Elementy i części geometrii

Adaptacyjne części i geometria zawierają nie w pełni związane elementy i dopasowują się do zmian projektu.

Gdy nie w pełni związana geometria zostaje wyznaczona jako adaptacyjna, należy określić elementy geometrii, które mogą podlegać zmianom. Można określić, w przypadku których elementów rozmiar lub położenie pozostaną stałe.

Uwaga: Komponent nie może być jednocześnie adaptacyjny i elastyczny. Można wybrać stan elastyczności, aby ten sam podzespół ze swoimi komponentami był widoczny w różnych miejscach zespołu.

Uwaga: Części utworzone w innych systemach CAD, nie mogą być adaptacyjne, ponieważ importowane części są traktowane jako całkowicie zwymiarowane.

Zastosowania części adaptacyjnych

Część w zespole jest użyteczna, dopóki może podlegać zmianom w razie potrzeby. Jeżeli tworzysz elementy w pliku części, to pozostaw niektóre szkice lub właściwości geometrii nie pełni związane i zdefiniuj te elementy jako adaptacyjne . Przykładowo: przeciągając myszą, można zdefiniować wyciągnięcie proste, ale zostawić jego głębokość jako nieokreśloną.

Po wstawieniu części z nie w pełni związanymi elementami do zespołu należy oznaczyć ją jako adaptacyjną. Jeżeli zwiążesz część ze stałą geometrią, to jej elementy adaptacyjne spowodują zmianę kształtu w celu dopasowania się.

W zespole można oznaczać inne podzespoły jako adaptacyjne. Jeśli części (i elementy) w podzespole zostały oznaczone jako adaptacyjne, to elementy będą dostosowywane, gdy zostaną związane z geometrią spoza danego podzespołu. Można przeciągać nie w pełni związane komponenty do innego miejsca z wnętrza macierzystego zespołu.

Można użyć istniejących części lub podzespołów, aby spełnić założenia danego zespołu. Nie w pełni zwymiarowane elementy zmieniają swoją wielkość, po związaniu ich ze stałymi komponentami zespołu. W pliku zespołu wybierz część lub podzespół, których elementy są ustawione jako adaptacyjne.

Zastosowania adaptacyjnych modeli zespołu

Ogólne zasady stosowania modeli adaptacyjnych:

Gdy nie w pełni zdefiniowany projekt zespołu wymaga, aby część lub podzespół znajdowały się w danym miejscu, ale nie jest znany jego ostateczny rozmiar.
Gdy położenie lub rozmiar elementu zależą od położenia lub rozmiaru elementu innej części w zespole.

Tylko jedno wystąpienie części określa jej elementy adaptacyjne. Gdy w zespole zostaje umieszczona wielokrotnie ta sama część, tylko jedno jej wystąpienie może być adaptacyjne. Jednak wszystkie wystąpienia będą odzwierciedlać dokonane w niej zmiany, w tym wystąpienia w innych zespołach.

Geometria, która może być adaptacyjna

Niezwymiarowana geometria szkicu
Elementy utworzone z niezwymiarowanej geometrii szkicu
Elementy zawierające niezdefiniowane kąty i wydłużenia
Elementy konstrukcyjne, które odnoszą się do geometrii innych części
Szkice zawierające projektowane punkty początkowe
Części, które zawierają adaptacyjne szkice lub elementy
Podzespoły, które zawierają części z adaptacyjnymi szkicami lub elementami

Modele oznaczone jako adaptacyjne

Aby część lub podzespół adaptowały się po umieszczeniu ich w zespole, muszą zawierać co najmniej jeden element adaptacyjny. Aby określić stan adaptacyjny, użyj jednego lub kilku z poniższych sposobów:

Określić parametry adaptacyjne części. W pliku części lub po aktywowaniu części w pliku zespołu, wybierz element w przeglądarce, naciśnij prawy przycisk myszy i wybierz Właściwości. W oknie dialogowym własności elementu, włącz szkic, parametry i płaszczyzny zakończenia Od/Do jako adaptacyjne.
Zdefiniowanie równocześnie wszystkich parametrów elementu jako adaptacyjnych. Po utworzeniu elementu w pliku części, naciśnij prawy przycisk myszy na tym elemencie w przeglądarce i wybierz Adaptacyjny.
W pliku zespołu wybierz część lub podzespół w oknie graficznym lub przeglądarce, kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz Adaptacyjny. Jeśli części lub podzespoły nie zostaną zdefiniowane jako adaptacyjne w danym zespole, będą one sztywną bryłą. Ich rozmiary nie zmienią się, gdy zostaną związane z innymi częściami, gdyby nawet ich elementy zostały zdefiniowane jako adaptacyjne w pliku części.

Uwaga: Jeżeli tworzysz adaptacyjny element, to wszystkie jego wystąpienia są też adaptacyjne. Jeżeli używasz elementu w innych częściach jak iFeature lub szyk, to może on zmieniać wielkość. Jeżeli chcesz zachować nieadaptacyjną wersję elementu, to zapisz ją z inną nazwą pliku.

Ograniczenia geometrii adaptacyjnej

Aby zapewnić przewidywalny sposób aktualizacji elementów i części adaptacyjnych:

Używaj tylko jednego warunku styczności dla elementu obrotowego.
Unikaj odsunięć podczas przypisywania więzów pomiędzy dwoma punktami, dwoma liniami lub punktem i linią.
Unikaj wiązania zestawiającego pomiędzy dwoma punktami, punktem a płaszczyzną, punktem a linią, linią a płaszczyzną.
Unikaj styczności pomiędzy sferą i płaszczyzną, sferą i stożkiem i pomiędzy dwoma sferami.

W zespołach zawierających więcej niż jedno wystąpienie części adaptacyjnej wiązania z nieadaptacyjnymi wystąpieniami niekiedy wymagają dwukrotnej aktualizacji , aby zostały poprawnie rozwiązane.

W nieadaptacyjnych zespołach, można wiązać geometrię z początkiem elementów konstrukcyjnych (płaszczyzny, osie i punkt początkowy). W zespole adaptacyjnym te same wiązania nie mają wpływu na pozycję podzespołów.