Użyj w środowisku części i konstrukcyjnym poleceń analizy powierzchni, aby przed wykonaniem części zatwierdzić jakość geometryczną. Można zapisać kilka różnych analiz tego samego lub różnego typu dla określonego modelu. Na przykład można zdefiniować kilka sposobów analizowania określonego zestawu powierzchni na tym samym modelu.
Po zastosowaniu analizy tworzony jest folder Analiza w przeglądarce, a wszystkie analizy są umieszczane w tym folderze. Każda zapisana analiza jest dodawana do przeglądarki w kolejności utworzenia. Nazwa i widoczność aktywnej analizy w przeglądarce jest wyświetlana razem z nazwą folderu analizy. Na przykład: Analiza: Zebra1 (Włączona).
Program umożliwia zmianę widoczności analizy aktywnej i tworzenie nowych analiz. Jeżeli widoczność aktywnej analizy jest wyłączona, pole wyboru zostaje przyciemnione, a nazwa analizy obok folderu Analiza zmienia się na (Wyłączona). Grafika analizy w oknie grafiki przestaje być widoczna. Rozwiń folder Analiza, aby wyświetlić i zarządzać wszystkimi zapisanymi analizami. Możesz przełączyć działającą analizę, edytować, skopiować lub usunąć dowolną analizę już zapisaną.
Ciągłość G0 (punkt) oznacza, że punkty końcowe pokrywają się. Przejście pomiędzy dwoma krawędziami lub powierzchniami jest istotne. Może to być przejście ostre lub stopniowe. Poniższy rysunek przedstawia analizę typu Zebra skrzyżowania G0 dwóch powierzchni. Powierzchnie stykają się, ale pasy nie są zgodne.
Ciągłość G1 (styczna) jest gładkim przejściem między krzywymi. Dwie krzywe lub powierzchnie sprawiają wrażenie posiadania tego samego kierunku w miejscu zetknięcia, ale wartość zmiany krzywizny jest istotna. Poniższy rysunek przedstawia analizę typu Zebra skrzyżowania G1 dwóch powierzchni. Pomiędzy obiema powierzchniami istnieje styczne zaokrąglenie. Krawędzie pasów są zgodne, ale zawierają kąt ostry.
Ciągłość G2 (krzywizna) jest bardzo gładkim przejściem między krzywymi. Dwie krzywe spotykają się w punktach końcowych, są styczne i posiadają taką samą "szybkość" (krzywiznę) w punkcie zetknięcia. Poniższy rysunek przedstawia analizę typu Zebra skrzyżowania G2 dwóch powierzchni. Pomiędzy obiema powierzchniami istnieje gładkie (G2) zaokrąglenie. Krawędzie pasów są zgodne i posiadają gładkie przejście między powierzchniami
Ocenia, czy model ma odpowiednie pochylenie pomiędzy częścią a odlewem (z uwzględnieniem kierunku wyciągnięcia) i czy może podlegać odlewaniu. Spektrum ukazuje zmiany kąta szkicu w określonym zakresie.
Aby ponownie zastosować styl analizy bez modyfikowania definicji stylu, wybierz inną geometrię.
Gauss Wyświetla gradient przedstawiający iloczyn krzywizn - krzywiznę w kierunku u pomnożoną przez krzywiznę w kierunku v powierzchni. Analiza Gaussa jest przydatna podczas sprawdzania takich kształtów, jak stożek, walec lub przeciągnięcie wzdłuż ścieżki po splajnie.
Średnia krzywizna Wyświetla gradient przedstawiający średnią wartości u i v krzywizny powierzchni. Analiza krzywizny średniej jest przydatna podczas sprawdzania kształtów takich jak stożek i wielu z powierzchni generowanych przy użyciu wyciągnięcia złożonego.
Maksymalna krzywizna Wyświetla gradient przedstawiający większą z wartości u i v krzywizny powierzchni. Jest to przydatne do wyszukiwania obszarów o dużej lub małej krzywiźnie w części lub powierzchni.
Obliczanie krzywizny
W dowolnym punkcie krzywej na płaszczyźnie linia, która jest najbardziej zbliżona do krzywej przechodzącej przez ten punkt, jest linią styczną. Można również ustalić najbardziej zbliżony okrąg przechodzący przez ten punkt i styczny z krzywą. Odwrotność promienia okręgu stanowi krzywiznę krzywej w tym punkcie.
Najbardziej zbliżony okrąg może znajdować się po prawej lub lewej stronie krzywej. Zgodnie z zasadą krzywiźnie przypisujemy znak dodatni, jeżeli okrąg znajduje się po lewej stronie i ujemny, jeżeli po prawej. Taką krzywiznę nazywamy krzywizną oznaczoną.
Krzywizna przekroju prostopadłego to ogólny typ krzywizny występujący na powierzchniach. Po wybraniu na powierzchni punktu oraz kierunku leżącego na płaszczyźnie stycznej z powierzchnią w tym punkcie oblicza się krzywiznę przekroju prostopadłego przecinając:
Krzywizna przekroju poprzecznego jest krzywizną oznaczoną krzywej w danym punkcie.
Krzywizny główne powierzchni w punkcie to minimalna i maksymalna krzywizna normalna w tym punkcie. (Krzywizny normalne są krzywiznami krzywych na powierzchni, które leżą w płaszczyznach zawierających wektor styczny w danym punkcie). Krzywizny główne są używane do obliczania krzywizn Gaussa i krzywizn średnich powierzchni.
Krzywizna Gaussa powierzchni w punkcie jest iloczynem krzywizn głównych w tym punkcie. Płaszczyzna styczna każdego punktu z dodatnią krzywizną Gaussa dotyka powierzchnię w jednym punkcie, podczas gdy płaszczyzna styczna każdego punktu z ujemną krzywizną Gaussa przecina powierzchnię. Każdy punkt z zerową krzywizną średnią ma ujemną lub zerową krzywiznę Gaussa.
Analiza Prosta tworzy widok części na pojedynczej płaszczyźnie przekroju. W Analizie Zaawansowanej otrzymujemy tabelę zawierającą szczegółowe informacje dotyczące wielu obszarów przekroju oraz odpowiedni obraz przekroju poprzecznego.
W środowisku części można zapisać analizy, a potem zarządzać nimi korzystając z Przeglądarki modelu. Możesz wybrać powierzchnie, zszycia lub całe bryły części.
Analizy tworzone w środowisku konstrukcyjnym są tymczasowe i ulegają usunięciu po zamknięciu okna dialogowego. Oprócz powierzchni i zszyć można również wybierać grupy. Można również wybrać opcję Krzywe w przypadku analizy krzywizny. Analiza przekroju poprzecznego nie jest dostępna w środowisku konstrukcyjnym.