Zachowanie elementów w modelowaniu parametrycznym

Program Revit wykorzystuje w projektach trzy typy elementów:

• Elementy modelu reprezentują rzeczywistą trójwymiarową geometrię budynku. Są one wyświetlane w odnośnych widokach modelu.

  Przykłady:

  • Ściany, okna, drzwi i dachy
  
  Ściany konstrukcyjne, płyty stropowe, rampy i dachy
  
  Zlewy, bojlery, kanały, tryskacze i tablice rozdzielcze

• Elementy odniesienia pomagają zdefiniować kontekst projektu. Elementami odniesienia są na przykład poziomy i płaszczyzny odniesienia.
• Elementy specyficzne dla widoku wyświetlane są tylko w widokach, w których są umieszczone. Pomagają opisywać lub dokumentować model. Na przykład wymiary są elementami charakterystycznymi dla widoku.

Elementy dla programu Revit Architecture

Elementy dla programu Revit Structure

Elementy dla programu Revit MEP

Istnieją dwa typy elementów modelu:

Obiekty nadrzędne (lub elementy obiektów nadrzędnych) są zasadniczo budowane lokalnie na miejscu budowy.

Przykłady:

• Ściany i stropy

Ściany konstrukcyjne i dachy

Ściany i stropy

Komponenty modelu to wszystkie pozostałe typy elementów w modelu budynku.

Przykłady:

• Okna, drzwi i szafki

Belki, słupy konstrukcyjne i zbrojenia 3D

Zlewy, bojlery, kanały, tryskacze i tablice rozdzielcze

Istnieją dwa typy elementów specyficznych dla widoku:

• Elementy opisu są komponentami 2D dokumentującymi model i zachowującymi skalę na papierze. Na przykład wymiary, oznaczenia i opisy indeksowe są elementami opisu.
• Szczegóły są elementami 2D zapewniającymi szczegółowe informacje o modelu budynku w konkretnym widoku. Przykłady to: linie szczegółu, obszary wypełnienia i komponenty szczegółu 2D.

Taka implementacja pozwala na elastyczność procesu projektowania. Elementy programu Revit zaprojektowane są w taki sposób, aby użytkownik mógł je tworzyć i modyfikować bezpośrednio, bez konieczności programowania. Podczas rysowania w programie Revit można definiować nowe elementy parametryczne.

Zachowanie elementów programu Revit jest uzależnione w znacznym stopniu od kontekstu budynku. Kontekst zależy od tego, w jaki sposób został narysowany komponent, oraz od ustanowionych relacji wiązań z innymi komponentami. Często jest tak, że użytkownik nie musi ustanawiać tych relacji; są one ustanawiane niejawnie na podstawie działań użytkownika i sposobu rysowania. W innych przypadkach można nimi sterować jawnie, na przykład blokując wymiar lub wyrównując dwie ściany.