Model szkieletowy jest reprezentacją krawędziową lub szkieletową obiektu 3D ze świata rzeczywistego zbudowaną z linii i krzywych.
Modele szkieletowe składają się tylko z punktów, linii i krzywych, które opisują krawędzie obiektu. Ponieważ każdy obiekt tworzony jako model szkieletowy musi być niezależnie narysowany i umieszczony w przestrzeni, ten rodzaj modelowania może być często bardzo czasochłonny.
Model szkieletowy można wykorzystać, aby:
- Obejrzeć model z dowolnego punktu (punktu obserwacji)
- Automatycznie wygenerować standardowe prostokątne i pomocnicze rzuty
- Analizować przestrzenne zależności i najmniejszą odległość między narożnikami i krawędziami oraz sprawdzać zachodzenie
- Zredukować liczbę koniecznych prototypów
- Łatwo wygenerować rozbite widoki
- Łatwe tworzenie widoków perspektywicznych (niedostępne w programie AutoCAD LT)
Zmienna systemowa ISOLINES steruje liczbą linii krzyżowań stosowanych do odwzorowania zakrzywionych fragmentów modelu szkieletowego. Zmienna systemowa FACETRES steruje wygładzeniem obiektów podczas cieniowania i ukrywania niewidocznych krawędzi.
Metody tworzenia modeli szkieletowych
Można tworzyć modele szkieletowe przez umieszczenie dowolnego obiektu 2D w dowolnym miejscu przestrzeni 3D, wykorzystując takie metody jak:
- Należy wpisać współrzędne 3D definiujące położenie obiektu względem osi X, Y i Z.
- Określ domyślną płaszczyznę roboczą (płaszczyznę XY w układzie LUW), na której będzie rysowany obiekt.
- Przesuwanie lub kopiowanie obiektu do wybranego miejsca w przestrzeni 3D już po utworzeniu.
- Polecenia WYDZKRAW można użyć do utworzenia geometrii modelu szkieletowego na podstawie regionów, brył 3D, powierzchni i siatek. Polecenie WYDZKRAW wyodrębnia wszystkie krawędzie wybranych obiektów lub podobiektów. Wyodrębnione krawędzie tworzą duplikat modelu szkieletowego składający się z obiektów 2D, takich jak linie, okręgi i polilinie 3D. (Ta funkcja jest niedostępna w programie AutoCAD LT.)
Modelowanie szkieletowe jest umiejętnością, która wymaga praktyki i doświadczenia. Najlepszym sposobem nauczenia się tworzenia modeli szkieletowych jest rozpoczęcie od prostych modeli i stopniowe przechodzenie do modeli bardziej złożonych.
Porady przydatne w pracy z modelami szkieletowymi
Tworzenie modeli szkieletowych 3D może być trudniejsze i bardziej czasochłonne niż tworzenie ich rzutów 2D. Poniżej jest kilka wskazówek, które pomogą w efektywnej pracy:
- Należy zaplanować i zorganizować model tak, aby wyłączyć warstwy i zmniejszyć wizualne skomplikowanie modelu. Kolor może pomóc w odróżnianiu obiektów w różnych widokach.
- Należy tworzyć geometrię konstrukcyjną, aby definiować podstawowy zarys modelu.
- Warto używać wielu widoków, a w szczególności widoków izometrycznych, aby uprościć wizualizację modelu i wybieranie obiektów.
- Warto eksperymentować z ustawieniami układu LUW w przestrzeni 3D. Płaszczyzna XY bieżącego układu LUW działa jako płaszczyzna robocza dla płaskich obiektów takich jak okręgi i łuki. Układ LUW wyznacza również płaszczyznę operacji dla ucinania i wydłużania, odsuwania i obracania obiektów.
- Należy uważnie używać trybów lokalizacji i skoku siatki, aby zapewnić właściwą dokładność modelu.
- Należy używać filtrów współrzędnych do rzutów prostopadłych i łatwej lokalizacji punktów w przestrzeni 3D w oparciu o położenie punktów innych obiektów.
