Aby utworzyć pomieszczenia na bazie części wspólnej z innymi pomieszczeniami

Procedura ta służy do tworzenia nowych wyciągniętych pomieszczeń 3D z zachodzących części dwóch przenikających się wyciągniętych pomieszczeń 3D. Można zadecydować, czy zachować oryginalną geometrię po utworzeniu nowego pomieszczenia powstałego jako część wspólna.

Uwaga: Ta procedura jest prawidłowa tylko w przypadku pomieszczeń niezespolonych.

Po utworzeniu pomieszczenia z części wspólnej 2 pomieszczeń wymienione niżej właściwości pierwszego wybranego pomieszczenia zostaną zastosowane do pomieszczenia wynikowego:

Część wspólna pomieszczeń z ręcznie określonymi odsunięciami obwiedni

W przypadku wyznaczania części wspólnej pomieszczeń z ręcznie określonymi odsunięciami obwiedni tworzone są części wspólne wszystkich aktywnych obwiedni pierwszego pomieszczenia i odpowiednich obwiedni drugiego pomieszczenia (bazowej i bazowej, netto i netto itd.).

Pomieszczenia z częścią wspólną i aktywnymi wszystkimi obwiedniami

Jeśli ręcznie określona obwiednia pierwszego pomieszczenia nie jest aktywna (nie są wyświetlane jej uchwyty), nie zostanie uwzględniona w operacji wyznaczania części wspólnej. W rezultacie obwiednia pierwszego pomieszczenia nie ulegnie zmianie, a odpowiednia obwiednia drugiego pomieszczenia zostanie usunięta. Może to doprowadzić do powstania nieregularnych obwiedni pomieszczeń. Aby tego uniknąć, należy najpierw aktywować wszystkie odpowiednie obwiednie pierwszego pomieszczenia.

Część wspólna pomieszczeń z aktywną wyłącznie obwiednią bazową

Właściwości wyświetlania obwiedni pierwszego zaznaczonego pomieszczenia są stosowane do obwiedni wynikowego pomieszczenia. Na przykład jeśli obwiednia netto pierwszego pomieszczenia jest rysowana linią czerwoną o szerokości 0,18 mm, obwiednia netto wynikowego pomieszczenia również będzie rysowana linią czerwoną o szerokości 0,18 mm.

Część wspólna pomieszczeń z odsunięciami obwiedni zdefiniowanymi w stylu

W przypadku wyznaczania części wspólnej pomieszczeń z odsunięciami obwiedni zdefiniowanymi w stylu wyznaczana jest część wspólna obwiedni bazowych obu pomieszczeń, a odsunięcia obwiedni zdefiniowane w stylu pierwszego pomieszczenia są stosowane do wynikowego pomieszczenia.

Część wspólna pomieszczeń z odsunięciami obwiedni zdefiniowanymi w stylu

Część wspólna pomieszczeń z różnie określonymi odsunięciami obwiedni

Jeśli odsunięcia obwiedni 2 pomieszczeń są wyznaczone różnymi metodami, metoda obowiązująca w pierwszym wybranym pomieszczeniu będzie obowiązywała w pomieszczeniu wynikowym.

Przykład 1: odsunięcia obwiedni pierwszego pomieszczenia są wyznaczone przez styl, a w stylu odsunięcie między obwiedniami ustalono na 0,25 m. Odsunięcia między obwiedniami 2 pomieszczenia są określone ręcznie i wynoszą 0. Po wyznaczeniu części wspólnej pomieszczenia 1 i pomieszczenia 2 zostanie wyznaczona część wspólna obwiedni bazowych obu pomieszczeń, a pozostałe obwiednie zostaną obliczone ponownie według odsunięć określonych w stylu pomieszczenia 1 i będą odsunięte od siebie o 0,25 m.

Część wspólna obwiedni opartych na stylu (po lewej) z obwiedniami ręcznymi (po prawej)

Przykład 2: obwiednie pomieszczenia 1 są odsunięte ręcznie; odstępy między nimi wynoszą 0,3. Obwiednie pomieszczenia 2 są odsunięte według stylu, a w stylu tym odstępy między obwiedniami określono na 0,25 m. Jeśli pomieszczenie 1 zostanie scalone z pomieszczeniem 2, właściwość Odsuń obwiednie wynikowego pomieszczenia zostanie ustawiona na Ręcznie. Ponieważ obwiednie netto, powierzchni użytkowej i brutto pomieszczenia z odsunięciami opartymi na stylu nie mogą być edytowane za pomocą uchwytów, wyznaczona zostanie tylko część wspólna bazowych obwiedni obu pomieszczeń. Obwiednie drugiego pomieszczenia zostaną usunięte z rysunku.

Część wspólna obwiedni ręcznych (po lewej) z obwiedniami opartymi na stylu (po prawej).

  1. Utwórz 2 zachodzące na siebie pomieszczenia.
  2. Wybierz pierwsze z zachodzących na siebie pomieszczeń, kliknij prawym przyciskiem myszy i kliknij kolejno pozycje Narzędzia zmian AECPrzytnij.
  3. Wybierz drugie zachodzące na siebie pomieszczenie.
  4. Wprowadź t (Tak), aby wymazać wyjściowe pomieszczenia lub wprowadź n (Nie), aby zachować pomieszczenia na rysunku.