Na ściany kurtynowe składają się dwa główne obiekty programu AutoCAD Architecture: style ścian kurtynowych i style jednostek ścian kurtynowych. Wypełnieniami ścian kurtynowych mogą być także style drzwi, okien i zestawów drzwi/okien.
Style ścian kurtynowych
Konwencje nazewnictwa:
Podobnie jak w przypadku pozostałych typów stylów, nazwy ścian kurtynowych powinny być w miarę możliwości opisowe. Ponieważ jednak ściany kurtynowe mogą być jeszcze bardziej skomplikowane i zróżnicowane niż zestawy drzwi/okien, nie należy spodziewać się, że w możliwe będzie ujęcie w nazwie wszystkich szczegółów stylu:
<Ważny element (Opisowo) + <Ważny element (Opisowo)>...
Przykładowe nazwy stylów ścian kurtynowych:
| Definicja stylu ściany kurtynowej |
Przykładowa nazwa |
| Ściana kurtynowa, której komórka na pierwszej kondygnacji zawiera szerokie szprosy symulujące panele ścienne, a nad nimi wzór standardowych szprosów i przeszkleń w module 4 x 3 stopy. |
Podstawa bryłowa + Moduły 4x4 powyżej
|
| Pierwsza kondygnacja z panelami kamiennymi, obrotowymi drzwiami, a powyżej nich — przeszklenie w nieregularnym wzorze (możliwe, że z wypełnieniami w postaci zagnieżdżonych zestawów lub stylów jednostek ścian kurtynowych). |
Podstawa kamienna + Obrotowe drzwi + Nieregularna siatka powyżej
|
Dobre praktyki w definiowaniu stylów ścian kurtynowych:
- Do wszystkich komponentów ściany kurtynowej należy przypisać materiały.
- W reprezentacjach wyświetlania „Model” komponenty ścian kurtynowych powinny mieć przypisane ustawienie „Według materiału”.
- W reprezentacjach wyświetlania „Elewacja” komponenty powinny mieć przypisane kolory z uwzględnieniem reguł stylów przekrojów/elewacji 2D. Użycie kolorów skoordynowanych z tymi stylami pozwala na automatyczne przypisywanie właściwości szkicu w obiektach przekrojów i elewacji.
- Nazewnictwo składników ścian kurtynowych: aby do minimum ograniczyć problemy z identyfikacją komponentów podczas edycji stylu ścian kurtynowych, należy komponentom stylu nadawać nazwy opisowe i spójne. Z reguły każda nazwa powinna kończyć się wskazaniem typu elementu ściany kurtynowej, którego dotyczy. Na przykład nazwa wypełnienia mogłaby brzmieć: Panel kamienny Wypełnienie”. Należy zwrócić szczególną uwagę na nazwy siatek i podziałów, na których są one oparte. Siatka oparta na podziale o nazwie „Pionowy podział parterze” powinna nosić nazwę „Pionowa siatka na parterze”.
Style jednostek ścian kurtynowych
Konwencje nazewnictwa:
Jednostki ścian kurtynowych są pod wieloma względami podobne do zestawów drzwi/okien i ścian kurtynowych, ale mogą zawierać wyłącznie definicje wypełnień w postaci prostych paneli. Obowiązują podobne konwencje nazewnictwa, jak dla ścian kurtynowych, do nazw można jednak dodawać informacje o parametrach wyrównania komórki:
<Ważny element (Opisowo) + <Ważny element (Opisowo)>...<Opcjonalny parametr wyrównania komórki)
Przykładowe nazwy stylów jednostek ścian kurtynowych:
| Definicja stylu jednostki ściany kurtynowej |
Przykładowa nazwa |
| Jednostka ściany kurtynowej z przeszklonymi panelami 2 x 2: |
Przeszklenie 2 x 2
|
| Jednostka ściany kurtynowej z przeszklonymi panelami o szerokości 4 stóp, szprosami sięgającymi najwyższego punktu jednostki i komórkami bocznymi skonfigurowanymi w taki sposób, że powiększają się od momentu, aż możliwe będzie dodanie nowego panelu 4-calowego: |
Przeszklenie 4-0 Powiększające się + Wystające szprosy
|
Dobre praktyki w definiowaniu stylów jednostek ścian kurtynowych:
- Do wszystkich komponentów jednostki ściany kurtynowej należy przypisać materiały.
- Stylów jednostek ścian kurtynowych nie należy klasyfikować, chyba że mają być ujęte w zestawieniach jako odrębne elementy.
- W reprezentacjach wyświetlania Model komponenty jednostek ścian kurtynowych powinny mieć przypisane ustawienie „Według materiału”.
- W reprezentacjach wyświetlania „Elewacja” komponenty powinny mieć przypisane kolory z uwzględnieniem reguł stylów przekrojów/elewacji 2D. Użycie kolorów skoordynowanych z tymi stylami pozwala na automatyczne przypisywanie właściwości szkicu w obiektach przekrojów i elewacji.
- Nazewnictwo składników jednostek ścian kurtynowych: aby do minimum ograniczyć problemy z identyfikacją komponentów podczas edycji stylów jednostek ścian kurtynowych, należy komponentom stylu nadawać nazwy opisowe i spójne. Z reguły każda nazwa powinna kończyć się wskazaniem typu elementu ściany kurtynowej, którego dotyczy. Na przykład nazwa wypełnienia mogłaby brzmieć: Panel kamienny Wypełnienie”. Należy zwrócić szczególną uwagę na nazwy siatek i podziałów, na których są one oparte. Siatka oparta na podziale o nazwie „Pionowy podział parterze” powinna nosić nazwę „Pionowa siatka na parterze”.