Długość elementu konstrukcyjnego jest jego długością logiczną (odległość między uchwytami), a nie jego długością aktualną, która może być trudna do obliczenia. Aby pobrać rzeczywistą długość można dodać długość wzdłuż linii bazowej, co sprawia, że wszystkie części elementu rzutowane są podczas pomiaru na jego linię bazową. Cecha ta spowoduje podanie rzeczywistej długości elementów, w których zastosowano płaszczyzny wyrównywania lub odsunięcia lub w których warunki przenikania lub modyfikatory brył wpływają na całkowitą długość. Elementy takie mają widoczną długość, która jest inna od długości logicznej.
Właściwości położenia elementu konstrukcyjnego (X, Y, Z) dają informacje na temat współrzędnych, w których element został wstawiony. Jest to ważne w zastosowaniach konstrukcyjnych w budownictwie.