Kolejność tabel może się zmienić, ale tabela LTYPE zawsze poprzedza tabelę LAYER. Każda tabele jest wprowadzana przez kod grupy 0 z etykietą TABLE. Dalej następuje kod grupy 2, identyfikujący określoną tabelę (APPID, DIMSTYLE, LAYER, LTYPE, STYLE, UCS, VIEW, VPORT lub BLOCK_RECORD), kod grupy 5 (uchwyt), kod grupy 100 (znacznik podklasy AcDbSymbolTable) oraz kod grupy 70, określający maksymalną liczbę pozycji tabeli, które mogą nastąpić. Nazwy tabeli są zapisywane wielkimi literami. Uchwyt DIMSTYLE jest kodem grupy 105, a nie grupy 5.
Tabele w rysunku mogą zawierać elementy usunięte, ale nie są one zapisywane w pliku DXF. W wyniku tego po nagłówku tabeli może następować mniej pozycji, niż wskazuje kod grupy 70, dlatego nie należy używać liczby w kodzie grupy 70 jako indeksu odczytu tabeli. Ten kod grupy jest udostępniony, aby program odczytujący pliki DXF mógł przydzielać szyk wystarczająco rozległy, żeby utrzymać wszystkie następujące pozycje tabeli.
Po tym nagłówku dla każdej tabeli następują pozycje tabeli. Każda pozycja tabeli składa się z grupy 0 identyfikującej typ elementu (taki sam jak nazwa tabeli, np. LTYPE lub LAYER), grupy 2 podającej nazwę pozycji tabeli, grupy 70 określającej znaczniki związane z pozycją tabeli (zdefiniowana dla każdej spośród następujących tabel) oraz dodatkowej grupy określającej wartość pozycji tabeli. Koniec każdej tabeli jest wskazywany przez grupę 0 o wartości ENDTAB.
Zarówno rekordy tabeli symboli jak i tabele symboli są obiektami bazy danych. Na poziomie najbardziej podstawowym, w przypadkach użycia najczęściej spotykanego w programie AutoCAD ® oznacza to, że uchwyt występuje po kodach grupy 2 zarówno dla obiektów rekordu tabeli symboli, jak i obiektów tabeli symboli.
Tabela DIMSTYLE jest jedynym typem rekordu w systemie z kodem uchwytu 105 z powodu wcześniejszego użycia kodu grupy 5. Programiści nie powinni z zasady zwracać uwagi na ten wyjątek, jeśli kontekstu nie stanowi sekcja tabeli DIMSTYLE. Jest to jedyny kontekst, w którym ten wyjątek powinien występować.