Ustawianie elementów części w szyku

Można utworzyć szyk prostokątny, szyk kołowy, szyk lustrzany i szyk wzdłuż ścieżki.

Rozmieszczanie elementów części lub brył w szyku prostokątnym

Narzędzie Szyk prostokątny powiela element i rozmieszcza elementy wynikowe w szyku prostokątnym, wzdłuż ścieżki lub dwukierunkowo względem pierwotnego elementu.
  1. Kliknij kartę Model 3D panel Szyk Prostokątny .
  2. W oknie dialogowym Szyk prostokątny określ, z czego chcesz go utworzyć:
    • Wykonaj szyk pojedynczych elementów . Tworzy szyk z osobnych elementów bryłowych, elementów konstrukcyjnych lub elementów powierzchni. Nie można ułożyć w szyk elementów konstrukcyjnych zespołu.
    • Wykonaj szyk bryły . Tworzy szyk z korpusu bryłowego, włącznie z elementami, których nie można ułożyć w szyk osobno. Można także uwzględnić elementy konstrukcyjne i elementy powierzchni. Niedostępne w zespole (niedostępne w programie Inventor LT).
  3. Wybierz w oknie graficznym lub przeglądarce jeden lub więcej elementów lub brył, które mają zostać umieszczone w szyku. W przypadku części można również wybrać elementy konstrukcyjne lub elementy powierzchni, aby je włączyć do szyku.
  4. W części wielobryłowej użyj selektora Bryła, aby wybrać korpus bryłowy, do którego zostanie dodany szyk.
  5. Wyrównaj wybrane elementy w szyku wierszy i kolumn, określając następujące wartości:
    Uwaga: Po wybraniu płaszczyzny konstrukcyjnej lub powierzchni płaskiej normalna tej płaszczyzny wyznaczy kierunek liniowy.
    • Ścieżka . Określa kierunek dodawania wystąpień. Wektor kierunku jest wyświetlany w punkcie wskazania. Ścieżką może być linia 2D lub 3D, łuk, splajn, ucięta elipsa lub krawędź. Ścieżka może być otwartą lub zamkniętą pętla.
    • Odwróć . Odwraca kierunek wystąpień. W przypadku wybrania opcji Płaszczyzna środkowa, gdy liczba wystąpień jest parzysta, wskazuje, po której stronie znajdą się dodatkowe wystąpienia.
    • Płaszczyzna środkowa . Tworzy szyk, w którym wystąpienia są rozmieszczone po obu stronach oryginalnego elementu. Dla szyków prostokątnych możesz użyć opcji Płaszczyzna środkowa dla dowolnego kierunku (Kierunek 1, Kierunek 2) niezależnie od drugiego.
    • Ilość . Określa liczbę wystąpień w kolumnie lub na ścieżce liniowej. Wartość ta musi być większa od zera.
    • Długość . Określa odstęp lub odległość między wystąpieniami lub odległość, na jaką rozciąga się kolumna lub wiersz. Można wprowadzić wartość ujemną, aby utworzyć szyk skierowany w przeciwną stronę.
    • Odległość, Odstęp lub Długość krzywej. Określa sposób mierzenia długości: całkowita odległość kolumny lub wiersza, odstęp między wystąpieniami lub równomierne rozmieszczenie na długości zdefiniowanej przez wybraną krzywą. Wartość ta musi być większa od zera.
  6. W przypadku kreskowania bryły wybierz operację:
    • Połącz . Powoduje dołączenie szyku do wybranego korpusu bryłowego. Tworzy szyk z bryły tak, że powstaje jedna, spójna bryła.
    • Utwórz nowe bryły . Tworzy szyk składający się z wielu osobnych korpusów bryłowych.
  7. Kliknij przycisk Więcej , aby ustawić punkty początkowe kierunku, metodę obliczania i orientację elementów szyku:
    Kierunek 1 i Kierunek 2
    • Uruchom. Określa punkt początkowy pierwszego wystąpienia w obu kierunkach. Szyk może zaczynać się w dowolnie wybranym punkcie. Kliknij przycisk Start, a następnie, aby wskazać początek jednej lub obu kolumn, kliknij punkt na ścieżce. Jeśli ścieżka jest zamkniętą pętlą, wymagany jest punkt początkowy.
    Compute
    • Optymalnie. Tworzy identyczne kopie wybranych elementów przez kreskowanie powierzchni elementów. Opcja Optymalnie jest najszybszą metodą obliczania. Ograniczenia stanowią niemożność utworzenia wystąpień zachodzących na siebie lub wystąpień przecinających inne powierzchnie niż powierzchnie oryginalnych elementów. Gdy to możliwe, przyspiesza obliczanie szyku.
    • Identycznie. Tworzy identyczne kopie wybranych elementów poprzez powielenie wyników oryginalnych elementów. Gdy użycie metody Optymalnie nie jest możliwe, użyj tej opcji, aby uzyskać identyczne elementy.
    • Dopasuj. Tworzy potencjalnie różniące się kopie wybranych elementów przez indywidualne rozmieszczanie w szyku elementów i obliczenie zakresów lub zakończeń każdego wystąpienia w szyku. Czas obliczania jest dość długi w przypadku szyków z dużą liczbę wystąpień. Umożliwia zachowanie założeń projektowych, pozwalając na dostosowanie wystąpień szyku do warunków określających zakres lub zakończenie elementu, na przykład, gdy element kończy się na powierzchni modelu. Opcja nie jest dostępna w przypadku szyków korpusów części bryłowych w stanie otwartym lub powierzchniowym.
    Uwaga: Tworzenie szyków przy użyciu metody Identycznie lub Optymalnie przebiega szybciej niż w przypadku metody Dopasuj. Jeśli opcja Dopasuj napotka powierzchnię płaską, szyk się zakończy. Wynikiem jest element o innym kształcie i rozmiarze niż oryginał.
    Orientacja
    • Identycznie. Każde wystąpienie w szyku jest zorientowane tak samo jak pierwszy wybrany element.
    • Kierunek 1 lub Kierunek 2. Określa, który kierunek steruje położeniem elementów w szyku. Obraca każde wystąpienie, tak aby zachowało swoją orientację względem stycznego wektora 2D ścieżki, bazując na pierwszym wybranym elemencie. Kąt zwiększa się z każdym wystąpieniem w szyku. Najlepszy efekt daje umieszczenie pierwszego wystąpienia w punkcie początkowym ścieżki.
  8. Kliknij przycisk OK.

Rozmieszczanie elementów części lub brył w szyku kołowym

Polecenie Szyk kołowy umożliwia rozmieszczenie wystąpień elementu lub bryły w łuku lub szyku kołowym. Tworzy ono duplikat jednego lub kilku elementów bądź brył i rozmieszcza ich wystąpienia na łuku lub okręgu na podstawie wybranej ilości i odstępu.
  1. Kliknij kartę Model 3D panel Szyk Kołowy .
  2. W oknie dialogowym Szyk kołowy określ, z czego chcesz go utworzyć:
    • Wykonaj szyk pojedynczych elementów . Tworzy szyk z osobnych elementów bryłowych, elementów konstrukcyjnych lub elementów powierzchni. Nie można ułożyć w szyk elementów konstrukcyjnych zespołu.
    • Wykonaj szyk bryły . Tworzy szyk z korpusu bryłowego, włącznie z elementami, których nie można ułożyć w szyk osobno. Można także uwzględnić elementy konstrukcyjne i elementy powierzchni. Niedostępne w zespole (niedostępne w programie Inventor LT).
  3. Wybierz w oknie graficznym lub przeglądarce jeden lub więcej elementów lub brył, które mają zostać umieszczone w szyku. W przypadku części można również wybrać elementy konstrukcyjne lub elementy powierzchni, aby je włączyć do szyku.
  4. W części wielobryłowej użyj selektora Bryła, aby wybrać korpus bryłowy, do którego zostanie dodany szyk.
  5. Kliknij selektor Oś obrotu i wybierz oś (punkt obrotu kąta), wokół której należy powtórzyć wystąpienia. Oś obrotu może występować na innej płaszczyźnie niż płaszczyzna kopiowania elementu. Kliknij Odwróć, aby odwrócić kierunek szyku.
  6. Określ opcje umieszczenia:
    • Ilość . Określa liczbę wystąpień w szyku.
    • Kąt . Kątowy odstęp między wystąpieniami zależy od metody rozmieszczania wystąpień. Jeżeli wybrano metodę przyrostową, to kąt ten określa odstępy między wystąpieniami. Jeżeli wybrano rozmieszczenie typu Dopasowanie, to kąt ten określa cały zakres wystąpień elementów w szyku. Wprowadź wartość ujemną, aby utworzyć szyk skierowany w przeciwną stronę.
    • Płaszczyzna środkowa . Rozmieszcza wystąpienia elementów po obu stronach pierwotnego elementu, który zazwyczaj jest tworzony w położeniu środkowym. Jeśli liczba wystąpień jest liczbą parzystą, użyj opcji Odwróć, aby określić, po której stronie zostanie umieszczone dodatkowe wystąpienie.
  7. W przypadku kreskowania bryły wybierz operację:
    • Połącz . Powoduje dołączenie szyku do wybranego korpusu bryłowego. Tworzy szyk z bryły tak, że powstaje jedna, spójna bryła.
    • Utwórz nowe bryły . Tworzy szyk składający się z wielu osobnych korpusów bryłowych.
  8. Kliknij przycisk Więcej, aby ustawić metody obliczania i pozycjonowania elementów szyku:
    Metoda tworzenia
    • Optymalnie. Tworzy identyczne kopie wybranych elementów przez kreskowanie powierzchni elementów. Opcja Optymalnie jest najszybszą metodą obliczania. Ograniczenia stanowią niemożność utworzenia wystąpień zachodzących na siebie lub wystąpień przecinających inne powierzchnie niż powierzchnie oryginalnych elementów. Gdy to możliwe, przyspiesza obliczanie szyku.
    • Identycznie. Tworzy identyczne kopie wybranych elementów poprzez powielenie wyników oryginalnych elementów. Gdy użycie metody Optymalnie nie jest możliwe, użyj tej opcji, aby uzyskać identyczne elementy.
    • Dopasuj. Tworzy potencjalnie różniące się kopie wybranych elementów przez indywidualne rozmieszczanie w szyku elementów i obliczenie zakresów lub zakończeń każdego wystąpienia w szyku. Czas obliczania jest dość długi w przypadku szyków z dużą liczbę wystąpień. Umożliwia zachowanie założeń projektowych, pozwalając na dostosowanie wystąpień szyku do warunków określających zakres lub zakończenie elementu, na przykład, gdy element kończy się na powierzchni modelu. Opcja nie jest dostępna w przypadku szyków korpusów części bryłowych w stanie otwartym lub powierzchniowym.
    Metoda pozycjonowania
    • Przyrostowa. Definiuje odstępy pomiędzy elementami. Definiuje się wtedy ilość wystąpień w szyku i kąt pomiędzy elementami. Wyznaczany jest wtedy całkowity kąt zajmowany przez szyk.
    • Dopasowana. Używa kąta w celu określenia całkowitego obszaru wystąpienia szyku. Definiuje się wtedy ilość wystąpień w całkowity kąt szyku. Wyznaczany jest wtedy odstęp pomiędzy wystąpieniami elementów w szyku. Jeśli projekt będzie się zmieniać, użyj opcji pozycjonowania Dopasowany, gdyż odstępy pomiędzy wystąpieniami będą aktualizowane w zależności od założeń projektowych.
  9. Kliknij przycisk OK.

Rozmieszczanie elementów części lub brył w szyku lustrzanym

Polecenie Odbij tworzy lustrzane odbicie dowolnej liczby elementów lub całej istniejącej bądź nowej bryły w równych odległościach względem płaszczyzny. Jako płaszczyzny odbicia użyj płaszczyzny konstrukcyjnej dla istniejącej powierzchni płaskiej.
  1. Wykonaj jedną z poniższych czynności:
    • W pliku części kliknij kartę Model 3D panel Szyk Odbij .
    • W pliku zespołu (niedostępny w programie Inventor LT) kliknij kartę Złóż panel Szyk Odbij .
  2. W oknie dialogowym Odbij określ element, którego lustrzane odbicie należy utworzyć:
    • Odbij pojedyncze elementy . Wybiera elementy bryły, elementy konstrukcyjne i elementy powierzchni do lustrzanego odbicia. Jeżeli wybrane elementy mają zależne elementy, to są one też automatycznie wybierane. W zespołach można odbijać tylko elementy szkicowane. Nie można odbijać:
      • Elementy konstrukcyjny zespołu (niedostępne w programie Inventor LT)
      • Elementy pojedynczych kołnierzy konstrukcji blachowej i kształtów kołnierzy zdefiniowane w oparciu o wiele krawędzi (niedostępne w programie Inventor LT)
      • elementów operujących na całej bryle (wszystkie zaokrąglenia, skorupy);
      • elementów powstałych w wyniku zastosowania operacji przecięcia.
    • Odbij bryłę . Wybiera bryły części. W wyborze można także uwzględnić elementy konstrukcyjne i elementy powierzchni.
  3. W oknie graficznym lub przeglądarce wybierz elementy, dla których zostanie utworzone odbicie lustrzane.
  4. W oknie dialogowym Lustro kliknij przycisk Płaszczyzna odbicia, a następnie wybierz płaszczyznę konstrukcyjną lub powierzchnię płaską, aby użyć jej jako płaszczyzny odbicia. Niedostępne w zespole. Użyj opcji Odbij komponent na karcie Zespół (niedostępna w programie Inventor LT).
  5. W przypadku części wielobryłowej zaznacz opcję Bryła i wybierz korpus bryłowy, aby otrzymać element odbicia lustrzanego.
  6. W przypadku odbicia lustrzanego bryły wybierz operację i zdecyduj, czy chcesz usunąć pierwotną bryłę:
    • Połącz . Łączy element z wybraną bryłą.
    • Nowa bryła . Tworzy bryłę w części wielobryłowej.
    • Usuń oryginał. Usuwa oryginalną bryłę. Tylko lustrzane odbicie pozostaje w pliku części. Użyj do modelu lewej i prawej wersji części.
  7. Kliknij przycisk Więcej , aby określić, w jaki sposób obliczane są odbijane elementy:
    • Optymalnie. Tworzy identyczne kopie wybranych elementów przez lustrzane odbicie ścianek elementów. Opcja Optymalnie jest najszybszą metodą obliczania. Ma ona jednak kilka ograniczeń, np. nie pozwala utworzyć wystąpień nakładających się lub przecinających inne powierzchnie niż powierzchnie oryginalnych elementów. Przyspiesza obliczanie odbicia lustrzanego.
    • Identycznie. Tworzy identyczne kopie wybranych elementów poprzez powielenie wyników oryginalnych elementów. Tam, gdzie niemożliwa jest metoda optymalna, należy użyć opcji Identyczne dla identycznych elementów. Obliczenia wykonywane są szybciej niż przy użyciu metody Dopasuj.
    • Dopasuj. Tworzy potencjalnie różniące się kopie wybranych elementów przez pojedyncze tworzenie lustrzanego odbicia elementów i obliczanie zakresów lub zakończeń każdego odbitego wystąpienia. Czas obliczania może się wydłużyć dla szyków zawierających dużą liczbę wystąpień. Zachowuje założenia projektowe, pozwalając na dopasowanie lustrzanych wystąpień z uwzględnieniem warunków zakresu i wykończenia, np. lustrzane odbicia elementów, które kończą się na powierzchni modelu. Opcja niedostępna dla lustrzanych odbić elementów bryłowych w stanie otwartym lub powierzchni.
  8. Kliknij przycisk OK.
    Wskazówka: Aby usunąć użytkowników z odbicia lustrzanego, rozwiń element w przeglądarce, kliknij prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz polecenie Usuń uczestnika.

Tworzenie szyku prostokątnego — prezentacja

Tworzenie szyku wzdłuż ścieżki — prezentacja

Tworzenie szyku kołowego — prezentacja

Tworzenie narastającego szyku kołowego — prezentacja

Tworzenie szyku kołowego bez obracania wystąpień — prezentacja

Dopasowywanie szyku elementów do modelu — prezentacja

Rozmieszczanie wystąpień w szyku równomiernie wokół elementu macierzystego — prezentacja

Odbijanie elementów części i brył — prezentacja

Sterowanie widocznością elementów w szykach

Wyświetlanie niektórych elementów konstrukcyjnych, elementów bryłowych lub elementów powierzchni w szyku można tymczasowo wyłączyć. Elementy pozostają wyłączone do momentu ponownego ich włączenia.

Sterowanie nieprzezroczystością elementów powierzchni w szyku

Podczas tworzenia powierzchni jest ona półprzezroczysta i ma taki sam kolor jak płaszczyzna konstrukcyjna. Użyj opcji Przezroczystość, aby określić powierzchnie jako nieprzezroczyste.

Temat nadrzędny: Szyki elementów kształtujących części

Zadania pokrewne