Dla rur kwadratowych lub prostokątnych ścianka przekroju może być traktowana jako półka lub jako środnik w zależności od sposobu obciążenia przekroju (ma to wpływ na klasę przekroju).
Norma dla ścianek takiego przekroju przewiduje 2 możliwe sytuacje projektowe (Tabela1):
A. Półka ściskana, dla której mamy: KL1 - 420/sqrt(Fy), KL2 - 525/sqrt(Fy), KL3 - 670/sqrt(Fy)
B. Środnik ściskany i(lub) zginany: KL1 - 1100/sqrt(Fy)*(1-039*Cf/Cy), KL2 - 1700/sqrt(Fy)*(1-061*Cf/Cy), KL3 - 1900/sqrt(Fy)*(1-065*Cf/Cy).
Możemy zatem wyróżnić następujące sytuacje projektowe:
- Czyste ściskanie (N > 0.0, My = 0, Mz = 0); w takim przypadku program traktuje wszystkie ścianki jak półki, stosując konserwatywne wartości graniczne zgodnie z punktem A
- Ściskanie ze zginaniem jednokierunkowym względem osi Y (N > 0.0, My > 0, Mz = 0); w takim przypadku program traktuje ścianki pionowe jako środniki, stosując dla nich smukłości graniczne wg punktu B, natomiast ścianki poziome jak półki, stosując zasady z punktu A
- Ściskanie ze zginaniem jednokierunkowym względem osi Z (N > 0.0, My = 0, Mz > 0); w takim przypadku program traktuje ścianki poziome jako środniki, stosując dla nich smukłości graniczne wg punktu B, natomiast ścianki pionowe jak półki, stosując zasady z punktu A
- Ściskanie ze zginaniem dwukierunkowym (N > 0.0, My > 0, Mz > 0); w takim przypadku program traktuje wszystkie ścianki jak środniki, stosując wartości graniczne zgodnie z punktem B.