
Chociaż nie zawsze zachodzi potrzeba wyboru dodatkowych elementów geometrycznych określających krzywą, zaleca się, aby była ona określona tak precyzyjnie, jak to tylko możliwe.
Układ współrzędnych połączenia dla komponentu nie musi być taki sam, jak układ współrzędnych komponentu.
Oprogramowanie przedstawia wyniki w układzie współrzędnych połączenia pierwszego komponentu.
Chociaż nie zawsze zachodzi potrzeba wyboru dodatkowych elementów geometrycznych określających krzywą, zaleca się, aby była ona określona tak precyzyjnie, jak to tylko możliwe.