Kontroluje charakterystyki poszczególnych wystąpień komponentu w zespole. Określa, czy komponent jest widoczny, dostępny, adaptacyjny, nieruchomy lub wyświetla stopnie swobody. Ustawia nazwę wystąpienia, wygląd i odsunięcie od punktu bazowego zespołu macierzystego.
- Dostęp
- W przeglądarce kliknij prawym klawiszem myszy część lub podzespół, wybierz iProperties a następnie kliknij kartę Wystąpienie.
- Nazwa
- Pokazuje standardową nazwę wystąpienia. Może być zastąpiona nazwą zdefiniowaną przez użytkownika.
Uwaga: Nazwa wystąpienia może być również zmieniana w przeglądarce (choć nazwa części pozostaje bez zmian).
- Właściwości
- Ustawia domyślne cechy dla wybranych wystąpień. Kliknij pole wyboru znajdujące się obok opcji, aby ją wybrać.
Uwaga: Wszystkie cechy oprócz wyglądu można także ustawić za pomocą menu kontekstowego.
- Widoczne
- Określa stan widoczności wystąpienia w oknie graficznym. Standardowo jest włączony (zaznaczony). Usuń znacznik, aby wyłączyć wyświetlanie wystąpienia w oknie graficznym.
- Dostępna
- Określa czy wystąpienie może być wybierane do edycji. Standardowo jest Włączony. Usuwa zaznaczenie pola wyboru, aby zmienić wystąpienie na Niedostępny, co nie pozwala na jego edycję.
- Stopnie swobody
- Określa, czy dla wystąpienia wyświetlone zostaną stopnie swobody. Standardowo, opcja ta jest wyłączona. Kliknij pole zaznaczenia, aby wyświetlić symbol Stopnie swobody.
- Widoczność znacznika iMate
- Określa, czy znaczniki iMate są widoczne. Standardowo jest włączony (zaznaczony). Usuń zaznaczenie pola wyboru, aby wyłączyć znaczniki.
- Zależności zespołu
- Wskazuje, czy wystąpienie jest uzależnione od innej (innych) części w zespole. Na przykład szkic odniesienia może posiadać geometrię, której definicje są uzależnione od jednej lub kilku części zespołu.
- Adaptacyjny
- Określa stan adaptacji wystąpienia. Jedno wystąpienie steruje stanem adaptacji wszystkich pozostałych wystąpień danego komponentu w zespole. Standardowo jest wyłączone (brak znacznika). Kliknij pole wyboru, aby ustawić wystąpienie jako adaptacyjne. Adaptacyjne wystąpienia nie mogą być elastyczne ani uczestniczyć w zestawie kontaktowym.
Część ustawiona jako adaptacyjna w jednym zespole, powoduje zmianę wielkości wszystkich swoich wystąpień w innych zespołach.
- Elastyczny
- Określa, czy wystąpienie podzespołu jest elastyczne. Każde wystąpienie może mieć komponenty pochodne umieszczone niezależnie w kontekście zespołu macierzystego. Standardowo jest wyłączone (brak znacznika). Kliknij pole wyboru, aby wystąpienia były elastyczne.
Podzespół nie może być jednocześnie adaptacyjny i elastyczny. Części nie można uczynić elastyczną.
- Nieruchome
- Określa czy dane wystąpienie jest nieruchome (wszystkie stopnie swobody są usunięte). Domyślnie opcja ta jest wyłączona. Kliknij pole wyboru, aby unieruchomić dany komponent.
- Zestaw kontaktowy
- Określa, czy wystąpienie uczestniczy w zestawie kontaktowym. Domyślnym ustawieniem jest wyłączone (niewybrane).
- Odniesienie
- Określa, czy wystąpienie służy wyłącznie jako odniesienie. Domyślnie opcja ta jest wyłączona. Kliknij pole wyboru, aby użyć komponentu tylko jako odniesienia, i wykluczyć go z listy części rysunku.
- Struktura zestawienia komponentów
- Wstawia lub usuwa nadpisanie oparte na wystąpieniu w strukturze iProperty Zestawienia komponentów. Jeśli wybrano ustawienia domyślne, to nadpisanie nie występuje, a wystąpienie korzysta z Ustawienia dokumentu Struktury zestawienia komponentów. Jeśli wybrano Odniesienie, to nadpisanie zostaje ustawione dla wystąpienia.
- Wygląd
- Ustawia wygląd wystąpienia. Standardowo jest 'Jak materiał' (materiał jest definiowany na poziomie części).
- Bieżące odsunięcie od miejsca Początek zespołu macierzystego
- Wyświetla współrzędne x, y, z oraz kąt wystąpienia względem początku zespołu. Można wprowadzać poszczególne wartości odsunięcia, ale jest to tylko chwilowe w przypadku części, która nie jest nieruchoma. Wartości te są zmieniane w przypadku przesuwania, obracania lub wiązania swobodnego wystąpienia z nieruchomym komponentem.
Gdy własność Elastyczny ustawiona jest na Tak, wystąpienie elastyczne jest przesunięte względem bezpośredniego elementu macierzystego, a nie względem komponentu najwyższego poziomu lub komponentu edytowanego.