Ulepszenie definicji przekroju
Teraz można zaakceptować lub zablokować obrót układu współrzędnych o 90 stopni (aby mieć Iy > Iz). W rezultacie można zapisywać przekroje w jednym nieobróconym układzie współrzędnych.
Lokalny układ współrzędnych przekroju poprzecznego jest określany w następujący sposób: początek pokrywa się ze środkiem ciężkości, natomiast osie są obracane w taki sposób, że momenty bezwładności względem tych osi przyjmują wartości ekstremalne. Wartość Iy zazwyczaj jest uważana za maksymalną, a Iz — za minimalną. W pewnych przypadkach, np. przekrojów symetrycznych, może to spowodować obrót lokalnych układów współrzędnych o 90 stopni. Taki obrót osi, przy którym oś Y jest pionowa, a oś Z jest pozioma, nie zawsze jest przydatny. To ulepszenie umożliwia utrzymanie stałego położenia osi lokalnych, bez względu na zależności między Iy i Iz. W ten sposób można zachować stałą orientację osi lokalnych dla całej rodziny przekrojów o różnych proporcjach.
Położenie lokalnego układu współrzędnych przekroju poprzecznego