Politereftalan butylenu PBT charakteryzuje się dużą wytrzymałością i sztywnością i jest stosowany w szerokim zakresie zastosowań. PBT jest jednym z najmocniejszych konstrukcyjnych tworzyw termoplastycznych.
Tworzywo ulega hydrolizie w wysokich temperaturach. Z tego względu ważne jest, aby przed przetwarzaniem poddać tworzywo suszeniu. Zaleca się suszenie powietrzem o temp. 120 C [248 F] przez 6- 8 godzin (lub 150 C [300 F] przez 2 - 4 godziny). Zawartość wilgoci musi być poniżej 0.03%. W przypadku użycia środka suszącego, suszyć w temp. 120 C [248 F] przez 2,5 godz.
>220 C-280 C [428 F - 536 F]; Temp.topn.: 250 C [482 F]
40 C-60 C [104 F-140 F] dla tworzyw niewzmacnianych. W pozostałych przypadkach można stosować temperatury w szerokim zakresie, zależnie od rodzaju tworzywa (15 C-80 C [59 F-176 F]). Ciepło musi być odprowadzane szybko i równomiernie. Zaleca się stosowanie kanałów chłodzących o średnicy 12 mm.
Umiarkowane (maks. do 150 MPa).
Najwyższe możliwe prędkości (z powodu szybkiego krzepnięcia PBT)
Zaleca się stosowanie okrągłych kanałów wlewowych w celu przekazywania maksymalnego ciśnienia. Linią prowadzącą dla średnicy kanału wlewowego jest grubość wypraski + 1.5 mm. Można używać przewężek różnego typu. W przypadku grubych wyprasek należy użyć przewężek o średnicy 0.8-1.0. Przy używaniu okrągłych, zwężających się przewężek, minimalna zalecana średnica wynosi 0.75 mm. Aby uniknąć powstawania pęcherzy i degradacji tworzywa można użyć formy z gorącymi kanałami.
Reakcja polikondensacji dimetylotereftalanu z butadienodiolem prowadzi do otrzymania PBT, będącego poliestrem. Jest to materiał semikrystaliczny, wykazujący doskonałą odporność chemiczną, wytrzymałość mechaniczną, właściwości elektryczne (wysoką wytrzymałość dielektryczną i odporność izolacji) oraz odporność cieplną. Właściwości te są stabilne w szerokim zakresie warunków środowiska. Tworzywo wykazuje niską absorpcję wilgoci.
Wytrzymałość na rozciąganie wynosi 50 MPa [7 250 psi] dla tworzyw nienapełnionych i 170 MPa [24 650 psi] dla tworzyw wzmocnionych włóknem szklanym. Wysoka zawartość włókien szklanych nadaje polimerowi większą kruchość.
Krystalizacja następuje gwałtownie i może spowodować wypaczenie powierzchni z powodu niejednorodnego chłodzenia. W przypadku tworzyw napełnionych, skurcz jest redukowany w kierunku przepływu. Jednakże, a w kierunku poprzecznym do przepływu skurcz może osiągnąć wartości porównywalne z tworzywami niemodyfikowanymi. Skurcz pozostałych tworzyw wynosi 0.015-0.028 mm/mm [1.5 -2.8%]. Polimer zawierający 30% włókien szklanych wykazuje skurcz w zakresie 0.3-1.6%.
Temperatura topnienia PBT (ok 225C [437F]) i temperatury ugięcia pod obciążeniem są niższe, niż w przypadku PET. Temperatura mięknienia wg Vicata wynosi ok 170C [338F]. Temperatura przejścia jest w zakresie 22C-43C [71F-109F].
Lepkość płynnego tworzywa jest niska, natomiast z powodu szybkiej krystalizacji, czasy cykli są krótkie.