Parametry analizy sejsmicznej (norma USA ASCE 7-10 / IBC 2012)

Parametry uproszczonej analizy sejsmicznej z wykorzystaniem metody zastępczej siły poziomej zależą od normy sejsmicznej oraz metody definiowania wartości okresów podstawowych wybranych w oknie dialogowym Analiza sejsmiczna.

Dostęp

1. Kliknij opcje Narzędzia Preferencje zadania Normy projektowe.
2. Przejdź do sekcji Obciążenia, a następnie wybierz IBC 2012 z menu Obciążenia sejsmiczne.
3. Kliknij opcje AnalizaTypy analizy, a następnie utwórz nową analizę sejsmiczną.

   Zostanie wyświetlone okno dialogowe z parametrami.

Elementy okna dialogowego

Okres podstawowy (Ta)

Obliczenia okresu podstawowego (Ta) zależą od metody wybranej w oknie dialogowym Analiza sejsmiczna.

• Metoda przybliżona

  Okres podstawowy oblicza się za pomocą równania 4.6:

  T_a = C_t * h_n ^x

  gdzie:

  C_t — współczynnik okresu budynku w zależności od używanego sejsmicznego układu nośnego (zgodnie ze wskazaniem normy)

  x = wykładnik wzoru okresu budynku (określany przez normę)

  h — wysokość konstrukcji (m) określana jako różnica pomiędzy zakresem konstrukcji a poziomem posadowienia

• Dowolny kształt płyty

  Należy zdefiniować jedynie wartość Ta dla obu kierunków.

• Metoda dokładna

  Metoda ta pozwala obliczyć dokładną wartość dla obu kierunków X i Y. Jeśli w oknie dialogowym Analiza sejsmiczna zostanie wyłączona opcja Okresy z maksymalnym udziałem mas, będzie aktywny pierwszy tryb w kierunku, w którym jest więcej mas. Jeśli opcja ta jest włączona, dla danego kierunku aktywny będzie jeden z trybów spełniających ograniczenia i większość mas. Okres maksymalny obliczany jest według wzoru:

  T_max = Cu * Ta,

  gdzie:

  Cu — Współczynnik limitu górnego (Tabela 12.8—1),

  T_a — okres przybliżony

Parametry normowe

Aby przeprowadzić analizę sejsmiczną według zasad podanych w tej normie, należy zdefiniować następujące parametry:

• Klasa terenu

  (A, B, C, D, E lub F) na podstawie właściwości gleby sklasyfikowanych zgodnie z rozdziałem 20 normy ASCE 7.

• Przyspieszenia odpowiedzi spektralnej

  jak określono w rozdziale 1613.3.1 na rysunkach 1613.3.1(1) do 1613.3.1(6):

  • S₁ — parametr przyspieszenia dla okresu 1 sekundy,
  • S_s — parametr przyspieszenia dla krótkich okresów,
• T_L — długi okres przejściowy określony zgodnie z normą ASCE 7-10, jak pokazano na rysunkach 22-15 do 22-20
• R — współczynnik modyfikacji odpowiedzi, jak określono w normie ASCE 7-10, tabele 12.2-1
• Ie — współczynnik ważności, jak określono w rozdziale 11.5.1 normy ASCE 7-10.

Ścinanie bazowe

Siła ścinania bazowego obliczana jest za pomocą wzoru:

F_x = V * w_x * h^k _x / (Σ w_i * h^{_i) (rów. 12.8-11 oraz 12.8-12)}

gdzie:

w_x oraz w_i — masa kondygnacji

h — wysokość od poziomu podstawy do właściwego poziomu kondygnacji

V — bazowa siła ścinająca (ta wartość jest już obliczona w programie Robot)

k — wykładnik zależny od wartości okresu:

Okres drgań własnych	k
<0,5 sek.	1
0,5 — 2,5 s	Interpolacja liniowa
> 2,5 s	2