W ramce sterującej elementu, za wartością tolerancji znajdują się co najwyżej trzy litery odniesienia podstawy wymiarowej i ich zmienne symbole.
Teoretycznie, podstawą wymiarową jest ściśle określony punkt, oś lub płaszczyzna, względem której są dokonywane pomiary i sprawdzane wymiary. Najlepiej można to wyjaśnić za pomocą dwóch lub trzech płaszczyzn prostopadłych względem siebie. Cały układ tych płaszczyzn nazywany jest układem odniesienia.
Ilustracja przedstawia układ odniesienia, względem którego sprawdzane są wymiary części.
