Samoprzecinające się przeciągnięcia
Za pomocą rozszerzonych poleceń przeciągnięcia można utworzyć przeciągnięcia, które poprzednio zostały uznane za zbyt skomplikowane do rozwiązania. Można przeciągać duże profile wzdłuż małych zaokrągleń i zagięć.
Poniższy rysunek przedstawia po lewej stronie przykłady wcześniejszych przeciągnięć zakończonych niepowodzeniem, a po prawej — przeciągnięcia wykonane w wersji 2014.
Samoprzecinające się zwoje
W przypadku zwojów również można korzystać z udoskonaleń wprowadzonych w wersji 2014. W poprzednich wersjach tworzenie samoprzecinających się zwojów kończyło się niepowodzeniem. Zwoje, w których używano wartości podziałki równej rozmiarowi profilu, również powodowały błąd. Jeśli podziałka jest równa profilowi, zwoje stykają się, ale nie przecinają się. Program Inventor obsługuje teraz oba przypadki.
Na poniższej ilustracji profile szkicu składają się z wielu linii, które tworzą wiele powierzchni podczas używania szkicu. W programie Inventor można utworzyć te kształty bez specjalnej obróbki.
Na poniższej ilustracji profilami szkicu są okręgi. Okrąg tworzy pojedynczą powierzchnię i powoduje błąd zwoju. Aby rozwiązać ten problem, geometria szkicu jest dzielona na dwa segmenty. Operacje spirali i zwoju kończą się pomyślnie.
Prostopadłe przeciągnięcia powierzchni
Poprzednio nie było możliwe utworzenie wyciągnięcia powierzchni za pomocą profilu prostopadłego do zamkniętej ścieżki G0 (niebędącej gładką ani styczną). Nowa funkcja przeciągnięcia umożliwia utworzenie powierzchni za pomocą profilu prostopadłego wzdłuż zamkniętej ścieżki G0.
Nowe opcje zamknięcia obwiedni
- Automatyczny łańcuch krawędzi Upraszcza proces roboczy w przypadku wybrania wielu krawędzi. Uwzględniane są krawędzie, które nie są styczne.
- Zamknięcie obwiedni Umożliwia tworzenie złożonych kształtów za pomocą dodanych współczynników wagi dla stycznego i gładkiego zamknięcia obwiedni.
Na poniższym rysunku pokazano efekt użycia różnych współczynników wagi. Na rysunku po prawej stronie użyto maksymalnego współczynnika wagi 1.0
Powodzenie zaokrąglania
W poprzednich wersjach programu, jeśli utworzenie jednej krawędzi w zbiorze wskazań zaokrąglenia się nie powiodło, całe zaokrąglenie kończyło się niepowodzeniem. W tej wersji wszystkie błędy połączenia powodują otwarcie okna dialogowego z opcją zaokrąglenia pomyślnie utworzonych krawędzi.
Po utworzeniu zaokrąglenia początkowo wybranej krawędzi można powtórzyć operację, używając tego samego promienia. Operacja ta zwykle łączy więcej krawędzi.
W modelu użytym na poniższym rysunku dodatkowe 17 krawędzi jest zaokrąglonych po pomyślnym zaokrągleniu pierwszych 142 krawędzi.
Punkt konstrukcyjny na sferze
W poprzednich wersjach nie można było wybrać sfery w celu umieszczenia punktu konstrukcyjnego. Teraz można zdefiniować punkt konstrukcyjny w środku sfery.
Nadpisanie koloru części pochodnej
W poprzednich wersjach nie można było zmienić ustawienia nadpisania koloru po umieszczeniu części pochodnej. Usunięcie nadpisania koloru wymagało edycji po umieszczeniu części.
W tej wersji można zachować lub odrzucić nadpisanie koloru komponentu źródłowego podczas umieszczania części pochodnej.
To ustawienie nadpisania jest zachowywane pomiędzy sesjami oraz uwzględniane w poleceniach Utwórz część i Utwórz komponent.