Tworzenie otworów

Podczas tworzenia otworów należy najpierw określić typ umieszczenia, a następnie wymiary otworu, punkt wiercenia, zakończenie i typ gwintu.

  1. Kliknij kartę Model 3D panel Zmień Otwór .
  2. Wybierz metodę umieszczenia:
    • Ze szkicu. Ta opcja jest ustawiana automatycznie, jeżeli szkic jest widoczny. Wymaga naszkicowania punktu środkowego otworu lub punktu szkicu na istniejącym elemencie. Jako środki otworów można również wybrać punkty końcowe lub środkowe na istniejącej geometrii. Można też przeciągnąć myszą z naciśniętym lewym przyciskiem, aby wybrać obszar; punkty szkicu w tym obszarze będą służyć jako punkty środkowe otworów.
      Uwaga: Aby użyć pojedynczego szkicu w celu zdefiniowania położenia różnych otworów, można użyć pojedynczego szkicu i określić położenia wielu otworów. Następnie należy współdzielić szkic między kilkoma elementami otworu. Szkice nie mogą być współdzielone podczas tworzenia otworów jako elementów zespołu.
    • Liniowo. Tworzy otwory na powierzchni względem dwóch krawędzi liniowych.
    • Koncentrycznie. Tworzy na płaszczyźnie otwory koncentryczne z krawędzią kołową lub powierzchnią walcową.
    • W punkcie. Tworzy otwory zgodne z punktem konstrukcyjnym i umieszczone względem osi, krawędzi lub płaszczyzny konstrukcyjnej.
  3. Określ opcje umieszczania i wybierz geometrię otworu:
    Ze szkicu
    • Punkty środkowe. Kliknij, aby wybrać punkty końcowe lub środkowe geometrii jako środki otworów. Automatycznie wybiera punkty środkowe otworu. Umożliwia wyświetlenie dynamicznej liczby wybranych w danej chwili środków.
    Liniowo
    • Powierzchnia. Zaznacza płaską powierzchnię, aby umieścić na niej otwór.
    • Odniesienie 1. Wybiera pierwszą krawędź liniową jako odniesienie do wymiarowania położenia otworu.
    • Odniesienie 2. Wybiera drugą krawędź liniową jako odniesienie do wymiarowania położenia otworu.
    • Odwróć stronę. Odwraca kierunek otworu.
    Współosiowe
    • Płaszczyzna. Wybiera powierzchnię płaską lub płaszczyznę konstrukcyjną, aby umieścić na niej otwór.
    • Odniesienie koncentryczne. Wybiera obiekt, aby określić odniesienie dla umieszczenia środka otworu. Wskaż krawędź kołową lub powierzchnię walcową.
    W punkcie
    • Punkt. Wybiera punkt konstrukcyjny, aby zdefiniować środek otworu.
    • Kierunek. Określa kierunek osi otworu. Wybierz powierzchnię płaską lub płaszczyznę konstrukcyjną prostopadłą do osi otworu albo wybierz krawędź lub oś równoległą do osi otworu.
  4. W przypadku wielu brył w danym pliku części, kliknij pole wyboru Bryły, aby wybrać bryły składowe.
  5. Określ typ otworu oraz odpowiednie średnice i głębokości:
    • Bez pogłębienia . Otwory mają określoną średnicę i są równoległe do powierzchni płaskiej.
    • Pogłębienie walcowe . Otwory mają określoną średnicę, średnicę i głębokość pogłębienia walcowego. Gwintowanego otworu stożkowego nie można używać w połączeniu z pogłębieniem walcowym.
    • Pogłębienie czołowe . Otwory mają określoną średnicę oraz średnicę i głębokość pogłębienia czołowego. Pomiar głębokości otworu i gwintu rozpoczyna się od dolnej powierzchni pogłębienia czołowego.
    • Pogłębienie stożkowe . Otwory mają określoną średnicę oraz średnicę i głębokość pogłębienia stożkowego.
  6. Określ typ punktu wiercenia:
    • Płaski. Tworzy płaski punkt wiercenia.
    • Kąt. Dla kątowych ostrzy wiertła na liście rozwijanej określ wymiar kątowy lub wybierz geometrię na modelu, aby zmierzyć kąt niestandardowy lub wyświetlić wymiary. Dodatni kierunek kąta jest mierzony zgodnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara, prostopadle do płaskiej powierzchni.
  7. Wybierz opcję zakończenia:
    • Odległość. Definiuje sposób zakończenia otworu. Używaj wartości dodatnich dla określenia głębokości otworu. Mierzy głębokość prostopadle do powierzchni płaskiej lub płaszczyzny konstrukcyjnej.
    • Przejściowe. Tworzy otwór przez wszystkie powierzchnie.
    • Do. Kończy otwór na określonej, płaskiej powierzchni. Wybierz powierzchnię, na której zostanie zamknięte zakończenie otworu. Element można zakończyć na przedłużonej powierzchni.
    • Odwróć. Dostępna tylko w przypadku wybrania opcji zakończenia Odległość lub Przejściowe. Odwraca kierunek otworu.
    • Powierzchnia . Dostępna tylko w przypadku wybrania opcji Do. Kończy otwór na wybranej powierzchni lub ściance.
    • Przedłużenie powierzchni . Dostępna tylko w przypadku wybrania opcji Do. Umożliwia utworzenie zakończenia otworu na przedłużeniu powierzchni. Powoduje przedłużenie powierzchni, gdy zakończenie nie przecina się w całości z otworem.
  8. Wybierz metodę gwintu:
    • Otwór prosty . Tworzy prosty otwór bez gwintu. Nie ma potrzeby definiowania dodatkowych ustawień.
    • Otwór przelotowy . Tworzy standardowe otwory bez gwintu (i zwykle przelotowe) z tolerancją, dopasowane do konkretnych części złącznych. Używając ich, utwórz otwory przelotowe dla standardowych elementów złącznych bazujących na bibliotece danych standardowych elementów złącznych.
      Uwaga: Więcej informacji o elemencie złącznym może być zawarte w notatkach do otworów w rysunkach.

      Zarządzanie danymi luzu odbywa się w programie Autodesk Inventor na podstawie pliku arkusza kalkulacyjnego Clearance.xls programu Microsoft Excel; plik ten znajduje się w folderze danych projektowych. Opcje aplikacji lub ustawienia projektu mają wpływ na położenie pliku arkusza. Kolejność w pliku można zmienić, aby luz używany najczęściej był wyświetlany jako pierwszy. Edytuj arkusz luzu i zmień liczbę kolejności sortowania (od 1 do n) w komórce B1 każdego arkusza zgodnie z priorytetami. Aby uaktywnić nową kolejność sortowania, należy ponownie uruchomić program.

    • Otwór gwintowany . Tworzy otwór ze zdefiniowanym gwintem. Określ otwory gwintowane w systemie calowym lub metrycznym. W przypadku otworów w części można wybrać wielkość gwintu z listy standardowych wielkości; jego średnica zostanie obliczona automatycznie.
    • Gwintowany otwór stożkowy . Tworzy całość ze zdefiniowanym gwintem stożkowym. W przypadku gwintowanego otworu stożkowego po określeniu typu gwintu oraz rozmiaru i kierunku (prawostronny lub lewostronny) program Autodesk Inventor automatycznie obliczy średnicę, kąt zwężania i głębokość gwintu. Określ otwory stożkowe gwintowane w systemie calowym lub metrycznym.
  9. Określ ustawienia gwintu:
    Otwór przelotowy
    • Standard. Wybiera standard części złącznej z listy.
    • Typ części złącznej. Wybiera typ części złącznej z listy.
    • Rozmiar. Wybiera rozmiar części złącznej.
    • Dopasowanie. Określa typ pasowania: Normalne, Dokładne lub Zgrubne.
    Otwory gwintowane i stożkowe otwory gwintowane
    • Typ gwintu. Umożliwia wybranie typu gwintu z listy rozwijanej. ANSI Gwinty calowe zunifikowane stanowi przykład typu gwintu, którego wymiary podawane są w calach. ANSI Metryczny profil M stanowi przykład typu gwintu, którego wymiary podawane są w milimetrach. NPT stanowi przykład typu gwintu, którego wymiary podawane są w calach. ISO Stożkowy wewnętrzny stanowi przykład typu gwintu, którego wymiary podawane są w milimetrach.
    • Rozmiar. Wyświetlana jest lista rozmiarów nominalnych w zależności od wybranego typu gwintu. Każdy rozmiar może mieć jeden lub więcej odpowiednich podziałów gwintu. Dla każdej kombinacji rozmiaru nominalnego i podziału jest dostępna przynajmniej jedna klasa.
    • Oznaczenie. Definiuje odległość sąsiednich zwojów mierzoną w zarysie gwintu równolegle do osi.
      Uwaga: W angielskim systemie miar podział jest równy 1 dzielony przez liczbę skoków na jeden cal.
    • Klasa. Umożliwia wybranie z listy rozwijanej klasy pasowania dla gwintu wewnętrznego.
      Uwaga: W przypadku gwintów angielskich litera A reprezentuje gwinty zewnętrzne, a litera B — wewnętrzne. Używaj większych liczb dla wymogów dokładniejszego, bardziej ciasnego pasowania. Na przykład klasy 2B używa się dla śrub, wkrętów, nakrętek i innych zastosowań ogólnych. Klasa 3B jest przeznaczona dla elementów wymagających dużej dokładności i dobrego pasowania.
    • Średnica. Wyświetla wartość średnicy używanej w przypadku danego otworu. Wartość tę można zmienić tylko w Ustawieniach dokumentu. Średnica otworu jest ustawiana automatycznie na podstawie opisu gwintu w pliku Thread.xls w oparciu o ustawienia (Średnica wewnętrzna, Podział, Średnica zewnętrzna, Otwór pod gwint) w Ustawieniach dokumentu.
    • Kierunek. Określa sposób tworzenia zwojów gwintu. Opcja Prawostronny oznacza, że kierunek zwoju jest zgodny z ruchem wskazówek zegara i cofa się, gdy patrzy się na niego od końca. Śruba nagwintowana w prawą stronę, będzie się wkręcać w otwór, gdy będziemy ją obracać zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Opcja Lewostronny oznacza, że kierunek zwoju jest przeciwny do ruchu wskazówek zegara i cofa się, gdy patrzy się na niego od końca. Śruba nagwintowana w lewą stronę, będzie się wkręcać w otwór, gdy będziemy ją obracać przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara.
    • Pełna głębokość. Określa gwinty na pełnej długości otworu.
  10. (Opcjonalnie). Wybierz opcję Rozważanie iMate, aby automatycznie umieścić wiązanie iMate na otworze.
  11. Kliknij przycisk OK.