Większość projektantów korzysta ze zbioru części, które pełniąc tą samą rolę w wielu modelach konstrukcyjnych różnią się jedynie rozmiarem, materiałem i innymi zmiennymi. Tego typu elementy można utworzyć jako elementy iPart udostępniając dla wielu projektów różne ich warianty.
Za pomocą narzędzia Redagowanie iPart można tworzyć rodziny części zawierające tabelę. Dla standardowych części iPart każdy wariant iPart jest składnikiem, który jest zdefiniowany przez wiersz w tabeli. Umieszczając część w zespole, należy wybrać odpowiedni wiersz (składnik).
Ogólnie:
- Rozpocząć od utworzenia nowej lub wybrania istniejącej części, lub elementu konstrukcji blachowej.
- Określ fragment projektu, który ulega zmianie z każdym dodanym składnikiem.
- Za pomocą polecenia Parametry należy zmienić nazwy parametrów, określić równania i utworzyć parametry własne.
- Za pomocą polecenia Utwórz iPart należy zdefiniować wiersze tabeli, które będą reprezentowały składniki generatora iPart, określając warianty jego parametrów, właściwości, informacje o gwintach i wiązaniach iMate, wyłączenia elementów i elementy konstrukcyjne.
- Dla odmian konstrukcji blachowych iParts Reguły konstrukcji blachowej mogą zostać zdefiniowane reguły Rozwinięcia konstrukcji blachowej i orientacja Płaskiego szyku.
- Zapisać część, która automatyczne jest zapisywana w postaci generatora iPart.
Proces roboczy dla części iPart
Praca z elementami iPart składa się z dwóch faz: autoryzacji części i umieszczania części
Podczas autoryzacji części można projektować część oraz definiować wszystkie jej odmiany. Należy utworzyć wiersze w tabeli dla wszystkich możliwych wariantów danej części. Każda wersja nazywana składnikiem jest przechowywana w Generatorze iPart.
Można tworzyć dwa typy generatorów elementów iPart: standardowe i niestandardowe
Podczas umieszczania części wybierz wiersz w tabeli, który będzie reprezentował odpowiednią wersję. Po wygenerowaniu składnika elementu iPart z uwzględnieniem wartości zawartych w wierszu tabeli składnik zostanie wstawiony do zespołu w taki sam sposób jak inne komponenty.
Typy części iPart
Występują dwa rodzaje części iPart:
- Standardowy generator części iPart definiuje wszystkie wartości w kolumnach. Po umieszczeniu części iPart ze standardowego generatora części iPart nie można modyfikować jego części składowych.
- Niestandardowy generator części iPart zawiera przynajmniej jedną kolumnę Kolumna parametrów niestandardowych. Podczas publikowania części iPart przy użyciu niestandardowego generatora części iPart można zmodyfikować parametry niestandardowe w częściach składowych po wstawieniu części składowej iPart. Do umieszczonego niestandardowego składnika iPart można dodać elementy.
Informacje do zawarcia w części iPart
Element iPart może zawierać:
- Parametry. W edytorze parametrów można zmienić nazwy parametrów, określić równania i utworzyć parametry własne.
- Właściwości mogą obejmować takie informacje, jak numer części, numer katalogowy i materiał. Zestaw materiałów i części jest automatycznie uaktualniany.
- Gwinty obejmują rodziny różnych gwintów, oznaczenia, klasy, kierunek gwintów i średnicę przewodu.
- Wiązania iMate określają stan włączenia (lub wyłączenia) elementów, wartości odsunięcia, nazwy dopasowania i numer sekwencji.
- Elementy konstrukcyjne, które powinny być włączone lub wyłączone oraz stan widoczności.
- Stan wyłączenia elementu. Stosując wyłączanie elementów można w jednym pliku zdefiniować kilka konfiguracji jednej części. Na przykład jedna konfiguracja części może mieć wyciągnięcie proste z cięciem, natomiast inna – wyciągnięcie z łączeniem. Konstrukcja blachowa iParts może posiadać ukryte elementy, które zostały dodane do płaskiego szyku, tworząc indywidualne płaskie wzory unikalne dla plików elementów iPart.
- iFeatures i tabele z elementami iFeatures Można określić, które wstawione elementy iFeatures mają być włączone do części iPart. Jeśli elementy iFeature obejmują tabele, można określić wartość każdego rzędu iFeature i wartość usunięcia dla każdego rzędu.
- Konstrukcje blachowe iParts mogą zawierać: Regułę konstrukcji blachowej, Rozwinięcie konstrukcji blachowej oraz orientację Szyku płaskiego.
Gdzie przechowywać części iPart
Generatory standardowych części iPart generują części o ustalonych wartościach parametrów. Ponieważ części są wielokrotnie umieszczane w wielu zespołach należy je przechowywać w bibliotece, której ścieżka jest dołączona do pliku aktywnego projektu. Ścieżka ta nazwana jest ścieżką procy.
Katalog biblioteki, w którym chcesz zapisać części iPart musi mieć taką samą nazwę jak biblioteka generatora, poprzedzoną znakiem podkreślenia. Na przykład jeżeli generatory są przechowywane w bibliotece Bolts, możesz zdefiniować bibliotekę o nazwie _Bolts. Program Autodesk Inventor automatycznie umieści wszystkie wygenerowane części iPart w bibliotece _Bolts. Można zdefiniować wiele ścieżek proxy i określić je w projekcie. Ta technika może być pomocna podczas grupowania według kategorii komponentów sterowanych tabelą. Nadmiarowe ścieżki są wyświetlane w kolorze czerwonym. Można je usunąć w pliku projektu.
Określenie ścieżki proxy nie jest wymagane. Podczas umieszczania składników iPart w zespole program Autodesk Inventor tworzy podkatalog w tym samym katalogu, który zawiera generator iPart. Na przykład część iPart o nazwie Bolt.ipt znajduje się w katalogu C:\temp. Podczas umieszczania w zespole składnika iPart tworzony jest podkatalog o nazwie Bolt (C:\temp\Bolt), w którym zostaje utworzony plik składnika iPart.
Niestandardowe składniki iPart są zawsze przechowywane w miejscu określonym za pomocą polecenia Przeglądaj w oknie dialogowym Wstaw niestandardowy składnik iPart w środowisku zespołu.
Różnice między standardowymi a niestandardowymi częściami iPart
Tworząc generator elementów iPart można określić parametry, które mogą być modyfikowane podczas umieszczania elementu iPart w zespole. Części pochodzące ze standardowych generatorów elementów iPart nie mogą być modyfikowane. Części pochodzące z generatorów niestandardowych elementów iPart mogą posiadać parametry, które można modyfikować podczas umieszczania części iPart w zespole.
Standardowe generatory iPart, np. generatory śrub, nie są modyfikowane. Ponieważ śruby są elementami niezmiennymi, należy wybrać składnik iPart, lecz nie zmieniać żadnej wartości. Standardowe składniki iPart są zazwyczaj przechowywane w bibliotece. Domyślnie pliki standardowych składników iPart są zapisywane w folderze o nazwie takiej, jak nazwa generatora lub w miejscu określonym przez ścieżkę proxy. Aby uzyskać więcej informacji, patrz rozdział Gdzie przechowywać części iPart w temacie Używanie części iPart w zespołach.
Jeśli składnik iPart został już utworzony, dalsze umieszczanie składników iPart w zespole jest wykonywane z wykorzystaniem tego samego pliku składnika. Jeśli kryteria wyboru składnika iPart są określone przez klucz, czyli składnik jest zdefiniowany przez stałe wartości z tabeli generatora, składnik iPart jest częścią standardową. Dlatego liczba kombinacji wstawiania w celu utworzenia składnika iPart jest ograniczona. Przykłady to nakrętka, śruba i podkładka.
Generatory niestandardowych części iPart nie są modyfikowane w bezpośredni sposób, lecz można wybrać i zmienić parametry niestandardowe podczas umieszczania składnika w generatorze. Przykładem może być wybranie elementu iPart z generatora kątowników, kiedy to można zmodyfikować pewne wartości, np. długość, szerokość lub grubość. Można modyfikować tylko te wartości, które zostały określone podczas tworzenia generatora iPart. Niestandardowe składniki iPart są zwykle specyficzne dla konkretnego zespołu i można je przechowywać w jednym miejscu razem z innymi częściami.
Miejsce przechowywania plików utworzonych dla niestandardowych składników iPart jest określone przez ścieżkę, którą można zdefiniować za pomocą polecenia Przeglądaj w oknie dialogowym Wstaw niestandardowy składnik iPart. Dla niestandardowych składników iPart można wprowadzić wartości niestandardowe, których nie ma w tabeli. Kolumny dla niestandardowych składników iPart są wyświetlane w generatorze iPart na niebieskim tle. Niestandardowe składniki iPart można edytować, dodając elementy dodatkowe, szkice i inne. Oznacza to, że dwa niestandardowe składniki iPart utworzone z identycznymi parametrami mogą się różnić.
|
Najważniejsze różnice między standardowymi i niestandardowymi składnikami iPart: |
||
|
Zachowanie części iPart |
Standardowe części iPart |
Niestandardowe części iPart |
|
Wartości parametrów do tworzenia składników |
Wybierz z listy |
Dla parametrów niestandardowych zazwyczaj dopuszczalne są dowolne wartości. Dla innych parametrów należy dokonać wyboru z listy. |
|
Położenie plików składników |
Określane w momencie tworzenia pliku za pomocą podkatalogu o tej samej nazwie lub za pomocą ścieżki proxy |
Określone przez użytkownika |
|
Liczba składników |
Skończona, jeden składnik na wiersz |
Zazwyczaj nieograniczona; dla każdego wiersza można utworzyć wiele składników w oparciu o różne wartości parametrów użytkownika |
|
Ponowne użycie składnika |
Używany ponownie, jeśli dostępny |
Zawsze tworzony od nowa |
|
Edycja składnika? (Dodawanie elementów do składników) |
Nie |
Tak |
|
Określanie nazw plików składników w tabeli iPart? |
Tak |
Nie |
| Używanie elementów edycyjnych szyku płaskiego? |
Tak |
Nie |
Zachowanie elementów konstrukcyjnych w częściach iPart
Elementy konstrukcyjne w elementach iPart ułatwiają wiązanie części w zespołach i tworzenie styków w częściach elektrycznych.
Elementy konstrukcyjne w części należy utworzyć przed przekształceniem części w generator iPart, a potem dopiero określić elementy konstrukcyjne, które zostaną włączone do składnika iPart lub wyłączone.
W oknie dialogowym Redagowanie iPart elementy konstrukcyjne mają standardowe ustawienia Włącz lub Wyklucz. Można wybrać elementy konstrukcyjne w tabeli elementu iPart i przypisać im inne ustawienie. Każdy wiersz może zawierać elementy konstrukcyjne dołączone lub wykluczone. Standardowe nastawy to:
- Elementy konstrukcyjne powiązane za pomocą wiązań typu iMate są Włączone.
- Sworznie (punkty konstrukcyjne) w częściach elektrycznych są Włączone.
- Wszystkie pozostałe elementy konstrukcyjne są Wyłączone, za wyjątkiem tych powiązanych za pomocą wiązań iMate.
Dla standardowych części iPart każdy wiersz tabeli reprezentuje składnik. Kolumna dla każdego elementu konstrukcyjnego określa czy jest on włączony czy wykluczony. Można modyfikować to ustawienie w każdym wierszu tabeli.
Widoczność Widoczność obiektów. Uwagi dotyczące generatora iPart dla konstrukcji blachowych
Blachowe konstrukcje iPart posiadają następujące atrybuty:
- specyfikację reguły konstrukcji blachowych,
- specyfikację reguły rozwijania konstrukcji blachowych,
- opcjonalną specyfikację alternatywnej orientacji rozwinięcia blachy o określonej nazwie,
- opcjonalną indywidualną kontrolę sekwencji zaginania elementów rozwinięcia blachy przechwyconego za pomocą opcji Zakres elementu generatora.
Efektywne wykorzystanie tych atrybutów wymaga uwzględnienia dodatkowych czynników, jeżeli blachowa konstrukcja iPart wyłącza elementy eliminujące zaginanie, co wpływa na kolejność etapów sekwencji zginania.
Podczas tworzenia generatora iPart konstrukcji blachowych, tworzony jest domyślna kolejność zginania. Domyślna kolejność zginania zależy od tego, czy w dokumencie konstrukcji blachowej istnieje już obiekt rozwinięty.
- Jeżeli w momencie przekształcania części w generator iPart nie istnieje żadne rozwinięcie blachy, wówczas po wygenerowaniu rozwinięcia każdemu jego składnikowi w wierszu zostanie przydzielona ta sama kolejność zginania (z uwzględnieniem wyłączonych elementów).
- Jeżeli w momencie przekształcania części w generator iPart istnieje już rozwinięcie blachy, wówczas istniejąca kolejność zginania zostanie skopiowania do każdego składnika rozwinięcia blachy (z uwzględnieniem wyłączonych elementów). Oznacza to, że w przypadku zmodyfikowania rozwinięcia blachy poprzez określenie specjalnej kolejności zginania przed przekształceniem w generator iPart, domyślna kolejność zginania (zakres generatora) każdego składnika będzie uwzględniać te modyfikacje. Dzięki zastosowaniu opcji zakresu składników podczas edycji poszczególnych rozwinięć blachy dla każdego rozwinięcia zostanie określona unikalna kolejność zginania.
Elementy wyłączone spośród składników - W przypadku edycji zakresu generatora domyślna kolejność zginania będzie zachowywać się tak jak zwykłe rozwinięcie elementu konstrukcji blachowej, jednak może ona zachowywać się inaczej w kontekście generatora iPart. Rozwinięcie blachy automatycznie zarządza kolejnością zaginania na podstawie widocznych linii środkowych (modelowanych lub kosmetycznych) aktywnego składnika. Linie środkowe, które nie są widoczne dla danego składnika (z powodu wyłączenia) zostaną wyświetlone jako kolejne numery, aby zachować ciągłość sekwencji dla pozostałych elementów.
Wskazówki dotyczące tworzenia generatorów iPart
- Należy określić fragment projektu, który będzie inny dla każdego wariantu elementu.
- Po utworzeniu części bazowej należy użyć polecenia Parametry, aby zmienić nazwy parametrów systemowych i przypisać parametrom niepowtarzalne nazwy. Potem za pomocą polecenia Redagowanie iPart należy utworzyć generator elementów iPart. Nazwane parametry zostaną automatycznie dodane do tabeli elementu iPart.
- Podczas tworzenia generatora iPart należy zdefiniować różniące się między sobą elementy, korzystając z funkcji Wyłącz lub Włącz. Należy dodać elementy do tabeli iPart i określić dla tych elementów stan włączenia w każdym wierszu tabeli iPart.
- W oknie Redagowanie iPart kliknij prawym przyciskiem myszy w prawym panelu na materiałach, rozmiarach lub innych konkretnych wartościach i przypisz wartości kluczowe. W przeglądarce modelu zostaną wyświetlone tylko wartości kluczowe. Liczby kluczowe określają strukturę zagnieżdżenia, np. klucz 3 jest zagnieżdżony pod kluczem 2, który jest zagnieżdżony pod kluczem 1.
- Jednostka miary w komórce tabeli jest określona przez standardową jednostkę miary dokumentu.
- Po wybraniu Właściwości materiału z listy Właściwości programu Design Assistant, należy wybrać opcję Kolumna materiału na karcie Inne, aby sprawdzić, czy aktualny wygląd ma wartość Jak materiał.
- Aby właściwości części zostały zawarte w rysunkach i w zestawieniach komponentów, należy te właściwości umieścić w tabeli iPart, nawet jeśli ich wartości są takie same dla różnych składników.
- Aby właściwości części zostały zawarte w rysunkach, należy te właściwości umieścić w tabeli iPart, nawet jeśli ich wartości są takie same dla różnych składników.
- Standardowe generatory iPart należy umieścić w bibliotece, a ścieżkę do tej biblioteki włączyć do pliku projektu.
Publikacja danych DWF
Publikowanie z poziomu generatora iPart powoduje utworzenie pliku DWF zawierającego tabelę iPart. Uaktywnij tabelę iPart w przeglądarce, a następnie wybierz polecenie 
Zapisz jako Zapisz kopię jako. Określ typ pliku DWF i dane opcje.