Obiekty AEC mogą być wyświetlane w różny sposób w różnych rzutniach. Podczas rozbijania obiektów AEC na proste obiekty programu AutoCAD każda reprezentacja wyświetlania musi zostać zamieniona na inny zestaw obiektów prostych. Dla każdej rzutni tworzona jest nowa warstwa i nowa definicja bloku przeznaczona na wszystkie rozbite elementy. Tworzone jest także odwołanie do tego bloku (WSTAW) umieszczone na danej warstwie. W danej rzutni wszystkie warstwy utworzone dla innych rzutni są następnie zamrażane, tak że widoczne pozostają tylko elementy reprezentacji, która była pierwotnie widoczna.
Dla każdej karty układu tworzone są następujące definicje bloków:
AecObjExplode_LayoutName_Pspace_<numer> zawierający obiekty AEC w obszarze papieru AecObjExplode_LayoutName_Vport_<UchwytRzutni1> zawierający obiekty AEC z widoku modelu 1 AecObjExplode_LayoutName_Vport_<UchwytRzutni2> zawierający obiekty AEC z widoku modelu 2… AecObjExplode_LayoutName_Vport_<UchwytRzutniN>
LayoutName to nazwa określonej karty układu, a UchwytRzutni n to unikalny identyfikator elementu AutoCAD dla konkretnej rzutni.
Ponadto tworzone są warstwy z takimi samymi nazwami, przez co bloki, które nie mają zastosowania dla tej rzutni, mogą istnieć na warstwach zamrożonych, przez co nie są widoczne.
„Szablon” użyty do generowania nazw bloków i warstw jest zapisany w rejestrze systemu Windows pod kluczem podanym niżej (należy zauważyć że w zależności od ustawień regionalnych podany tutaj kod 409 może mieć inną wartość):
HKEY_CURRENT_USER\Software\Autodesk\AutoCAD\R17.0\ACAD-5004:409\Profiles\AutoCAD Architecture - Imperial\Dialogs\AecObjExplode50-Options
Szablon ten można zmienić na inny łańcuch znaków, lecz musi on zawierać element „%1!s!” i inne podobne specyfikacje formatów, o ile są obecne. We właściwych nazwach bloków i warstw specyfikacje formatów są zastępowane nazwą układu i numerem identyfikatora rzutni.