Tolerancje brzegowe są wartościami wskazującymi, że ilość zmierzonej odległości może się różnić. Można sterować wyświetlaniem tolerancji brzegowych i określić ich wyświetlanie za pomocą kilku styli.
Tolerancja brzegowa podaje o ile zmierzony wymiar może się różnić. Poprzez określenie tolerancji w produkcji można kontrolować stopień dokładności potrzebny dla danej funkcji. Funkcja jest aspektem części, takim jak punkt, linia, oś czy powierzchnia.
Tolerancje można zastosować bezpośrednio do wymiaru, poprzez dołączenie tolerancji do tekstu wymiarowego. Te tolerancje wymiarów wskazują największy i najmniejszy dopuszczalny rozmiar wymiaru. Można również zastosować tolerancje geometryczne, które wskazują odchylenia form, profilu, orientacji, położenia oraz bicia.
Tolerancje brzegowe mogą zostać określone z teoretycznie dokładnych pomiarów. Są one nazywane wymiarami bazowymi i mają narysowaną ramkę dookoła siebie.
Jeśli wartości wymiaru mogą różnić się w obu kierunkach, podane wartości ujemna i dodatnia zostają dołączone do wartości wymiaru jako tolerancje odchylenia. Jeśli wartości odchylenia tolerancji są równe, wyświetlane są ze znakiem ± i określa się je mianem tolerancji symetrycznej. W przeciwnym razie wartość dodatnia wzrasta ponad wartość ujemną.
Jeśli tolerancje zostaną zastosowane jako ograniczenia, program używa podanych wartości — dodatniej i ujemnej, aby obliczyć wartość maksymalną i minimalną. Wartości te zastępują wartość wymiaru. Jeśli określone są ograniczenia, górny limit poprzedza limit dolny.
Format tolerancji brzegowych
Można sterować położeniem pionowym wartości tolerancji w odniesieniu do głównego tekstu wymiarowego. Tolerancję może dopasować do szczytu, dołu lub środka tekstu wymiarowego.
Oprócz pionowego umiejscowienia wartości tolerancji można określić także wyrównanie w poziomie górnej i dolnej wartości tolerancji. Górną i dolną wartość tolerancji można wyróżniać przy użyciu symboli operacyjnych lub separatorów dziesiętnych.
Pomijanie zer można kontrolować w taki sam sposób, jak dla jednostek podstawowych czy dodatkowych. Pomijanie zer w tolerancjach brzegowych wywołuje ten sam efekt, co przy jednostkach podstawowych i dodatkowych. Jeżeli użytkownik ukryje zera wiodące, zapis 0.5 przyjmie postać .5, a jeśli pominie zera kończące, w miejsce zapisu 0.5000 zostanie wyświetlone 0.5.