Praca z łącznikami

Można umieszczać łączniki, używając jednej z następujących metod:

• Umieść na powierzchni

  Opcja ta (pętla krawędzi wyśrodkowana = prawda) zachowuje punkt pośrodku pętli krawędzi. W większości przypadków jest to preferowana metoda umieszczania łącznika. Zwykle użycie opcji Umieść na powierzchni jest łatwiejsze i jest odpowiednie w większości przypadków.

• Umieść na płaszczyźnie roboczej

  Opcja ta umożliwia umieszczenie łącznika na wybranej płaszczyźnie. W wielu przypadkach można zastąpić opcję Umieść na powierzchni, określając płaszczyznę i używając wymiarów w celu powiązania łącznika z żądanym położeniem. Jednakże metoda ta dla efektywnego użycia na ogół wymaga dodatkowych parametrów i wiązań.

Orientacja łącznika

W przypadku złączek (rur i kanałów) oczekuje się początku wystąpienia rodziny na przecięciu łączników. W przypadku większości złączek, na złączce znajduje się punkt, w którym stykają się wszystkie łączniki (jeśli są wydłużone do złączki). W przypadku złączek oczekuje się, że punkt styku będzie się znajdował w pierwotnym punkcie przecięcia następujących płaszczyzn roboczych: Środek (przód/tył), Środek (lewa/prawa) i Poziom odniesienia. W związku z tym zaleca się przypięcie tych płaszczyzn odniesienia przed rozpoczęciem budowania rodziny.

Podczas umieszczania łączników złączek, łącznik główny musi być umieszczony na płaszczyźnie znajdującej się na osi X. Zostaną wyświetlone krzyżyki wskazujące, że jest to łącznik główny. Można to sprawdzić, wyświetlając powierzchnię w rzucie podłogi. Wystąpienie nieoczekiwanego zachowania może wiązać się z nieprawidłowym umieszczeniem łącznika względem innych łączników oraz z nieprawidłowym obróceniem i połączeniem wszystkich łączników.

Obrócenie łącznika jest najważniejszą częścią operacji jego umieszczania. Orientacja łącznika określa prawidłową orientację obiektów, które są automatycznie wstawiane na części. Chociaż nie jest to tak ważne w przypadku okrągłych łączników, jest to bardzo ważne w przypadku łączników prostokątnych, takich jak te znajdujące się na prostokątnych złączkach kanałów. Prostokątne łączniki muszą być zorientowane w taki sposób, aby szerokość była przypisana do powierzchni znajdującej się na osiach X i Y. Wysokość nie znajduje się na tych osiach. Jeśli łączniki prostokątne nie są prawidłowo obrócone, prostokątna złączka kanału zostanie wstawiona nieprawidłowo, dając nieoczekiwany wynik. Łatwiejsze może okazać się obrócenie łączników w widoku 3D, gdzie geometria części jest wyraźnie widoczna.

Strzałki łącznika wskazują kierunek kanału lub rury (tłoczenia) podczas tworzenia w celu ukończenia łącznika. Strzałka nie wskazuje kierunku przepływu. W większości przypadków strzałka łącznika wskazuje kierunek na zewnątrz obiektu, z którym skojarzony jest łącznik. W przeciwnym razie kanał lub rura podczas tworzenia przejdzie przez geometrię obiektu zamiast obok niego. Kierunek strzałki łącznika można zmodyfikować, wybierając łącznik i klikając opcję odwrócenia strzałek.