W niniejszej części należy zastosować wiązania poziome i pionowe, aby powiązać kształt ze współrzędnymi osi X,Y, Z o wartościach 0, 0, 0. Następnie należy dodać wymiary, utworzyć parametry i skorzystać z równań.
Dodając powiązania pomiędzy wymiarami, redukuje się liczbę poprawek, szczególnie w częściach złożonych. Do wymiarów można również dodać formuły matematyczne. W ćwiczeniu znajduje się link do operatorów, który może być użyty w równaniach.
-
Kliknij ikonę programu Autodesk Inventor LT, aby rozpocząć nową część. Wybierz opcję Nowy, aby otworzyć okno dialogowe Utwórz nowy plik. - Kliknij folder metryczny, aby rozpocząć nową część metryczną. W kategorii Część kliknij dwukrotnie plik Standard (mm).ipt
. Jeżeli ustawienia szkicu zgadzają się z ustawieniami wymienionymi wcześniej jako zalecane, widoczna jest oś X, oś Y oraz punkt o współrzędnych 0,0,0.
- Kliknij kartę Model 3D
panel SzkicSzkic 2D. - Rozwiń folder Początek, a następnie wybierz pozycję Płaszczyzna XY.
Jeżeli ustawienia szkicu zgadzają się z ustawieniami wymienionymi wcześniej jako zalecane, widoczna jest oś X, oś Y oraz punkt o współrzędnych 0,0,0.
-
Kliknij
kartę Szkicuj
panel Rysuj
Prostokąt
. Z menu rozwijanego wybierz opcję Prostokąt z dwóch punktów lub z menu znakowego wybierz opcję Prostokąt z dwóch punktów. Wykonaj szkic prostokąta o środku mniej więcej w punkcie 0,0. 
-
Zastosuj Wiązanie poziome pomiędzy punktem początkowym a środkowym linii pionowej. Przesuń kursor w pobliże punktu środkowego linii pionowej, aby wyświetlić i wybrać punkt środkowy. -
Zastosuj Wiązanie pionowe pomiędzy punktem początkowym a środkowym linii poziomej. Przesuń kursor w pobliże punktu środkowego linii poziomej, aby wyświetlić i wybrać punkt środkowy. Jeżeli ten wybór wydaje się niezrozumiały, wyobraź sobie oś między powyższymi dwoma punktami, które zostały wybrane.
-
Na wstążce kliknij
kartę Szkicuj
panel Wiązanie
opcję Wymiar
lub z menu znakowego wybierz opcję Wymiar ogólny. - Wstaw wymiar poziomy.
- W oknie dialogowym Edycja wymiaru wprowadź równanie Width=49mm, by zdefiniować nową zmienną o nazwie Width (Szerokość) o wartości początkowej równej 49 mm.
- Wstaw wymiar pionowy. Podświetl wartość w oknie dialogowym Edycja wymiarów. Zamiast wstawiać wartość liczbową, wybierz wartość wymiaru poziomego. Nazwa wartości zmiennej pierwszego wymiaru (Szerokość) pojawia się w oknie dialogowym. Zaznacz pole wyboru, aby połączyć obecny wymiar z pierwszym wymiarem.
Wymiar pionowy jest wyświetlony jako fx:49. Wyświetlenie wymiaru oznacza, że formuła zastosowana do wymiaru pionowego działa, a bieżąca wartość to 49.
- Aby zakończyć pracę z poleceniem Wymiar, kliknij prawym przyciskiem myszy i z menu znakowego wybierz opcję Gotowe [ESC].
Kolejne równanie zostało utworzone!
- Aby wyświetlić całe równanie, prawym przyciskiem myszy kliknij pustą przestrzeń w oknie graficznym. Z menu przepełnienia wybierz polecenie Wyświetl wymiary, a następnie wybierz opcję Wyrażenie. Pojawiają się nazwy wartości zmiennych oraz formuły. Każdy wymiar ma przypisaną zmienną na podstawie kolejności tworzenia. d0 jest pierwszą przypisaną zmienną, ponieważ 0 jest pierwszą wartością całkowitą. W niniejszym przykładzie d0 zostało nazwane Szerokością i jest to wymiar „sterujący”. Drugi wymiar zachowuje pierwotną nazwę wartości zmiennej d1 i jest „sterowany” wartością o nazwie Szerokość. Uwaga: Kolejność tworzenia nie ma wpływu na to, który wymiar może być wymiarem kontrolującym.
Uwaga: Menu znakowe pojawia się obok obszaru ekranu, w którym kliknięto prawym przyciskiem myszy. Należy stosować tę metodę, aby kontrolować miejsce pojawienia się menu znakowego.