Rodzaj linii jest powtarzalnym układem kresek, kropek i przerw wyświetlanym w linii lub krzywej. Rodzaj linii można przypisać do obiektu wg warstwy lub określić go osobno, niezależnie od ustawień warstwy.
Wszystkie obiekty są tworzone przy wykorzystaniu bieżącego rodzaju linii, który — gdy nie są wybrane żadne obiekty — jest wyświetlony w palecie Właściwości i na karcie Narzędzia główne, w panelu wstążki Właściwości.
Niektóre definicje rodzajów linii zawierają tekst i symbole.
Przed użyciem różnych rodzajów linii należy je wczytać z pliku definicji rodzaju linii (LIN) za pomocą Menedżera rodzajów linii (polecenie RODZLIN) lub za pomocą Menedżera właściwości warstw, kolumna Rodzaj linii. Po wczytaniu rodzaju linii i zapisaniu rysunku definicja rodzaju linii jest przechowywana w rysunku.
Dostępne są dwa pliki definicji rodzajów linii: acad.lin dla jednostek calowych i acadiso.lin dla jednostek metrycznych. Rodzaje linii ACAD_ISO mogą być drukowane z użyciem opcji szerokości pisaka ISO.
Definicje rodzajów linii, do których rysunek nie zawiera odwołań, można usunąć z rysunku za pomocą polecenia USUŃ lub przez usunięcie rodzajów linii z poziomu Menedżera rodzajów linii. Nie można usunąć następujących rodzajów linii: JAKBLOK, JAKWARSTWA i CIĄGŁA.
Skalą rodzaju linii można sterować zarówno globalnie dla wszystkich obiektów, jak i osobno dla każdego obiektu.
Wartość bieżącej skali obiektu jest mnożona przez globalny współczynnik skali w celu ustalenia wyświetlanej skali rodzaju linii.
W układzie skala rodzaju linii w różnych rzutniach układu jest domyślnie ustalana automatycznie na podstawie jednostek obszaru papieru, niezależnie od powiększenia obiektów. Jeśli jest tworzona nowa rzutnia układu, należy użyć polecenia REGENW, aby zaktualizować wyświetlanie skali rodzaju linii.
Można wyśrodkować wzór rodzaju linii każdego segmentu polilinii oraz sterować wyświetlaniem rodzaju linii w krótkich segmentach. Jeżeli linia jest zbyt krótka, aby zmieścić jedną sekwencję kreskowania, wynikiem będzie linia ciągła między punktami końcowymi, tak jak na poniższym rysunku.
Krótkie segmenty można dostosować, używając niższych wartości ich indywidualnych skal rodzaju linii.
W przypadku polilinii można określić, czy wzór rodzaju linii będzie rozłożony symetrycznie w każdym segmencie, czy też zachowa ciągłość na całej długości między wierzchołkami. Do określenia tych ustawień służy zmienna systemowa PLINEGEN.