Organizacja plików

Domyślna struktura folderów dla plików programu i pomocniczych jest zaprojektowana w taki sposób, aby jak najefektywniej zorganizować te pliki w logiczne grupy.

Jeśli domyślna organizacja plików programu i plików pomocniczych nie odpowiada potrzebom użytkownika, można ją zmienić. Jednakże niektóre aplikacje mogą poszukiwać pewnych plików w ściśle określonym miejscu, dlatego należy sprawdzić, czy wprowadzane zmiany nie są sprzeczne z wymaganiami tych aplikacji. Jeśli nie określono pełnej ścieżki dostępu, zawierającej nazwę napędu i folderu, program może zlokalizować tylko te pliki, które znajdują się w ścieżkach wyszukiwania w bibliotece.

Program odwołuje się do profilu użytkownika systemu operacyjnego w celu ustalenia, gdzie powinny być przechowywane lokalne i przenośne pliki adaptacji. Dostęp do lokalizacji lokalnych i przenośnych folderów można uzyskać za pomocą następujących zmiennych systemowych:

Począwszy od produktów opartych na wersji AutoCAD 2013 SP1 w systemie Windows i AutoCAD 2014 dla komputerów Mac, zastrzeżone pliki acad<numer_wersji>.lsp i acad<numer_wersji>doc.lsp oraz pliki kolejnych wersji będą wczytywane tylko z domyślnych folderów instalacji produktu. W zależności od ustawienia zmiennej systemowej SECURELOAD zmienna systemowa TRUSTEDPATHS określa foldery, z których produkty oparte na programie AutoCAD mogą wczytywać i uruchamiać inne pliki zawierające kod. Ponadto zmienna systemowa LEGACYCODESEARCH określa, czy pliki wykonywalne mają być wyszukiwane w folderze Rozpocznij w.

Uwaga: Aplikacje AutoLISP nie są obsługiwane w programie AutoCAD LT.

Poniższy kod AutoLISP definiuje polecenie CUSTFILES, które uruchamia program Eksplorator Windows® lub Eksploratora plików z otwartą lokalizacją, w której zostały zainstalowane przenośne pliki adaptacji.

Uwaga: Polecenie SYSTEM jest dostępne tylko w systemie Windows, a język AutoLISP jest niedostępny w programie AutoCAD LT.
(defun c:custfiles ()
  (command "shell" 
    (strcat "explorer \"" (getvar "roamablerootprefix") "\"")
  )
 (princ)
)

Ścieżka wyszukiwania w bibliotece

Jeżeli nie zostanie wprowadzona pełna ścieżka, ścieżka wyszukiwania w bibliotece określa miejsca poszukiwania plików w następujący sposób:

W zależności od bieżącego środowiska dwa albo więcej z powyższych folderów mogą być takie same.

Ważne: Począwszy od produktów opartych na wersji AutoCAD 2016, zmienna systemowa LEGACYCODESEARCH określa, czy pliki wykonywalne będą wyszukiwane w folderze Rozpocznij w i folderze rysunku. Ponieważ folder Rozpocznij w i folder rysunków są często celami dla złośliwego oprogramowania, zaleca się pozostawienie wartości 0 dla zmiennej LEGACYCODESEARCH (wyłączenie).

Jeśli pliku nie ma w tej ścieżce wyszukiwania, należy określić nazwę pełnej lub względnej ścieżki oraz nazwę pliku, aby program mógł go znaleźć. Na przykład, aby wstawić do bieżącego rysunku plik part5.dwg, którego nie ma w ścieżce wyszukiwania w bibliotece, należy określić jego pełną lub względną nazwę ścieżki na podstawie prawidłowej ścieżki w ścieżce wyszukiwania w bibliotece. Względną nazwę ścieżki przedstawiono tutaj:

Polecenie: -wstaw

Podaj nazwę bloku lub [?]: /files2/olddwgs/part5

Struktura folderów

Program wykorzystuje foldery i podfoldery w strukturze drzewa. Zaleca się przechowywanie plików uzupełniających, takich jak aplikacje AutoLISP (nie w programie AutoCAD LT), pliki dostosowywania lub aplikacje innych firm, oddzielnie od zainstalowanych plików programu i plików pomocniczych. Ułatwia to śledzenie możliwych konfliktów i umożliwia aktualizację każdej aplikacji bez wpływania na inne.

Domyślnie program znajduje się w folderze Program Files w systemie Windows i Applications w systemie Mac OS. Użytkownik może utworzyć nowy folder na tym samym poziomie (np. /AcadApps) i zapisywać w jego podfolderach własne programy, pliki adaptacji oraz aplikacje innych firm. Jeśli użytkownik chce zachować wiele folderów rysunków (dla oddzielnych plików zadań), musi utworzyć folder, na przykład /AcadJobs, z oddzielnymi podfolderami dla każdego projektu.

Procedura wyszukiwania poleceń

Po wprowadzeniu polecenia aplikacja wykonuje szereg operacji w celu sprawdzenia poprawności podanej nazwy polecenia. Poleceniem może być

Uwaga: Aplikacje AutoLISP, ObjectARX i zarządzane przez środowisko uruchomieniowe platformy .NET są obsługiwane przez program AutoCAD LT. Aplikacje zarządzane przez środowisko uruchomieniowe platformy .NET nie są obsługiwane w systemie Mac OS.

Polecenie można wpisać w wierszu polecenia lub uruchomić z interfejsu użytkownika. Polecenia można również uruchamiać z pliku skryptu przez aplikację AutoLISP, ObjectARX lub aplikację zarządzaną przez środowisko uruchomieniowe platformy .NET.

Poniższe czynności przedstawiają kolejność sprawdzania poprawności nazwy polecenia.

  1. Jeśli wprowadzono odpowiedź pustą (klawisz spacji lub Enter), program używa nazwy ostatnio wydanego polecenia. Domyślne polecenie to POMOC.
  2. Program sprawdza, czy podane polecenie występuje na liście wbudowanych poleceń. Jeśli polecenie znajduje się na tej liście i jego nazwa nie jest poprzedzona kropką (.), wówczas program sprawdza, czy polecenie występuje na liście poleceń niezdefiniowanych. Jeśli znajduje się ona w tej liście, to poszukiwania są kontynuowane. W przeciwnym razie polecenie zostaje uruchomione, o ile nie wystąpiła inna przyczyna blokująca jego wykonanie. Na przykład gdy uruchomienie go w trybie nakładkowym albo w trybie perspektywy nie jest dopuszczalne.
  3. Program sprawdza, czy podane polecenie jest zdefiniowane przez sterownik urządzenia, a następnie przez sterownik ekranu.
  4. Program sprawdza, czy podane polecenie jest poleceniem zewnętrznym zdefiniowanym w pliku parametrów programu. Jeśli odpowiada ona zdefiniowanemu poleceniu zewnętrznemu, polecenie jest uruchamiane, a wyszukiwanie dobiega końca.
  5. Program sprawdza, czy polecenie znajduje się na liście poleceń zdefiniowanych przez aplikację AutoLISP, ObjectARX lub aplikację zarządzaną przez środowisko uruchomieniowe platformy .NET. W tym momencie następuje wczytanie automatycznie wczytywanego polecenia. (Niedostępne w programie AutoCAD LT).
  6. Program sprawdza, czy nazwa polecenia znajduje się na liście zmiennych systemowych. Jeśli znajduje się ona na tej liście, wykonywane jest polecenie ZMSYS przy użyciu podanej nazwy jako nazwy zmiennej.
  7. Jeśli podana nazwa odpowiada aliasowi polecenia, wpisowi autokorekty lub synonimowi zdefiniowanemu w powiązanym pliku parametrów programu, zostanie użyta pełna nazwa polecenia, a proces wyszukiwania zaczyna się ponownie od listy wbudowanych poleceń.
  8. Jeśli wszystkie poprzednie kroki zakończą się niepowodzeniem, wyszukiwanie kończy się wyświetleniem komunikatu ostrzeżenia o nieznanej nazwie polecenia.