Można zaoszczędzić czas i kontrolować wielkość rysunku przez wstawianie odniesień do zestawu obiektów, które zostały połączone w blok.
Blok to jeden lub większa liczba obiektów, które zostały połączone w pojedynczy nazwany obiekt. Podczas tworzenia bloku lub wstawiania rysunku jako bloku wszystkie informacje o bloku (w tym geometria, warstwy, kolory i rodzaje linii) są przechowywane w tabeli definicji poza obszarem prezentacji. Każdy wstawiany blok jest w rzeczywistości odniesieniem do definicji bloku.
Na poniższej ilustracji przedstawiono postęp procesu — od pustego rysunku, poprzez tworzenie definicji bloku, po wstawienie dwóch odniesień do bloków w rysunku. (Drugi obraz reprezentuje definicję bloku, która jest przechowywana w tabeli bloku, nawet jeśli geometria została usunięta z obszaru rysunku po jej zapisaniu).
Odniesienie do bloku można usunąć przez wymazanie. Jednak odpowiednia definicja bloku pozostanie. Aby zmniejszyć wielkość rysunku, należy także usunąć wszelkie nieużywane definicje bloków.
Blok może zostać utworzony z obiektów znajdujących się na różnych warstwach, narysowanych z użyciem różnych kolorów, rodzajów i szerokości linii. Mimo iż blok jest zawsze wstawiany na bieżącą warstwę, to odniesienie do bloku przechowuje informacje o oryginalnej warstwie, kolorze i rodzaju linii obiektów składających się na blok. Od warstwy, na której tworzone są obiekty rysunku, oraz od ustawień konkretnych właściwości zależy to, czy obiekty we wstawionym bloku zachowają oryginalne właściwości, czy też odziedziczą swoje właściwości z ustawień bieżącej warstwy, koloru, rodzaju lub szerokości linii.
Podczas wstawiania bloku określa się jego odniesienie, współczynnik skali i kąt obrotu. Dostępnych jest kilka metod wstawiania:
Podczas tworzenia bloku jego definicja jest automatycznie zapisywana w tabeli bloków i udostępniana na potrzeby odniesienia. Można określić, czy oryginalna geometria ma być zachowana, przekonwertowana na blok, czy usunięta z obszaru rysunku.
Podczas wstawiania pliku rysunku do innego rysunku informacje ze wstawianego rysunku są zapisywane jako definicja bloku w tabeli bloku rysunku docelowego. Kolejne odniesienia do tej definicji bloku mogą wyświetlać inne położenie, skalę i kąt obrotu, tak jak pokazano na poniższej ilustracji.
Odnośniki zewnętrzne istniejące we wstawionym rysunku mogą nie być wyświetlane poprawnie, chyba że zostały uprzednio wstawione lub dołączone do rysunku docelowego.
Można wstawiać bloki z palet narzędzi, przeciągając narzędzie bloku na rysunek lub klikając narzędzie bloku, a następnie określając punkt wstawienia.
Podczas przeciągania bloku z palety narzędzi do rysunku jest on automatycznie skalowany na podstawie współczynnika będącego stosunkiem jednostek zdefiniowanych w rysunku do jednostek zdefiniowanych w bloku. Jeśli na przykład jednostką miary używaną w rysunku docelowym są metry, a jednostką miary w bloku — centymetry, blok zostanie wstawiony w skali 1/100.
Biblioteka bloków to rysunek, który zazwyczaj zawiera definicje bloków symboli o podobnych funkcjach przechowywanych w jednym miejscu w celu ułatwienia dostępu do nich i zarządzania nimi. Definicje bloków z biblioteki bloków można wstawiać do bieżącego pliku rysunku.
DesignCenter zapewnia szybką, wizualną metodę przeciągania i upuszczania bloków pochodzących z bieżącego rysunku lub z innego rysunku. Dwukrotne kliknięcie nazw obiektów umożliwia dokładne określenie położenia, obrotu i skali bloku.
Wszystkie bloki na rysunku są automatycznie dodawane do listy rozwijanej Wstaw i są łatwo dostępne do wstawiania. Bloki są zapisywane w bieżącym rysunku.