Analizowanie ciągłości powierzchni za pomocą analizy zebry

Narzędzie analizy zebry umożliwia wykonanie rzutowania pasków na powierzchnię, dzięki czemu można sprawdzić ciągłość między powierzchniami.

Ciągłość powierzchni jest miarą gładkości przejścia między dwiema powierzchniami. Na przykład pokrywa silnika samochodu może się składać z wielu niewielkich powierzchni, które będą wyświetlane jako jedna ze względu na gładkość ciągłości powierzchni.

Uwaga: Narzędzia analizy działają tylko w stylach wizualnych; nie będą one działać w przestrzeni 2D.

Sposób interpretowania pasków zebry

Sposób ułożenia pasków zebry względem siebie i ich zakrzywienie w szwie, w którym stykają się dwie powierzchnie, mówi dużo o gładkości połączenia.

• Położenie G0. Położenie krawędzi powierzchni jest takie, że te krawędzie się stykają. Ale styczność i krzywizna nie są zgodne. Paski zebry nie pokrywają się.
  
• Styczność G1. Położenie i styczność powierzchni są takie same. Wskazuje to typ G1 (G0 + G1, czyli położenie + styczność). Paski zebry pokrywają się, ale zmieniają gwałtownie kierunek względem siebie przy ostrych zakrzywieniach.
  
• Krzywizna G2. Położenie, styczność i krzywizna krawędzi powierzchni jest taka sama. Wskazuje to typ G2 (G0 + G1 + G2, czyli położenie + styczność + krzywizna).

  Paski zebry pokrywają się, ale nie zmieniają gwałtownie kierunku względem siebie przy ostrych zakrzywieniach (ponieważ ich krzywizna jest jednakowa). Różnica jest minimalna, jest to przypadek nieco trudniejszy do odróżnienia od ciągłości G1.