Zestawienia, definicje zestawów właściwości, style formatu danych właściwości i schematy wyświetlania to elementy ściśle wzajemnie powiązane. Dlatego ważne jest staranne zaplanowanie systemu wykorzystania danych właściwości.
Definicje zestawów właściwości
Definicje zestawów właściwości mogą posłużyć nie tylko do definiowania pól danych zestawień, lecz także do tworzenia „inteligentnych” oznaczeń obiektów nadpisujących ustawienia wyświetlania obiektów. Z uwagi na bardzo dużą liczbę potencjalnych zastosowań konieczne jest staranne zaplanowanie tych definicji. W szczególności należy dokładnie ustalić, do jakich konkretnych typów obiektów będzie miała zastosowanie nowa definicja zestawu właściwości, oraz czy będzie ona oparta na stylu, czy na obiekcie.
Uwaga: Ponieważ definicje zestawów właściwości, style formatów danych właściwości, style etykiet zestawieniowych i style schematów wyświetlania są wzajemnie zależne, wskazane może być przechowywanie ich w tej samej bibliotece stylów, co ułatwi w przyszłości wprowadzanie modyfikacji.
Konwencje nazewnictwa definicji zestawów właściwości:
<Typ obiektu><Opcjonalny dodatkowy opis><Dołączana do (stylu lub obiektu)>
Przykładowe nazwy definicji zestawów właściwości:
| Opis definicji zestawu właściwości |
Przykładowa nazwa |
|---|
| Definicja zestawu właściwości drzwi, oparta na obiekcie. |
DrzwiObiekty
|
| Definicja zestawu właściwości ramy okna, dołączana do stylów okien. |
RamaDrzwiStyle
|
Dobre praktyki w definiowaniu zestawów właściwości:
- Nazwy definicji zestawów właściwości ani nazwy właściwości nie powinny zawierać spacji. Jeśli zajdzie konieczność wyświetlenia właściwości w oznaczeniu obiektu, podczas korzystania z narzędzia „Definiowanie oznaczenia zestawieniowego” konieczne będzie odwołanie się do tej właściwości w definicji atrybutu programu AutoCAD. Etykiety definicji atrybutów nie mogą zawierać spacji.
- Gdy cecha używana jest w kolumnie tabeli zestawieniowej, opis właściwości stanowi domyślny nagłówek kolumny. Można wprawdzie w każdej chwili nadpisać domyślny nagłówek, jednak biorąc to zastosowanie opisu pod uwagę już na etapie definiowania właściwości, można nieco usprawnić proces tworzenia tabel zestawieniowych.
- W przypadku korzystania ze starszych definicji zestawów właściwości obiektów zaczepionych, które zawierają oparte na formułach właściwości wyodrębniające informacje w oparciu o właściwości obiektu głównego, zaleca się zastąpienie ich nową „właściwością zaczepienia” dostępną w programie AutoCAD Architecture. Przykładem takiej właściwości jest odporność ogniowa drzwi, która powinna być zawsze zgodna z odpornością ogniową ściany, do której drzwi są zaczepione.
- Warto skorzystać z nowej funkcji ukrywania właściwości dostępnej w programie AutoCAD Architecture. Funkcja ta jest użyteczna w przypadku właściwości, których użytkownicy nie edytują bezpośrednio. Ukrywając cechę, można uniknąć niejasności podczas przeglądania i edycji właściwości na karcie „Dane dodatkowe” palety Właściwości.
- Jeśli style obiektów są sklasyfikowane, zdecydowanie zalecane jest użycie klasyfikacji do filtrowania typów obiektów i stylów, do których mają zastosowanie poszczególne zestawy właściwości. Technika taka jest znacznie bardziej niezawodna niż filtry warstw.
Formaty danych właściwości
Formaty danych właściwości sterują wyglądem i formatem znakowym/liczbowym wartości zestawu właściwości w tabeli zestawieniowej.
Konwencje nazewnictwa formatów danych właściwości:
Konwencje nazewnictwa formatów danych właściwości nie są bardzo rygorystyczne i zakładają użycie nazw opisowych:
<Typ danych/przeznaczenie> — <Opcjonalny opis>
Przykładowe nazwy formatów danych właściwości:
| Opis formatu danych właściwości |
Przykładowa nazwa |
|---|
| Format danych właściwości służący do wyświetlania pola powierzchni obiektu. |
PolePowierzchni
|
| Format danych właściwości służący do wyświetlania liczbowo długości z dokładnością do 1/16” |
Długość — Skrócona 1-16
|
Uwaga: W przypadku wartości liczbowych sformatowanych do wyświetlania z określoną dokładnością można pominąć w nazwie wartość dokładności, należy jednak podać ją w opisie.
Dobre praktyki w definiowaniu stylów formatów danych:
- Przed utworzeniem nowego stylu formatu danych należy sprawdzić, czy nie ma już gotowego stylu, który można by wykorzystać. W plikach „Schedule Tables (Imperial).dwg” i „Schedule Tables (Metric).dwg” w folderze biblioteki programu AutoCAD Architecture dostępnych jest wiele wstępnie skonfigurowanych stylów formatów danych.
Style tabel zestawieniowych
Konwencje nazewnictwa stylów tabel zestawieniowych:
<Typ obiektu> Zestawienie <Opcjonalny dodatkowy kwalifikator>
Przykładowe nazwy stylów tabel zestawieniowych:
| Opis stylu tabeli zestawieniowej |
Przykładowa nazwa |
|---|
| Zestawienie drzwi tworzone w oparciu o standardową cechę numeru drzwi (nie oparte na projekcie). |
Drzwi Zestawienie
|
| Zestawienie drzwi tworzone w oparciu o numery drzwi w projekcie. |
Drzwi Zestawienie Z projektu
|
Dobre praktyki w definiowaniu stylów tabel zestawieniowych:
- Jeśli style obiektów są sklasyfikowane, zdecydowanie zalecane jest użycie klasyfikacji do filtrowania typów obiektów i stylów, do których mają zastosowanie poszczególne zestawienia. Technika taka jest znacznie bardziej niezawodna niż filtry warstw.
- Należy zwracać szczególną uwagę na właściwość „Zastosowane do” stylu tabeli zestawieniowej. Musi ona być identyczna z cechą „Zastosowane do” wszystkich definicji zestawów właściwości, których właściwości mają być używane w kolumnach tabeli.
Style schematów wyświetlania
Nazwy stylów schematów wyświetlania nie podlegają żadnym szczególnym konwencjom ani standardom — należy jedynie zadbać o to, by były one opisowe.