Umieść przestrzenie we wszystkich obszarach modelu budynku, aby uzyskać dokładne analizy obciążeń ogrzewania i chłodzenia.
W programie Revit komponent przestrzeni używany jest do przechowywania informacji o obszarze, w którym jest umieszczony. W przestrzeniach przechowywane są wartości wielu parametrów mających wpływ na analizę ogrzewania i chłodzenia w projekcie. Umieść przestrzenie w przestrzeniach nadsufitowych oraz wałki, szyby i przestrzenie klinowe, które nie są zazwyczaj przypisane do komponentu pomieszczenia przez architekta w modelu architektonicznym.
Pomieszczenia i przestrzenie
Pomieszczenia i przestrzenie są niezależnymi komponentami używanymi do innych celów. Pomieszczenia są komponentami architektonicznymi, używanymi do przechowywania informacji o zajętych obszarach. Przestrzenie są używane wyłącznie w dziedzinach MEP w celu analizy kubatury. Zawierają parametry, które zachowują informacje o obszarach, w których zostały umieszczone. Ta informacja jest używana do wykonywania analizy obciążeń ogrzewania i chłodzenia.
W pewnych sytuacjach przestrzenie są tworzone, gdy projekt, który został utworzony w wersji starszej niż Revit MEP 2009 jest uaktualniany w programie Revit 2016. Przestrzenie tworzone za pomocą funkcji automatycznego tworzenia przestrzeni są oparte na pomieszczeniach, które istnieją w uaktualnionym projekcie. Etap przestrzeni musi odpowiadać etapowi pomieszczenia. W modelu podłączonym etap przestrzeni musi odpowiadać lub być zgodny (jeśli ma inną nazwę etapu) z etapem podłączonego pomieszczenia.
Przestrzenie mogą być umieszczone (dodane), nieumieszczone i usunięte. Usuwanie przestrzeni odbywa się inaczej, niż usuwanie pomieszczeń. Po dodaniu do projektu przestrzenie zostają natychmiast przypisane do strefy domyślnej. Przestrzenie mogą być wyświetlane w widoku przekroju. Przestrzenie nie mogą być przeglądane, ani umieszczone w widoku elewacji, ani w widoku 3D.
Przestrzenie mogą być umieszczane w modelu, w tym zajęte obszary, takie jak przestrzenie nadsufitowe obszarów. Przestrzenie tworzone (automatycznie lub ręcznie) w obszarze, który zawiera pomieszczenie są tworzone jako zajęte (wybrano parametr Użytkowana).
Komponenty ograniczające pomieszczenie
Po umieszczeniu w obszarze zamkniętym kubatura przestrzeni zostaje obliczona odpowiednio do powierzchni komponentów ograniczających pomieszczenie, np. ścian, podłogi, sufitu, dachu i linii separacji pomieszczeń. Kubatura pomieszczenia rozwija się poziomo i pionowo do zakresu powierzchni komponentów ograniczających pomieszczenie. Powierzchnie należą do jednej z dwóch kategorii:
- Zewnętrzna. Z wyjątkiem sytuacji, gdy parametr typu komponentu Funkcja jest określony jako Wewnętrzna lub Rdzeń-szyb, powierzchnie komponentów definiujących pomieszczenie (np. ściany) zawierają przestrzenie przyległe tylko z jednej strony lub nie mają przestrzeni przyległych i są traktowane jako powierzchnie zewnętrzne. Analiza obciążeń ogrzewania i chłodzenia traktuje te powierzchnie jako zewnętrzne, nawet jeśli są one wewnętrzne.
- Wewnętrzna Te powierzchnie komponentów definiujących pomieszczenie mających przestrzenie przyległe po obu stronach są traktowane jako powierzchnie wewnętrzne lub komponenty, których parametr typu Funkcja jest określony jako Wewnętrzna lub Rdzeń-szyb.
Jeśli przestrzenie nie są umieszczone w modelu, wewnętrzne ściany mogą być nieprawidłowo zidentyfikowane jako ściany zewnętrzne, czego wynikiem jest niedokładna analiza obciążeń ogrzewania i chłodzenia. Inaczej jest tylko w przypadku, gdy parametr typu Funkcja jest określony jako Wewnętrzna lub Matryca/Wałek dla pomieszczenia komponentu ograniczającego pomieszczenie.
Na przykład można założyć, że dla ścian na poniższej ilustracji parametr typu Funkcja został określony jako Zewnętrzna lub Matryca/Wałek. Na rysunku pokazano kilka obszarów, gdzie pomieszczenia nie zostało umieszczone. W każdym przypadku powierzchnia ściany biura przyległa do obszaru jest traktowana jako zewnętrzna, nawet jeśli jest to ściana wewnętrzna.
