Jeżeli w konstrukcji występują nieliniowe elementy (np. kable, podpory jednostronne, plastyczność materiału), to obliczenia są automatycznie prowadzone przyrostowo.
Analiza nieliniowa polega na przyrostowym przykładaniu obciążenia; oznacza to, że w obliczeniach obciążenia nie są uwzględniane w całości, ale są stopniowo zwiększane i rozwiązywane są kolejne stany równowagi.
Nieliniowe zachowanie się konstrukcji może być związane z pojedynczym elementem konstrukcji (nieliniowość konstrukcyjna bądź materiałowa) lub może wynikać z nieliniowego związku pomiędzy siłami a deformacją w całej konstrukcji (nieliniowość geometryczna).
W powyższym oknie dialogowym prezentowane są następujące wartości (definicja wartości tych parametrów jest możliwa w oknie dialogowym Opcje algorytmów analizy nieliniowej):
- Liczba przyrostów obciążenia (używana w podziale obciążeń na mniejsze przedziały) wpływa na liczbę przebiegów obliczenia. Im większa liczba przyrostów, tym wyższe prawdopodobieństwo zbieżności obliczeń .
- Maksymalna liczba iteracji w każdym przyroście obciążenia. Jest to używane do kontroli procesu obliczeń podczas jednego przyrostu obciążenia.
- Dopuszczalna liczba redukcji (modyfikacji) długości kroku definiuje, ile maksymalnie razy może być automatycznie zmieniana liczba przyrostów obciążenia w przypadku, gdy obliczenia nie są zbieżne.
Program automatycznie sprawdza zbieżność procesu. Iteracje są przerywane w momencie, gdy zostanie osiągnięty stan równowagi; przyrosty przemieszczeń dUn i niezrównoważone siły dFn są wtedy równe zeru - oznacza to, że są mniejsze od zdefiniowanych dokładności dla obu wielkości.