Utwórz bryłę w kształcie pierścienia przypominającej dętkę.
Torus siatki jest charakteryzowany przez dwie wartości promieni. Jedna wartość definiuje rurę. Druga wartość definiuje ścieżkę, która odpowiada odległości od środka torusa do środka rury. Domyślnie torus jest rysowany równolegle względem płaszczyzny XY bieżącego układu LUW i jest dzielony nią na dwie połowy.
Torus siatki może przecinać się sam ze sobą. W takim przypadku nie będzie on zawierać otworu w środku, ponieważ promień rury torusa jest większy od promienia samego torusa.
Aby ustawić domyślną liczbę podziałów dla torusa siatki, można również użyć okna dialogowego Opcje prymitywów siatki.
Po utworzeniu prymitywu siatki można modyfikować bieżący poziom gładkości obiektu.
Opcje tworzenia torusów
Opcja Torus polecenia SIATKA udostępnia kilka metod określania wielkości i obrotu tworzonych torusów siatki.
- Ustaw wielkość i płaszczyznę obwodu albo promień. Opcja 3P (Trzy punkty) umożliwia zdefiniowanie wielkości torusa siatki gdziekolwiek w przestrzeni 3D. Trzy określone punkty definiują także płaszczyznę obwodu. Ta opcja umożliwia obrócenie torusa siatki w momencie jego tworzenia.
- Ustaw obwód lub promień. Opcja 2P (Dwa punkty) umożliwia zdefiniowanie wielkości torusa siatki gdziekolwiek w przestrzeni 3D. Płaszczyzna obwodu jest równa wartości Z pierwszego punktu.
- Ustawienie położenia stycznie względem dwóch obiektów. Opcja StStProm (Styczna, Styczna, Promień) umożliwia zdefiniowanie punktów na dwóch obiektach. W zależności od podanego promienia ścieżka torusa będzie położona tak blisko, jak to tylko możliwe względem określonych przez użytkownika punktów styczności. Styczność można określić z użyciem okręgów, łuków, linii i obiektów 3D. Punkty styczności są rzutowane na bieżący układ LUW. Na wygląd styczności ma wpływ bieżący poziom gładkości.