Części iPart — informacje podstawowe

Większość projektantów korzysta ze zbioru części, które pełniąc tą samą rolę w wielu modelach konstrukcyjnych różnią się jedynie rozmiarem, materiałem i innymi zmiennymi. Tego typu elementy można utworzyć jako elementy iPart udostępniając dla wielu projektów różne ich warianty.

Za pomocą narzędzia Redagowanie iPart można tworzyć rodziny części zawierające tabelę. W przypadku standardowych części iPart każdy wariant iPart jest składnikiem iPart zdefiniowanym przez wiersz w tabeli.

Ogólnie

Wskazówka: Opcjonalnie w tablicy iPart można utworzyć jeden wiersz, a potem dodać następne, edytując arkusz. Można korzystać z poleceń kopiowania i wklejania, formuł i innych poleceń specyficznych dla arkuszy kalkulacyjnych.

Proces roboczy dla części iPart

Kiedy autoryzujesz część iPart, projektujesz części i definiujesz wszystko jej odmiany. Należy utworzyć wiersze w tabeli dla wszystkich możliwych wariantów danej części. Każda wersja nazywana składnikiem jest przechowywana w Generatorze iPart. Klient może wtedy wybrać rząd w tabeli, który reprezentuje odpowiednią wersję części. Ta technika generuje element iPart.

Można tworzyć dwa typy generatorów elementów iPart: standardowe i niestandardowe

Typy części iPart

Występują dwa rodzaje części iPart:

Informacje do zawarcia w części iPart

Element iPart może zawierać:

Różnice między standardowymi a niestandardowymi częściami iPart

Tworząc generator iPart, można określić, czy parametry mogą być modyfikowane podczas umieszczania części iPart w zespole. Części pochodzące ze standardowych generatorów elementów iPart nie mogą być modyfikowane. Części pochodzące z generatorów niestandardowych elementów iPart mogą posiadać parametry, które można modyfikować podczas umieszczania części iPart w zespole.

Standardowe generatory iPart, np. generatory śrub, nie są modyfikowane. Ponieważ śruby są elementami niezmiennymi, należy wybrać składnik iPart, lecz nie zmieniać żadnej wartości. Standardowe składniki iPart są zazwyczaj przechowywane w bibliotece. Domyślnie pliki dla standardowych elementów iPart umieszczone są w katalogu o tej samej nazwie co generator.

Generatory niestandardowych części iPart nie są modyfikowane w bezpośredni sposób, lecz można wybrać i zmienić parametry niestandardowe podczas umieszczania składnika w generatorze. Przykładem może być wybranie elementu iPart z generatora kątowników, kiedy to można zmodyfikować pewne wartości, np. długość, szerokość lub grubość. Można modyfikować tylko te wartości, które zostały określone podczas tworzenia generatora iPart. Niestandardowe składniki iPart są specyficzne dla konkretnego zespołu i można je przechowywać w jednym miejscu razem z innymi częściami.

Miejsce przechowywania plików utworzonych dla niestandardowych składników iPart jest określone przez ścieżkę, którą można zdefiniować za pomocą polecenia Przeglądaj w oknie dialogowym Wstaw niestandardowy składnik iPart. Dla niestandardowych składników iPart można wprowadzić wartości niestandardowe, których nie ma w tabeli. Kolumny dla niestandardowych składników iPart są wyświetlane w generatorze iPart na niebieskim tle. Niestandardowe składniki iPart można edytować, dodając kolejne elementy, szkice itd. Oznacza to, że dwa niestandardowe składniki iPart utworzone z identycznymi parametrami mogą się różnić.

Zachowanie elementów konstrukcyjnych w częściach iPart

Elementy konstrukcyjne są użyteczne w elementach iPart.

Elementy konstrukcyjne w części należy utworzyć przed przekształceniem jej w generator iPart. Następnie należy określić, które elementy konstrukcyjne zostaną uwzględnione w składnikach iPart lub wykluczone z nich.

W oknie dialogowym Redagowanie iPart elementy konstrukcyjne mają standardowe ustawienia Włącz lub Wyklucz. Można wybrać elementy konstrukcyjne w tabeli elementu iPart i przypisać im inne ustawienie. Każdy wiersz może zawierać elementy konstrukcyjne dołączone lub wykluczone. Standardowe nastawy to:

Dla standardowych części iPart każdy wiersz tabeli reprezentuje składnik. Kolumna dla każdego elementu konstrukcyjnego określa czy jest on włączony czy wykluczony. Można modyfikować to ustawienie w każdym wierszu tabeli.