Używanie formuł w komórkach tabeli

Komórki tabeli mogą zawierać formuły, które wykonują obliczenia, używając wartości z innych komórek.

Gdy jest zaznaczona komórka tabeli, można wprowadzać formuły z wstążki kontekstowej Komórka tabeli lub za pomocą menu skrótów. Można także otworzyć Edytor tekstu lokalnego i wpisać formułę do komórki ręcznie.

Wstawianie formuł

W formułach są odwołania do komórek. Komórki są identyfikowane przez literę oznaczającą kolumnę i numer oznaczający rząd. Przykładowo, komórka w lewym górnym rogu jest oznaczona jako A1. Scalone komórki używają numerów komórek, które przed połączeniem znajdowały się lewym górnym rogu. Zakres komórek jest określany przez oznaczenie pierwszej i ostatniej komórki oraz dwukropek między nimi. Przykładowo, zakres A5:C10 zawiera komórki w rzędach od 5 do 10, w kolumnach A, B i C.

Formuła musi się rozpoczynać od znaku równości (=). Formuły sumy, wartości średniej i liczby wystąpień ignorują puste komórki i takie, które nie zawierają wartości numerycznej. Inne formuły wyświetlają komunikat o błędzie (#), jeżeli jakakolwiek komórka w wyrażeniu arytmetycznym jest pusta lub zawiera wartość nienumeryczną.

Aby użyć komórki w innej tabeli w tym samym rysunku, należy użyć opcji Komórka. Po wybraniu komórki zostanie otwarty Edytor tekstu lokalnego, dzięki czemu można wpisać pozostałą część formuły.

Kopiowanie formuł

Gdy formuła jest kopiowana do innej komórki, zakres zostaje zmieniony, aby obejmować nowe położenie. Przykładowo, jeżeli formuła w A10 sumuje wartości od A1 do A9, to po skopiowaniu jej do B10, zakres zostanie zmieniony. Będzie teraz sumować wartości z komórek od B1 do B9.

Jeżeli adres komórki ma pozostać bez zmian po skopiowaniu i wklejeniu formuły, należy dodać znak dolara ($) do części adresu komórki, która ma pozostać niezmieniona. Przykładowo, jeżeli wprowadzi się $A10, to zmieni się rząd a kolumna pozostanie niezmieniona. Po wprowadzeniu $A$10, obydwie wartości — rząd i kolumna — pozostaną niezmienione.

Automatyczne wstawianie danych

Można automatycznie zwiększać wartości danych w sąsiednich komórkach tabeli, korzystając z uchwytu Autowypełnienie. Przykładowo tabela z kolumną zawierającą daty może mieć daty wprowadzane automatycznie przez wpisanie pierwszej prawidłowej daty i przeciągnięcie uchwytu Autowypełnienia.

Liczby będą automatycznie zwiększane o wartość 1, jeśli zostanie zaznaczona i przeciągnięta jedna komórka. Analogicznie daty będą wyliczane na podstawie zwiększenia daty o jeden dzień, jeśli będzie zaznaczona tylko jedna komórka. Jeśli dwie komórki zostaną ręcznie wypełnione datami różniącymi się o tydzień, wartości pozostałych komórek będą zwiększane o tydzień.