Aby zaoszczędzić miejsce w bazie danych rysunku (oraz w pliku DXF), punkty skojarzone z każdym elementem są określane we własnym układzie współrzędnych obiektu (UWO). W przypadku użycia UWO jedynymi dodatkowymi informacjami potrzebnymi do opisania położenia elementu w przestrzeni 3D są wektor 3D opisujący oś Z UWO i wartość poziomu.
Dla danej osi Z(lub wyciągnięcia) istnieje nieograniczona liczba układów współrzędnych zdefiniowanych przez przesunięcie początku w przestrzeni 3D oraz przez obrócenie osi X i Y wokół osi Z. Jednak w tym samym kierunku osi Z dostępny jest tylko jeden UWO. Ma on następujące właściwości:
W przypadku niektórych elementów UWO jest ten sam co GUW, a wszystkie punkty (grupy DXF 10-37) są wyrażone we współrzędnych globalnych. Patrz poniższa tabela.
Układy współrzędnych skojarzone z obiektem typu element |
|
---|---|
Elementy |
Uwagi |
Elementy 3D, takie jak linia, punkt, 3WPOW, polilinia 3D, wierzchołek 3D, siatka 3D, wierzchołek siatki 3D |
Te elementy nie leżą na płaszczyźnie. Wszystkie punkty są wyrażone we współrzędnych globalnych. W przypadku tych elementów można utworzyć wyciągnięcie tylko dla linii i punktów. Ich kierunek wyciągnięcia może się różnić od globalnej osi Z. |
Elementy 2D, takie jak okrąg, łuk, bryła, trasa, tekst, atrybut, atrdef, kształt, wstaw, polilinia 2D, wierzchołek 2D, polilinia uproszczona, kreskowanie, obraz |
Te elementy są z zasady płaskie. Wszystkie punkty są wyrażone we współrzędnych obiektu. Obiekty te mogą być wyciągnięte. Ich kierunek wyciągnięcia może się różnić od globalnej osi Z. |
Wymiar |
Niektóre punkty wymiaru są wyrażone w GUW, a niektóre w UWO. |
Rzutnia |
Wyrażony we współrzędnych globalnych |
Gdy program AutoCAD określił UWO dla danego elementu, UWO działa w następujący sposób: wartość poziomu przechowywana z elementem określa, jak daleko należy przesunąć płaszczyznę XY wzdłuż osi Z (od początku GUW), aby pokrywała się z płaszczyzną zawierającą element. Nieistotne jest, na ile jest to poziom zdefiniowany przez użytkownika.
Wszystkie punkty 2D wprowadzone przez LUW są przekształcane na odpowiadające im punkty 2D w UWO, który jest przesunięty i obrócony względem LUW.
Istnieje kilka rozgałęzień tego procesu: