Funkcje dla modelowania i analizy konstrukcji.
Pełny opis wszystkich funkcji jest dostępny w innych rozdziałach Pomocy.
Analiza obciążeń sejsmicznych z wykorzystaniem widma odpowiedzi została ujęta w następujących normach krajowych:
Australia AS 1170.4 — 2007 Działania związane z trzęsieniami ziemi na terenie Australii.
Kanada NBCC 2010 Narodowe Przepisy Budowlane Kanada 2010
Nowa Zelandia NZS 1170.5:2004 Działania związane z trzęsieniami ziemi — Nowa Zelandia.
Nowe normy ustalają standardowe wartości ustawień regionalnych dla Nowej Zelandii, Australii i Kanady; zostają wybrane automatycznie po wybraniu dowolnego z ustawień regionalnych wymienionych w oknie dialogowym Preferencje. Nowe kody można wybrać, jak również dostosować w oknie dialogowym Preferencje zadania.
Parametry analizy są definiowane w oknach dialogowych standardowych parametrów sejsmicznych, wyświetlanych podczas definiowania nowych przypadków sejsmicznej analizy obciążeń lub sprawdzania właściwości istniejących (zdefiniowanych) przypadków obciążeń sejsmicznych. Okno dialogowe Parametry wyświetla nazwę normy w nagłówku, na ilustracji poniżej widoczna jest przykładowa norma dla Nowej Zelandii.
Metoda zastępczej siły poziomej pozwala na analizę sejsmiczną zgodnie z następującymi normami narodowymi:
Australia AS 1170.4 — 2007 Działania związane z trzęsieniami ziemi na terenie Australii.
Europa EC8 1998-1:2005 Eurocode 8. Projektowanie budowli pod kątem odporności na trzęsienia ziemi
Stany Zjednoczone ASCE 7-10 Minimalne obciążenie projektowe dla budynków (odwołanie w wymaganiach IBC 2009)
Metoda zastępczej siły poziomej stanowi alternatywną (uproszczoną) metodę określania rozkładu bazowej siły ścinającej na wysokości zwykłego budynku wielopiętrowego. Metoda ta stanowi najczęściej stosowaną procedurę projektową pozwalającą na określenie sił sejsmicznych na etapie projektu poprzez statyczną analizę sprężystości liniowej konstrukcji.
Zastosowanie tej metody wymaga określenia przypadku obciążenia dla oddzielnego typu analizy: Analiza sejsmiczna (Metoda zastępczej siły poziomej). Normy sejsmiczne zostaną wybrane niezależnie od norm analizy sejsmicznej zdefiniowanych w oknie dialogowym Preferencje zadania.
W zależności od określonego kierunku i definicji mimośrodu jest generowana seria przypadków obciążeń z wykorzystaniem sił statyczno-sejsmicznych. Składowe X/Y wektorów kierunku stanowią dodatkowe „współczynniki” obliczonych sił poziomych dla każdego kierunku.
Jeśli mimośrody masy (5% przesunięcie środka ciężkości) są zdefiniowane dla obu kierunków, przypadki obciążeń są generowane dla wszystkich kombinacji przesunięcia masy, ale na obu kierunkach ortogonalnych w tym samym czasie.
Siły działające w przypadkach obciążenia utworzonych przy zastosowaniu metody zastępczej siły poziomej są generowane na etapie analizy konstrukcji. Z tego powodu nie są one widoczne przed uruchomieniem analizy konstrukcji. Aby wyświetlić je na ekranie w formie graficznej, należy zaznaczyć opcję „siły generowane automatycznie” w oknie dialogowym Wyświetlanie. Ich wartości tabelaryczne można zobaczyć w tabeli „Siły pseudostatyczne”.
Siła ścinania sejsmicznego dla danej kondygnacji projektowej jest rozdzielana na poszczególne węzły kondygnacji, odzwierciedlając rozkład ciężaru. Gdy podłoga jest modelowana jako diafragma (brak zdefiniowanych węzłów wewnętrznych), siła ścinająca jest dołączana do jej środka ciężkości.
Model konstrukcji musi mieć zdefiniowane kondygnacje, jednakże ma to być przede wszystkim podział geometryczny, nie muszą to być rzeczywiste kondygnacje (istnieje możliwość analizy także samego szkieletu konstrukcji).
Norma tymczasowa, na podstawie której zostały wykonane obliczenia, zastąpiona przez normę ostateczną.
Wymuszone znaki działania i współczynniki kombinacji zdefiniowane w normie AS/NZS 1170.0:2002 są brane pod uwagę, gdy powyższa norma została wybrana w oknach dialogowych Preferencje zadania(sekcja Normy projektowe\Obciążenia) lub w oknie dialogowym Kombinacje automatyczne.
Możliwe jest teraz automatyczne wygenerowanie kombinacji obciążeń zgodnie z daną normą.
Dostępny jest nowy plik regulaminu zgodny z kanadyjskimi krajowymi przepisami budowlanymi 2010. Przepisy te stają się obowiązujące po wybraniu normy NBCC 2010.
Nowy współczynnik kombinacji dla obciążeń wiatrowych oraz inne zmiany wynikające z przepisów nowej normy ASCE/SEI 7-10 zostały włączone do plików przepisów dla metod ASD oraz LRFD.
Zostały dodane dwa nowe pliki regulaminu automatycznego generowania kombinacji; są widoczne na liście kombinacji obciążeń pod nazwą: LRFD asce 7-10 oraz ASD ASCE 7-10.
Podczas aktualizacji modelu w programie Autodesk® Revit® po wprowadzeniu zmian przez program Autodesk® Robot™ Structural Analysis Professional 2017, porównywane są odpowiednie modele analityczne kondygnacji. Jeśli wykryto różnice, połączenie podejmuje próbę aktualizacji modelu analitycznego kondygnacji programu Revit poprzez ustawienie nowych krzywych modelu analitycznego.
W programie Autodesk® Revit® 2013 wprowadzono połączenia analityczne (elementy łączące dwa różne węzły analityczne). Przy przesyłaniu modelu z programu Revit do programu Robot połączenia analityczne zostają przekształcone i przeniesione do programu Robot jako połączenia sztywne.
Materiały japońskie — beton, klasy stali — zostały zaktualizowane zgodnie z obowiązującymi normami oraz sytuacją na rynku. Podobnie zaktualizowana została baza danych rodzin H oraz I przekrojów stali walcowanej na gorąco.
Tryby sejsmiczne są teraz łączone znacznie szybciej dzięki optymalizacji i refaktoryzacji operacji matematycznych na wektorach o dużych liczbach zerowych. Obserwowane przyspieszenie zmienia się od 2 do 8 razy w zależności od modelu.
Po zoptymalizowaniu rozłożenia obciążeń określonych dla okładzin zaobserwowano zmniejszenie zużycia pamięci oraz wielkości pliku, jak również szybsze generowania modelu.