Element Rlink, który podczas obliczeń jest automatycznie wstawiany w miejsce zdefiniowanego połączenia sztywnego, umożliwia użycie skupionej macierzy mas w zagadnieniach dynamicznych.
Macierz sztywności dla elementu pokazanego na powyższym rysunku wyrażona jest następująco:
Cms - macierz transformacji przemieszczeń z węzła głównego do węzła podrzędnego 
Cms trans - macierz transformacji reakcji z węzła podrzędnego do węzła głównego 
Us - wektor przemieszczeń dla węzła podrzędnego
Um - wektor przemieszczeń dla węzła głównego
Rs - wektor reakcji dla węzła podrzędnego
Rm - wektor reakcji dla węzła głównego
diag(k) - macierz diagonalna utworzona z wektora k, który jest wektorem sztywności przypisanych do poszczególnych stopni swobody.
Zalety użycia elementu Rlink:
Element Rlink traktowany jest jak normalny element skończony; dopuszczalne jest użycie:
- skupionej macierzy mas w dynamice,
- zwolnień w węźle podrzędnym,
- węzłów kompatybilnych w węźle podrzędnym,
- podpory obróconej w węźle głównym.
Wady użycia elementu Rlink:
zwiększenie liczby stopni swobody układu; dla standardowego połączenia sztywnego stopnie swobody w węźle podrzędnym są dziedziczone z węzła głównego, natomiast w elemencie Rlink stopnie swobody w węźle głównym i podrzędnym traktowane są oddzielnie,
pogorszenie uwarunkowania macierzy sztywności, co może mieć niekorzystny wpływ na zbieżność solwerów iteracyjnych.