Dane dodatkowe (xdata) są tworzone przez aplikacje AutoLISP lub ObjectARX. Jeśli element zawiera dane dodatkowe, następują one po standardowych danych definicji elementu. Kody grup od 1000 do 1071 opisują dane dodatkowe. Poniżej przedstawiono przykład elementu zawierającego dane dodatkowe w formacie DXF.
Standardowe dane definicji elementu:
0 INSERT 5 F11 100 AcDbEntity 8 TOP 100 AcDbBlockReference 2 BLOCK_A 10 0.0 20 0.0 30 0.0
Dodatkowe dane definicji elementu:
1001 AME_SOL 1002 { 1070 0 1071 1.95059E+06 1070 519 1010 2.54717 1020 2.122642 1030 2.049201 1005 ECD 1005 EE9 1005 0 1040 0.0 1040 1.0 1000 MILD_STEEL
Kod grupy 1001 wskazuje początek danych dodatkowych. W przeciwieństwie do standardowych danych elementu w danych dodatkowych ten sam kod grupy może występować wiele razy. Ważna jest kolejność.
Dane dodatkowe są pogrupowane według nazw zarejestrowanych aplikacji. Grupa każdej zarejestrowanej aplikacji rozpoczyna się kodem grupy 1001, gdzie nazwa aplikacji stanowi wartość ciągu. Nazwy zarejestrowanych aplikacji odpowiadają pozycjom tabeli symboli APPID.
Aplikacja może używać tylu nazw APPID, ilu potrzebuje. Nazwy APPID są stałe, chociaż mogą zostać usunięte, jeśli nie są aktualnie używane w rysunku. Każda nazwa APPID może mieć maksymalnie jedną grupę danych dołączonych do każdego elementu. W grupie aplikacji kolejność grup danych dodatkowych oraz ich znaczenie są określane przez aplikację.
Kody grup danych dodatkowych są wymienione w poniższej tabeli.
Kody i opisy grup danych dodatkowych |
||
---|---|---|
Nazwa elementu |
Kod grupy |
Opis |
Ciąg |
1000 |
Długość ciągów w danych dodatkowych może wynosić maksymalnie 255 bajtów (256. bajt jest zarezerwowany dla znaku pustego) |
Application name |
1001 również wartość ciągu |
Długość nazw aplikacji może wynosić maksymalnie 31 bajtów (32. bajt jest zarezerwowany dla znaku pustego) Uwaga:
Nie należy dodawać grupy 1001 do danych dodatkowych, ponieważ program AutoCAD zakłada, że jest to początek grupy danych dodatkowych nowej aplikacji |
Ciąg sterujący |
1002 |
Ciągiem sterującym danych dodatkowych może być „{” lub „}”. Za pomocą tych nawiasów klamrowych aplikacje mogą porządkować swoje dane przez podzielenie ich na listy. Lewy nawias rozpoczyna nową listę, a prawy kończy ostatnią. Listy mogą być zagnieżdżone Gdy program AutoCAD odczytuje dane dodatkowe dla danej aplikacji, sprawdza, czy nawiasy występują w parach |
Nazwa warstwy |
1003 |
Nazwa warstwy skojarzonej z danymi dodatkowymi |
Dane binarne |
1004 |
Dane binarne są uporządkowane we fragmenty o zmiennej długości. Maksymalna długość każdego fragmentu to 127 bajtów. W plikach DXF w formacie ASCII dane binarne są reprezentowane w postaci ciągu cyfr szesnastkowych, po dwie na bajt binarny |
Uchwyt bazy danych |
1005 |
Uchwyty elementów w bazie danych rysunku Uwaga:
Gdy rysunek z uchwytami oraz uchwytami danych dodatkowych zostanie zaimportowany do innego rysunku za pomocą polecenia WSTAW, WSTAW *, ODNOŚNIK USTAL, USTAL lub OTWÓRZ CZĘŚCIOWO, uchwyty danych dodatkowych są przekształcane w taki sam sposób, jak odpowiadające im uchwyty elementów, co powoduje zachowanie powiązania. Dzieje się tak również w operacji ROZBIJ BLOK oraz każdej innej operacji programu AutoCAD. Gdy funkcja TEST wykryje uchwyt danych dodatkowych, który nie odpowiada uchwytowi elementu w pliku rysunku, potraktuje go jako błąd. Jeśli funkcja TEST naprawia elementy, ustawia uchwyt na 0 |
3 rzeczywiste |
1010, 1020, 1030 |
Trzy wartości rzeczywiste w kolejności X, Y, Z. Mogą pełnić rolę rekordu punktu lub wektora. Program AutoCAD nigdy nie zmienia ich wartości |
Położenie względem powierzchni globalnej |
1011, 1021, 1031 |
W odróżnieniu od prostego punktu 3D współrzędne powierzchni globalnej są przesuwane, skalowane, obracane i odbijane wraz z elementem nadrzędnym, do którego należą dane dodatkowe. Położenie względem powierzchni globalnej ulega również zmianie w sytuacji, gdy wobec elementu nadrzędnego zostanie użyte polecenie ROZCIĄGNIJ, a punkt leży wewnątrz okna wyboru |
Przesunięcie względem powierzchni globalnej |
1012, 1022, 1032 |
Również punkt 3D, który jest skalowany, obracany i odbijany wraz z elementem nadrzędnym (ale nie ulega przesunięciu ani rozciągnięciu) |
Globalny kierunek |
1013, 1023, 1033 |
Również punkt 3D, który jest obracany i odbijany wraz z elementem nadrzędnym (ale nie ulega przesunięciu, skalowaniu ani rozciągnięciu) |
Real |
1040 |
Wartość rzeczywista |
Odległość |
1041 |
Rzeczywista wartość, która jest skalowana wraz z elementem nadrzędnym |
Współczynnik skali |
1042 |
Również wartość rzeczywista, która jest skalowana wraz z elementem nadrzędnym. Różnica między odległością a współczynnikiem skali jest określana przez aplikację |
Liczba całkowita |
1070 |
16-bitowa liczba całkowita (ze znakiem lub bez znaku) |
Long |
1071 |
32-bitowa (długa) liczba całkowita ze znakiem |