Tworzy polilinię 2D, pojedynczy obiekt, który składa się z segmentów linii i łuków.
Wyszukiwanie
Polilinia 2D to sekwencja połączonych segmentów linii utworzonych jako pojedynczy obiekt. Można utworzyć prostoliniowe segmenty linii, segmenty łuków lub kombinacje obu.
Uwaga: Tymczasowe znaczniki w kształcie plusa są wyświetlane w pierwszym punkcie. Ten znacznik może być przydatny podczas tworzenia długich i skomplikowanych polilinii. Jest usuwany po utworzeniu polilinii.
Wyświetlanie wzoru rodzaju linii wokół wierzchołków polilinii 2D oraz ich gładkość zależy od ustawienia zmiennej systemowej PLINEGEN. Jeśli zmienna systemowa PLINEGEN ma wartość 1, nowe polilinie są generowane w sposób ciągły dookoła wierzchołków ukończonej polilinii. Jeśli zmienna systemowa PLINEGEN ma wartość 0, polilinie zaczynają się i kończą kreską na każdym wierzchołku. Zmienna systemowa PLINEGEN nie ma zastosowania do polilinii o zwężających się segmentach.
Wyświetlane są następujące monity.
Punkt początkowy
Ustala punkt początkowy polilinii.
Jeśli zostanie określony drugi punkt, rysowane będą segmenty liniowe.
Jeśli zostanie wprowadzona litera ł (łuk), rysowane będą segmenty łukowe.
Łuk
Podczas rysowania segmentów łukowych wyświetlane są następujące monity.
Punkt końcowy łuku
Rysuje segment łukowy. Segment łuku jest styczny do poprzedniego segmentu polilinii.
Kąt
Określa kąt rozwarcia segmentu łukowego.
Podanie liczby dodatniej powoduje rysowanie segmentu łukowego przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara. Podanie liczby ujemnej — zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara.
Środek
Określa segment łukowy na podstawie jego punktu środkowego.
Uwaga: W przypadku opcji Środek polecenia PLINIA wprowadź o; dla trybu lokalizacji względem obiektu Centrum, wprowadź cen lub centrum.
Punkt środkowy łuku. Określa punkt środkowy łuku polilinii.
Punkt końcowy łuku. Określa punkt końcowy i rysuje segment łukowy.
Kąt. Określa kąt rozwarcia segmentu łukowego.
Długość. Określa długość cięciwy (odległość od punktu końcowego do punktu końcowego segmentu łukowego). Jeśli poprzedni segment jest łukiem, nowy segment łukowy rysowany jest stycznie do poprzedniego segmentu łukowego.
Zamknij
Rysuje segment łuku od ostatniego określonego punktu do punktu początkowego, tworząc zamkniętą polilinię. Aby użyć tej opcji, należy określić co najmniej dwa punkty.
Zwrot
Określa kąt rozwarcia segmentu łukowego od segmentu łukowego.
Kierunek styczny z punktu początkowego łuku. Określa punkt ustalający styczność krzywej z punktem początkowym. Łuk zakrzywia się w stronę przeciwną do wektora między punktem początkowym a punktem styczności.
Punkt końcowy łuku. Określa promień segmentu łukowego.
Wskazówka: Naciśnij klawisz Ctrl, aby narysować w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.
Połszerokości
Określa szerokość od osi szerokiej polilinii do jednego z jej brzegów.
Początkowa połowa szerokości staje się wartością domyślną dla końcowej połowy szerokości. Końcowa połowa szerokości staje się, o ile nie zostanie zmieniona, jednolitą połową szerokości następnych segmentów. Punkty początkowy i końcowy szerokich segmentów liniowych leżą na osi polilinii. Zwykle punkty przecięcia sąsiednich segmentów szerokiej polilinii są ukosowane. Ukosowanie nie występuje dla niestycznych segmentów łukowych, bardzo ostrych kątów lub wtedy, gdy używany jest rodzaj linii kreska—kropka.
Początkowa szerokość połówkowa. Określa szerokość i punkt początkowy segmentu.
Końcowa szerokość połówkowa. Określa szerokość w punkcie końcowym.
Linia
Przełącza z rysowania segmentów łukowych na rysowanie segmentów prostych.
Promień
Określa promień segmentu łukowego.
Promień łuku. Określ odległość.
Punkt końcowy łuku. Określa punkt końcowy i rysuje segment łukowy.
Drugi punkt
Określa punkty drugi i końcowy dla łuku definiowanego przez trzy punkty.
Cofnij
Usuwa ostatnio narysowany segment polilinii.
Szerokość
Określa szerokość następnego segmentu łukowego.
Początkowa szerokość staje się wartością domyślną dla końcowej szerokości. Końcowa szerokość, o ile nie zostanie zmieniona, staje się jednolitą szerokością następnych segmentów. Punkty początkowy i końcowy szerokich segmentów liniowych leżą na osi polilinii.
Zwykle punkty przecięcia sąsiednich segmentów szerokiej polilinii są ukosowane. Ukosowanie nie występuje dla niestycznych segmentów łukowych, bardzo ostrych kątów lub wtedy, gdy używany jest rodzaj linii kreska—kropka.
Szerokość początkowa.
Szerokość końcowa.
Linia
Podczas rysowania prostych segmentów polilinii wyświetlane są następujące monity.
Następny punkt
Określa punkt końcowy prostego segmentu polilinii.
Łuk
Przełącza z rysowania segmentów prostych na rysowanie segmentów łukowych.
Zamknij
Rysuje segment łuku od ostatniego określonego punktu do punktu początkowego, tworząc zamkniętą polilinię. Aby użyć tej opcji, należy określić co najmniej dwa punkty.
Połszerokości
Określa szerokość od osi szerokiej polilinii do jednego z jej brzegów.
Początkowa połowa szerokości staje się wartością domyślną dla końcowej połowy szerokości. Końcowa połowa szerokości staje się, o ile nie zostanie zmieniona, jednolitą połową szerokości następnych segmentów. Punkty początkowy i końcowy szerokich segmentów liniowych leżą na osi polilinii.
Zwykle punkty przecięcia sąsiednich segmentów szerokiej polilinii są ukosowane. Ukosowanie nie występuje dla niestycznych segmentów łukowych, bardzo ostrych kątów lub wtedy, gdy używany jest rodzaj linii kreska—kropka.
Początkowa szerokość połówkowa. Określa szerokość i punkt początkowy segmentu.
Końcowa szerokość połówkowa. Określa szerokość w punkcie końcowym.
Długość
Rysuje segment liniowy o podanej długości pod tym samym kątem co poprzedni segment. Jeśli poprzedni segment jest łukiem, nowy segment liniowy rysowany jest stycznie do tego segmentu łukowego.
Cofnij
Usuwa ostatnio narysowany segment polilinii.
Szerokość
Określa początkową i końcową szerokość kolejnego segmentu liniowego.
Początkowa szerokość staje się wartością domyślną dla końcowej szerokości. Końcowa szerokość, o ile nie zostanie zmieniona, staje się jednolitą szerokością następnych segmentów. Punkty początkowy i końcowy szerokich segmentów liniowych leżą na osi polilinii.
Zwykle punkty przecięcia sąsiednich segmentów szerokiej polilinii są ukosowane. Ukosowanie nie występuje dla niestycznych segmentów łukowych, bardzo ostrych kątów lub wtedy, gdy używany jest rodzaj linii kreska—kropka.