Dla niektórych norm sejsmicznych dostępna jest również opcja postaci residualnych.
Aby obliczyć siły pseudostatyczne dla postaci residualnej, należy:
- Włączyć opcję Postać residualna w oknie dialogowym definicji przypadku sejsmicznego.
- Określić częstotliwość drgań dla tej postaci jako częstotliwość ostatnio obliczonej postaci drgań albo zdefiniowaną przez użytkownika.
- Zdefiniować współczynnik zwiększający dla sił pseudostatycznych postaci residualnej.
Opcja postaci residualnej (tzw. pseudomod) ma za zadanie uwzględnienie w analizie sejsmicznej całkowitej masy konstrukcji, bez zwiększania liczby obliczanych postaci drgań. Suma udziału mas w drganiach konstrukcji, obliczanych w analizie modalnej, rośnie wraz z liczbą postaci. Jednak aby uzyskać wymagany w normach 90 procentowy udział mas, należy często obliczyć dużą liczbę postaci własnych, co wydłuża obliczenia i analizę wyników.
Uwaga: Opcja Postać residualna działa poprawnie tylko wtedy, jeżeli analiza modalna, poprzedzająca przypadek analizy sejsmicznej, wykorzystuje macierz mas skupioną bez rotacji.
Ideą pseudomodu jest wyznaczenie dodatkowej postaci drgań, uwzględniającej brakujący procent udziału mas wyznaczony na podstawie poprzednich postaci drgań. Takie postępowanie dopuszczone jest z przez francuskie normy sejsmiczne.
Wartości sił pseudostatycznych w dodatkowej postaci residualnej obliczane są w następujący sposób:
- Dla założonej liczby postaci drgań własnych, obliczane są siły pseudostatyczne dla kolejnych postaci według przepisów normowych
- Dla każdej z postaci i w każdym węźle na każdym kierunku X, Y, Z obliczana jest masa tam działająca, jako wynik podzielenia wartości siły pseudostatycznej przez przyspieszenie odpowiadające danej częstotliwości na normowym wykresie wymuszenia drgań.
- Masy w każdym węźle są sumowane dla wszystkich postaci dla każdego kierunku globalnego X, Y, Z.
- W celu uzyskania brakujących bryły nie biorących udział w obliczane eigenvibration tryby brył, uzyskana sumy są odejmowane od struktury bryły na węzły. Na przykład, od elementów macierzy mas skupionej.
- Dodatkowe masy są następnie mnożone przez współczynniki kierunku zdefiniowane w danym przypadku analizy sejsmicznej.
- Użytkownik definiuje jaka częstotliwość ma odpowiadać dodatkowej postaci residualnej.
- Oliczane są siły pseudostatyczne dla postaci residualnej, jako wynik mnożenia wartości mas w węzłach dla kolejnych kierunków przez przyspieszenie odpowiadające częstotliwości na normowym wykresie wymuszenia drgań.
- Sły pseudostatyczne dla postaci residualnej są mnożone przez współczynnik definiowany przez użytkownika.
Wyniki dla residualnej postaci obliczane są jak dla każdej innej postaci przez rozwiązanie przypadku statycznego obciążonego siłami pseudostatycznymi.
Uwaga: Jeśli zastosowano postać residualną w przypadku sejsmicznym, to w tabeli reakcji nie uzyskamy zgodności sum przyłożonych sił i reakcji. Różnica wynika z sił pseudostatycznych przyłożonych w postaci residualnej.