Jeśli wskutek działania polecenia zostanie wyświetlony monit o podanie punktu, można określić punkt urządzeniem wskazującym lub wprowadzić jego współrzędne. Gdy włączona jest opcja Wprowadzanie dynamiczne, można wprowadzać wartości współrzędnych w etykiecie narzędzi obok kursora.
Współrzędne kartezjańskie i biegunowe
Kartezjański układ współrzędnych składa się z trzech osi, X, Y i Z. Wprowadzając wartości współrzędnych, wskazuje się odległość punktu i jego kierunek (+ lub -) w stosunku do osi X, Y i Z względem początku układu współrzędnych (0,0,0).
W przestrzeni 2D można określać punkty na płaszczyźnie XY nazywanej również płaszczyzną roboczą. Płaszczyzna robocza przypomina płaski arkusz papieru w kratkę. Wartość X w kartezjańskim układzie współrzędnych określa odległość w poziomie, a wartość Y określa odległość w pionie. Punkt początkowy (0, 0) oznacza punkt przecięcia tych dwóch osi.
Do lokalizowania punktu za pomocą współrzędnych biegunowych wykorzystywana jest odległość i kąt. W przypadku współrzędnych zarówno kartezjańskich, jak i biegunowych można wprowadzić współrzędne bezwzględne na podstawie punktu początkowego (0,0) lub względne w oparciu o ostatni określony punkt.
Innym sposobem określania punktu jest przeniesienie kursora w celu wskazania kierunku, a następnie wprowadzenie odległości. Ta metoda nazywana jest bezpośrednim wprowadzeniem odległości.
Można wprowadzać współrzędne w notacji naukowej, dziesiętnej, inżynierskiej, architektonicznej lub ułamkowej. Można wprowadzać wartości kątów w gradach, radianach i jednostkach geodezyjnych lub w stopniach, minutach i sekundach. Polecenie JEDN steruje formatem jednostek.
- Współrzędne i odległości zawsze mierzy się w jednostkach, które nie odpowiadają żadnemu określonemu typowi jednostek, takich jak milimetry czy cale. Przed rozpoczęciem należy zdecydować, jaką odległość będzie reprezentować w rysunku jedna jednostka.
- Współrzędne zazwyczaj odnoszą się do ruchomego lokalnego układu współrzędnych (LUW), a nie do stałego globalnego układu współrzędnych (GUW). Domyślnie układy LUW i GUW pokrywają się.
Wprowadzanie współrzędnych za pomocą etykiet narzędzi wprowadzania dynamicznego
Można również wprowadzić współrzędne w etykietach narzędzi wprowadzania dynamicznego. Po wpisaniu wartości w polu wprowadzania i naciśnięciu klawisza Tab w polu pojawia się ikona blokady, a ruchy kursora są ograniczone przez wprowadzoną wartość. Można wtedy wprowadzić wartość dla drugiego pola wprowadzania. Można też wpisać wartość i nacisnąć klawisz Enter — drugie pole wprowadzania zostanie zignorowane, a wartość będzie interpretowana jako bezpośrednie wpisanie odległości.
Wyświetlanie współrzędnych na pasku stanu
Istnieją trzy typy wyświetlania wartości współrzędnych: statyczny, dynamiczny oraz odległość i kąt.
- Wyświetlanie statyczne. Aktualizowane jest tylko wtedy, gdy zostanie określony punkt.
- Wyświetlanie dynamiczne. Jest aktualizowane podczas ruchu kursora.
- Wyświetlanie odległości i kąta. Aktualizuje względną odległość (odległość<kąt) podczas ruchu kursora. Opcja ta jest dostępna tylko wtedy, gdy rysowane są linie lub inne obiekty monitujące o podanie kilku punktów.