Wiązania zbrojenia umożliwiają blokowanie płaszczyzn uchwytów zbrojenia w odniesieniach płaskich.
Występują następujące odniesienia płaskie:
- Powierzchnie elementów betonowych
- Płaszczyzny uchwytów pręta strzemienia (tylko pręty o standardowym stylu).
Uwaga: Zbrojenie w kształcie łuku może powodować wiązania w koncentrycznych powierzchniach nadrzędnych.
W większości wypadków płaszczyzna uchwytu zbrojenia i płaszczyzna odniesienia muszą być równoległe. Jednak uchwyty końcowe pręta można wiązać płaszczyzną pod kątem do 60 stopni.
Można określić następujące typy wiązań:
- Otulina zbrojenia
- Inne zbrojenia (Płaszczyzna uchwytu strzemienia)
- Do powierzchni obiektu nadrzędnego
Na poniższej ilustracji przedstawiono różne typy wiązań w odniesieniu do strzemienia i czterech prostych prętów.
- Pręt A: Wiązany jest otuliną zbrojenia w górnej powierzchni belki.
- Pręt B. Wiązany jest strzemieniem innego zbrojenia.
- Pręt C. Wiązany jest najbliższą, równoległą powierzchnią obiektu nadrzędnego (S).
- Pręt D. Specjalny przypadek wiązania. Podłużny pręt prosty umieszczony w pobliżu gięcia w strzemieniu może być wiązany za pomocą różnych położeń wzdłuż gięć w prętach strzemienia. Na przykład punkty położone co 45 stopni wokół każdego gięcia, np. 0°, 45°, 90°, 135° itd. Odsunięcie jest stosowane do wiązań w celu położenia pręta podłużnego względem wewnętrznej strony gięcia strzemienia w żądanej pozycji kątowej.
Domyślna logika wybierania odniesień do wiązań
Domyślna sekwencja logiczna wiązania w wypadku umieszczonego zbrojenia jest następująca:
- (Tylko pręty proste) Wyszukiwane są punkty odniesienia gięcia pręta strzemienia, aby związać jego krawędzie oraz uchwyty położenia płaszczyznowego.
- Wyszukiwana jest najbliższa płaszczyzna otuliny obiektu nadrzędnego. W standardowym stylu prętów również wyszukiwane są uchwyty pręta strzemienia bez uwzględniania otulin obiektu nadrzędnego zajętych przez strzemię.
- Jeśli nie zostanie znaleziona żadna powierzchnia lub strzemię otuliny w ramach wymaganej tolerancji, wyszukiwana jest najbliższa powierzchnia nadrzędna, zawierająca otulinę lub nie. Tworzone jest wiązanie blokowania stałej odległości do tej powierzchni.