Słownik terminów programu AutoCAD

Te pozycje słownika obejmują produkty oparte na programie AutoCAD w systemach Windows i Mac. Mimo że niektóre elementy i typy obiektów nie są dostępne we wszystkich produktach, pliki rysunków mogą być współdzielone między produktami i mogą zawierać obiekty lub elementy pochodzące z innych produktów.

Polecenia skojarzone z definicją zostały umieszczone w nawiasie na końcu definicji.

3Dconnexion
Zestaw narzędzi nawigacyjnych umożliwiających sterowanie bieżącym widokiem modelu za pomocą urządzenia firmy 3Dconnexion.
ACB
Dla palety kolorów programu AutoCAD. Format pliku XML używany do zapisywania danych palety kolorów, którego można używać w produktach opartych na programie AutoCAD. Niektóre komercyjne pliki palety kolorów zawierają zaszyfrowane dane, zabezpieczające zastrzeżone ustawienia.
alias
Skrót do polecenia wprowadzanego w wierszu polecenia. Przykładowo CP jest aliasem dla polecenia KOPIUJ, a Z jest aliasem dla polecenia ZOOM. Użytkownik definiuje aliasy w określonym dla danego produktu pliku .pgp, na przykład acad.pgp lub aclt.pgp.
aliasing
Efekt poszarpania lub schodkowania elementów obrazu, czyli pikseli, tworzących skośną lub zakrzywioną krawędź. Zobacz także antyaliasing.
antyaliasing
Metoda redukująca aliasing poprzez cieniowanie pikseli graniczących z głównymi pikselami definiującymi linię lub obwiednię. Zobacz także aliasing.
arkusz
Układ wybrany z pliku rysunku i przypisany do zestawu arkuszy. Zobacz także zestaw arkuszy.
baza pomiarowa
W elemencie Położenie geograficzne jest to punkt odniesienia, od którego wykonywane są pomiary dla układu współrzędnych.
bezpośrednie wprowadzenie odległości
Metoda określania drugiego punktu przez wybranie najpierw kierunku za pomocą kursora, a następnie przez wprowadzenie odległości.
biblioteka symboli
Zbiór definicji bloków przechowywany w pojedynczym pliku rysunku.
bieżący katalog
Zobacz folder roboczy.
bieżący rysunek
Plik rysunku, który jest otwarty w programie i którego dotyczą polecenia i czynności użytkownika.
bitmapa
Cyfrowa reprezentacja obrazu, w której bity są przypisane do pikseli. W grafice kolorowej każdy czerwony, zielony i niebieski komponent piksela jest reprezentowany przez inną wartość.
blok
Termin określający jeden lub więcej obiektów tworzących pojedynczy obiekt. Używany wymiennie zarówno dla definicji bloku, jak i dla odniesienia do bloku. (BLOK) Zobacz także definicja bloku i odniesienie do bloku.
blok bez nazwy
Nienazwany blok utworzony przez kilka elementów, w tym przez wymiary zespolone i niezespolone.
blok etykiety
Blok używany do opisywania widoków i szczegółów. Etykiety zawierają dane, takie jak tytuł, numer widoku i skalę, które są skojarzone z opisywanym widokiem. Zobacz także blok objaśnień.
blok objaśnień
Blok używany jako symbol odniesienia do innego arkusza. Bloki objaśnień mają wiele składników charakterystycznych dla przemysłu, takich jak oznaczenia odniesienia, klucze szczegółów, znaczniki szczegółów itd. Zobacz także blok etykiety.
bryła/powierzchnia wyciągania złożonego
Bryła lub powierzchnia rysowana za pomocą zestawu dwóch lub większej liczby krzywych przekroju poprzecznego. Przekroje te określają profil (kształt) danej bryły lub powierzchni. Przekroje poprzeczne mogą być otwarte lub zamknięte. (WYCIĄGNIĘCIE)
bryła lub powierzchnia ukosu
Bryła lub powierzchnia utworzona w kształcie określonego profilu (obiekt ukosu), ukosowana wzdłuż określonej ścieżki. (SKOS)
bryła złożona
Bryła utworzona z dwóch lub większej liczby pojedynczych brył. (SUMA, RÓŻNICA, ILOCZYN)
cel kamery
Definiuje oglądany punkt, określony przez współrzędne środku widoku.
chmura obliczeniowa
Dotyczy uruchamiania oprogramowania i przechowywania danych na serwerach udostępnianych przez internet.
chmura punktów
Duży zbiór punktów umieszczonych w obszarze modelu, który tworzy reprezentację 3D obiektów lub elementów geograficznych lub obszarów.
chropowatość
Symuluje sposób odbijania światła padającego na powierzchnię. Wysoka chropowatość reprezentuje obiekty nieodbijające światła lub gruboziarniste (papier ścierny, dywan). Niska chropowatość reprezentuje obiekty błyszczące (metale, niektóre tworzywa sztuczne).
ciągłość
Miara gładkości łączenia dwóch krzywych lub powierzchni w miejscu połączenia. Ciągłość jest mierzona jako G0 (położenie), G1 (styczność) i G2 (krzywizna).
  • G0 (położenie) — krzywe lub powierzchnie łączą się w tym samym miejscu (tylko położenie); stykają się. Ale styczność i krzywizna nie są zgodne.
  • G1 (styczna) — położenie i styczność między powierzchniami są zgodne. Wskazuje to na występowanie ciągłości G1 (położenie i styczność) między powierzchniami.
  • G2 (krzywizna) — położenie, styczność i krzywizna między powierzchniami są zgodne. Wskazuje na występowanie ciągłości G2 (położenie, styczność i krzywizna) między dwiema powierzchniami.
cienie przestrzenne
Fotorealistycznie powleczona objętość przestrzeni rzuconej przez cień obiektu.
cienie ze śledzeniem promienia wodzącego
Jeden ze sposobów generowania cieni przez mechanizm renderowania. W tej metodzie wykorzystywane jest śledzenie wiązki przykładowych promieni emitowanych przez źródło światła. Cienie pojawiają się w tych miejscach, gdzie promienie zostały zablokowane przez obiekty. Cienie ze śledzeniem promienia wodzącego mają ostre krawędzie.
cieniowanie Goocha
Typ cieniowania, w którym stosowane jest przejście między kolorami zimnymi a ciepłymi, a nie między ciemnymi a jasnymi.
CMYK
Dla kolorów błękitnego, fioletowego, żółtego i koloru kluczowego. System definiowania kolorów przez określenie procentowego udziału koloru błękitnego, fioletowego, żółtego i koloru kluczowego, którym zazwyczaj jest kolor czarny.
czcionka
Zestaw znaków składający się z liter, liczb, znaków przestankowych i symboli o charakterystycznych proporcjach i kroju.
czułość wyboru
Możliwość zdefiniowania punktu obrotu dla zmiany orientacji modelu na podstawie bieżącego wyboru.
definicja bloku
Nazwa, punkt bazowy oraz zbiór obiektów, które zostały połączone i są przechowywane w tabeli definicji bloków dla rysunku. Zobacz także blok i odniesienie do bloku.
definicje atrybutu
Obiekt zawarty w definicji bloku, stosowany do przechowywania danych alfanumerycznych. Wartości atrybutów mogą zostać wstępnie zdefiniowane lub być określane podczas wstawiania bloku. Dane atrybutów można wyodrębnić z rysunku i zapisać w pliku tekstowym. (ATRDEF)
degradacja adaptacyjna
Metoda zarządzania wydajnością grafiki polegająca na wyłączeniu funkcji graficznych, gdy wydajność spadnie poniżej określonej liczby klatek na sekundę.
DGN (podkładanie)
Zobacz podkładanie.
DIESEL
Dla Direct Interpretively Evaluated String Expression Language jest to język makra służący do zmieniania linii stanu za pomocą zmiennej systemowej MODEMACRO oraz do dostosowania elementów menu. Język DIESEL jest dostępny w produktach opartych na programie AutoCAD, działających w systemie Windows.
długość obiektywu
Definiuje właściwości powiększenia obiektywu kamery. Im większa długość obiektywu, tym węższe pole widzenia.
dodatki
Biblioteki elementów, które stanowią rozszerzenie funkcjonalności produktu. Rozszerzenia są tworzone przez innych programistów i mogą być dostępne bezpłatnie lub za niewielką opłatą na karcie Aplikacja na stronie WWW Autodesk Exchange.
dokumentacja modelu
Funkcja tworząca zespolone rysunki 2D z modeli 3D programów AutoCAD i Autodesk Inventor.
domyślna
Wstępnie zdefiniowana, założona wartość danej wejściowej, ustawienia lub parametru programu. Domyślne wartości i opcje poleceń znajdują się w nawiasach trójkątnych (<>). Zobacz także wartość domyślna.
dopasowanie
Dla Heidi Device Interface jest to Interfejs służący do opracowywania sterowników urządzeń peryferyjnych dla produktów Autodesk działających w systemie Windows.
dopasowany do krzywej
Gładka krzywa składająca się z łuków łączących każdą parę wierzchołków. Krzywa przechodzi przez wszystkie wierzchołki polilinii i wykorzystuje podane kierunki stycznych.
dostrajanie wydajności
Metoda optymalizacji wydajności grafiki 3D. Funkcja dostrajania wydajności sprawdza możliwości zainstalowanej w komputerze karty graficznej oraz sterownika wyświetlania grafiki 3D i stwierdza, czy ma być używana akceleracja programowa czy sprzętowa w przypadku funkcji, które obsługują jedną i drugą metodę.
drzewo operacji
Element sterujący służący do wyświetlania operacji zarejestrowanych w makrooperacji.
DSD
Dla opisów zestawów rysunków jest to format pliku, w którym znajduje się opis zestawu rysunków utworzony za pomocą okna dialogowego Opublikuj.
DST
Dla danych zestawu arkuszy jest to format pliku XML używanego do zapisywania skojarzeń i informacji definiujących zestaw arkuszy.
duże koła
Duże wersje narzędzi SteeringWheel. Na każdym segmencie koła są wyświetlane etykiety i są one większe niż rozmiar kursora.
DWF
Otwarty, opublikowany i bezpieczny format plików DWF, opracowany przez firmę Autodesk, umożliwia łączenie i publikowanie danych projektowych oraz udostępnianie ich innym osobom.
DWF (podkładanie)
Zobacz podkładanie.
DWFx
Wersja formatu DWF oparta na standardzie XML Paper Specification (XPS) firmy Microsoft. Format DWFx umożliwia wyświetlanie plików DWF za pomocą darmowej przeglądarki Microsoft XPS Viewer. Ogólnie nazywane plikami DWF.
DWG
Standardowy format pliku służący do zapisywania grafiki wektorowej opartej na programie AutoCAD. Zobacz także DWF i DXF.
DXF
Dla formatu drawing interchange format ASCII lub binarny format pliku rysunku służący do eksportowania rysunków do innych aplikacji lub do importowania rysunków z innych aplikacji. Zobacz także DWF i DWG.
elektroniczny zestaw rysunków
Cyfrowy odpowiednik zestawu drukowanych rysunków. Elektroniczny zestaw rysunków tworzony jest przez publikację rysunków w wieloarkuszowym pliku DWF.
etykieta narzędzi
Małe pole tekstowe zawierające nazwę lub opis obiektu lub elementu interfejsu, które jest wyświetlane podczas trzymania na nim kursora.
etykieta widoku szczegółowego
W elemencie dokumentacji modelu odnosi się do tekstu użytkownika, który identyfikuje widok szczegółów, często wskazując skalę.
fałdowanie
Wyostrzony grzbiet definiujący co najmniej jedną krawędź podobiektu płaszczyzny siatki. (FAŁDSIAT)
faseta
Trójkątna lub czworokątna część bryły lub obiektu powierzchniowego.
filtry
Zobacz filtry współrzędnych.
filtry punktu
Zobacz filtry współrzędnych.
filtry współrzędnych
Funkcje, które wyodrębniają indywidualne wartości współrzędnych X, Y i Z z różnych punktów w celu utworzenia nowego punktu złożonego. Są one nazywane również filtrami X, Y, Z punktu.
filtry współrzędnych X, Y, Z
Zobacz filtry współrzędnych.
firmowy plik dostosowywania
Plik CUIx zwykle zarządzany przez menedżera CAD. Wielu użytkowników ma do niego dostęp i jest przechowywany we współdzielonym położeniu sieciowym. Jest to plik tylko do odczytu dla użytkowników, co zapobiega zmianie danych. Menedżer CAD tworzy firmowy plik CUIx, modyfikując główny plik CUIx i zapisując plik do pomocniczego miejsca zdefiniowanego w oknie dialogowym Opcje, karta Pliki.
folder roboczy
Dysk i ścieżka do folderu roboczego systemu operacyjnego lub bieżącego katalogu dla procesu, który może być istotny dla programistów. (Zmienna systemowa WORKINGFOLDER).
Folder Rozpocznij w
Dysk i ścieżka do folderu, z którego produktu został uruchomiony, określana przez atrybut Rozpocznij w ikony skrótu na pulpicie lub przez folder, w którym plik jest dwukrotnie klikany. (Zmienna systemowa STARTINFOLDER)
folder rysunku
Dysk i ścieżka do folderu bieżącego rysunku. (Zmienna systemowa DWGPREFIX)
fotorealistyczne renderowanie
Renderowanie, które jest podobne do fotografii.
G0, G1, G2 — ciągłość
Zobacz ciągłość.
geometria
Wszystkie obiekty graficzne, takie jak linie, okręgi, łuki, polilinie i wymiary. Zobacz także obiekt nazwany.
geometria niezwiązana
W rysowaniu parametrycznym obiekty z nierozwiązanym stopniem swobody są nie w pełni ograniczone.
gest
Wstępnie zdefiniowane ruchy, takie jak szybkie przesunięcie, ściśnięcie lub przesunięcie służące do wykonywania operacji takich jak wyświetlanie nowego fragmentu lub zmiana powiększenia.
globalny układ współrzędnych (GUW)
Stały układ współrzędnych definiujący położenie wszystkich obiektów i innych układów współrzędnych w rysunku. W nowych rysunkach lokalny układ współrzędnych (LUW) początkowo pokrywa się z układem GUW. Zobacz także lokalny układ współrzędnych (LUW).
gładkie cieniowanie
Wygładza krawędzie pomiędzy powierzchniami wieloboku.
gładkość
Właściwość obiektów siatki sterująca zaokrągleniem obiektów. Obiekty o wyższym poziomie gładkości będą zawierać więcej powierzchni lub reprezentacji.
główny plik dostosowywania
Windows: plik CUIx, który definiuje większość elementów interfejsu użytkownika, w tym menu standardowe, paski narzędzi, klawisze skrótów itp. Podczas uruchamiania produktu automatycznie jest wczytywany plik acad.cuix lub acadlt.cuix (domyślny główny plik CUI).
Graficzna reprezentacja modelu oglądanego z określonego położenia w przestrzeni (punkt obserwacji).
Format pliku szablonu używany do publikowania rysunków w sieci WWW.
granice
Zobacz granice rysunku.
granice siatki
Zdefiniowana przez użytkownika prostokątna obwiednia obszaru rysunku pokryta kropkami, gdy siatka jest włączona. Zwana także granicami rysunku. (GRANICE)
grot strzałki
Symbol na końcu linii wymiarowej wskazujący, gdzie wymiar rozpoczyna się lub kończy.
grubość
Starsza właściwość obiektów 2D poddanych wyciąganiu w celu zapewnienia wyglądu 3D. (WŁAŚCIWOŚCI, ZMCECHY, POZIOM, GRUBOŚĆ)
GUW
Zobacz globalny układ współrzędnych (GUW).
helisa
Otwarta spirala 2D lub 3D. (HELISA)
historia bryły
Właściwość bryły, która pozwala na oglądanie i modyfikowanie pierwotnych kształtów bryły.
HLS
System definiowania kolorów przez określanie barwy, nasycenia i jasności.
i-drop
Metoda przeciągania pliku rysunku ze strony WWW i wstawiania go do innego rysunku.
IGES
Dla Initial Graphics Exchange Specification jest to Standardowy format cyfrowej reprezentacji i wymiany danych między systemami CAD/CAM. Spośród produktów opartych na programie AutoCAD polecenia importowania i eksportowania plików IGES są dostępne tylko w programie AutoCAD Mechanical.
indeks przestrzenny
Lista organizująca obiekty na podstawie ich położenia w przestrzeni. Indeks przestrzenny służy do określania fragmentu rysunku, który zostanie odczytany podczas częściowego otwierania rysunku. Zapisanie indeksu przestrzennego razem z rysunkiem poprawia wydajność podczas pracy z odnośnikami zewnętrznymi. Zmienna systemowa INDEXCTL steruje tym, czy indeksy warstw oraz indeksy przestrzenne są zapisywane razem z rysunkiem.
indeks warstw
Lista pokazująca obiekty na każdej warstwie. Program używa indeksu warstw do ustalenia, który fragment rysunku zostanie odczytany podczas częściowego otwierania rysunku. Zapisanie indeksu warstw z rysunkiem usprawnia także działanie podczas pracy z odnośnikami zewnętrznymi. Zmienna systemowa INDEXCTL steruje tym, czy indeksy warstw oraz indeksy przestrzenne są zapisywane razem z rysunkiem.
izolinie
Wyświetlane linie pojawiające się na zakrzywionych powierzchniach brył 3D przy wykorzystaniu kilku stylów wizualnych, w tym modelu szkieletowego. Obejmuje wyświetlane linie zarówno na bryłach 3D (ISOLINES), jak i na powierzchniach (SURFU, SURFV).
izometryczny styl lokalizacji
Opcja rysowania, która ustawia kursor zgodnie z dwiema (z trzech) osiami izometrycznymi i wyświetla siatkę, ułatwiając tworzenie rysunków izometrycznych 2D.
JAKBLOK
Specjalny parametr obiektu określający, że obiekt ten dziedziczy kolor lub rodzaj linii bloku, w którym zostanie zawarty. Zobacz także JAKWARSTWA.
JAKWARSTWA
Specjalny parametr obiektu określający, że obiekt ten dziedziczy kolor lub rodzaj linii skojarzony z warstwą. Zobacz także JAKBLOK.
jaskrawość
Ilość światła odbijana przez powierzchnię. Jest to miara jasności powierzchni postrzegana przez obserwatora.
jednostka kątowa
Jednostki miary dla kąta. Jednostki kątowe mogą być mierzone w stopniach dziesiętnych, stopniach/minutach/sekundach, gradach oraz radianach.
kalibracja afiniczna
Metoda kalibracji tabletów, która pozwala na dowolną transformację liniową w przestrzeni 2D. Kalibracja afiniczna wymaga trzech punktów kalibracji, aby umożliwić transformację pulpitu złożoną z procesów konwersji, niezależnego skalowania wzdłuż osi X i Y, obracania i ukosowania. Należy zastosować kalibrację afiniczną, gdy rysunek na papierze lub mapa zostały rozciągnięte inaczej w kierunku poziomym lub pionowym. (PULPIT)
kamera
Określa bieżące położenie na wysokości wzroku w modelu 3D. Kamera ma współrzędne XYZ położenia, współrzędne XYZ celu oraz pole widoku lub długość obiektywu, określające współczynnik powiększenia.
kanał alfa
Alfa to typ danych w 32-bitowych plikach bitmap, który przypisuje przezroczystość do pikseli w obrazie. 24-bitowy plik truecolor zawiera trzy kanały informacji o kolorach: czerwony, zielony i niebieski, czyli RGB. Każdy kanał pliku bitmapy truecolor jest określony przez 8 bitów, co daje 256 poziomów natężenia. Natężenie poszczególnych kanałów określa, jaki jest kolor piksela w obrazie. Tak więc plik RGB jest 24-bitowy i zapewnia 256 poziomów każdej z barw — czerwonej, zielonej i niebieskiej. Dzięki dodaniu czwartego kanału, alfa, plik może określać przezroczystość (lub nieprzezroczystość) poszczególnych pikseli. Wartość alfa równa 0 odpowiada przezroczystości, a równa 255 — nieprzezroczystości; wartości pośrednie odpowiadają półprzezroczystości. Plik RGBA (czerwony, zielony, niebieski, alfa) jest 32-bitowy — 8 dodatkowych bitów alfa zapewnia 256 poziomów przezroczystości. Obraz renderowany z danymi alfa należy zapisać w formacie zgodnym z alfa, np. PNG, TIFF lub Targa.
kandela
Jednostka SI natężenia światła (odbierana energia wyemitowana przez źródło światła w konkretnym kierunku) (Symbol: cd). Cd/Sr
karta pliku
Karta u góry okna rysunku odpowiadająca otwartemu rysunkowi.
karta wstążki
W przypadku produktów działających w systemie operacyjnym Windows jest to najwyższy poziom zgrupowania na wstążce na podstawie operacji. Karta wstążki zawiera grupy wielu paneli wstążki należących do jednego procesu roboczego. Panel wstążki zawiera przyciski i kontrolki związane z danym zadaniem.
kategoria widoków
Nazwany zbiór widoków w zestawie arkuszy często organizowany według ich funkcji. Zobacz także podzestaw.
kąt skoku
Kąt, o jaki obrócona jest siatka skoku.
kierunek w górę
Wektor definiujący, który kierunek jest w górę. Domyślnie jest to dodatnia oś Z (0,0,+1). Kierunek w górę i kierunek północny muszą być zawsze prostopadłe względem siebie.
klatka
Pojedynczy, statyczny obraz w animowanej sekwencji. Zobacz także ścieżka ruchu.
KML lub język odwzorowania Keyhole [obrazów fotorealistycznych]
W elemencie tworzenia obrazów fotorealistycznych jest to składnia i format pliku XML do modelowania i przechowywania elementów geograficznych, takich jak punkty, linie, obrazy, wieloboki i modele do wyświetlenia w programie Google Earth, Google Maps oraz w innych aplikacjach.
KMZ
W elemencie tworzenia obrazów fotorealistycznych jest to skompresowana wersja pliku KML.
kod bitowy
Reprezentacja wartości binarnej w postaci liczby całkowitej lub sumy wielu wartości. Kod bitowy jest często skojarzony ze zmiennymi systemowymi, takimi jak OSMODE i DIMZIN, lecz służy również do reprezentowania bieżącego stanu obiektów, takich jak warstwy i rzutnie. Przykładowo wprowadzenie wartości 3 dla zmiennej systemowej OSMODE określa stałe tryby lokalizacji punktu końcowego (kod bitowy 1) i punktu środkowego (kod bitowy 2).
kolor odbicia
Kolor oświetlonego obszaru na błyszczącym materiale. Inna nazwa to kolor refleksu.
kolor otoczenia
Kolor odbity przez obiekt oświetlony tylko światłem otoczenia, a nie światłem bezpośrednim. Kolor otoczenia to kolor obiektu znajdującego się w cieniu.
kolor rozproszony
Kolor odbijany przez obiekt oświetlony bezpośrednim światłem dziennym lub światłem sztucznym, które sprawia, że obiekt jest łatwo widoczny.
kolory RGB
Dla czerwonego, zielonego i niebieskiego jest to system definiowania kolorów przez określanie procentowych zawartości koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego.
kolumna (tabela)
Zestaw komórek przylegających do siebie w pionie, obejmujących całą wysokość tabeli. Pojedyncza kolumna ma szerokość jednej komórki.
koła podstawowe
Dotyczy koła Wyświetl obiekt i Przegląd budynku.
koło
Dotyczy jednego z poszczególnych elementów interfejsu użytkownika, z których składa się menu SteeringWheel dla produktów działających w systemie operacyjnym Windows. Zobacz także narzędzia SteeringWheel.
komórka
Najmniejszy dostępny do zaznaczenia fragment tabeli.
kompas
Pomoc wizualizacji, która wskazuje kierunki północy, południa, wschodu i zachodu w bieżącym modelu.
konfiguracja rzutni
Nazwany zbiór rzutni modelu, który może zostać zapisany, a potem przywrócony. (RZUTNIE)
kontekstowa karta wstążki
W produktach korzystających z systemu Microsoft Windows karta wstążki wyświetlana tylko wtedy, gdy zaznaczony jest określony typ obiektu lub gdy jest uruchomione określone polecenie. Przykładowo wybranie kreskowania lub tabeli albo uruchomienie polecenia WTEKST powoduje wyświetlenie odpowiedniej wstążki kontekstowej.
krawędź
Obwiednia powierzchni.
krawędź
Wielosegmentowa linia wyboru wybierająca obiekty, przez które przechodzi. (WYBIERZ)
krawędź modelu
W elemencie dokumentacji modelu odnosi się do stylu linii wycięcia wyświetlanej przez widok szczegółu: czy jest gładka czy poszarpana, czy ma obramowanie oraz czy zawiera linię połączenia.
kreskowanie zespolone
Kreskowanie, które jest dostosowywane do ograniczających je obiektów tak, że modyfikacja tych obiektów automatycznie dopasowuje kreskowanie. (GKRESKUJ)
krzywa Beziera
Krzywa wielomianowa zdefiniowana przez zbiór punktów sterujących, reprezentująca równanie, którego stopień jest o jeden mniejszy niż liczba punktów branych pod uwagę. Krzywa Beziera jest szczególnym przypadkiem b-splajnu. Zobacz także krzywa b-splajn.
krzywa b-splajn
Krzywa wielomianowa przechodząca blisko danego zestawu punktów sterujących. (SPLAJN) Zobacz także krzywa Beziera.
krzywa definiująca
Określa kierunek i długość wyciągania złożonego, ukosowania lub wyciągania prostego krzywej profilu w celu utworzenia bryły 3D lub powierzchni dla poleceń SKOS, WYCIĄGNIĘCIE i WYCIĄGNIJ.
krzywa izoparametryczna
Linie o stałych wartościach U i V biegnące wzdłuż powierzchni NURBS. Obrazują kształt powierzchni tak, jak jest ona zdefiniowana przez wierzchołki sterujące. W programie AutoCAD używany jest termin izolinie.
krzywa profilu
Obiekt, do którego jest stosowane ukosowanie, wyciąganie proste bądź przekręcenie i który określa kształt wynikowej bryły 3D lub powierzchni. (SKOS, WYCIĄGNIJ, PRZEKRĘĆ)
krzywa trwale gładka
Gładka, zamknięta krzywa, taka jak okrąg. Ponieważ jej wierzchołki sterujące nie są styczne do obiektu, jeśli nastąpi zmiana kształtu krzywej, to pozostanie ona gładka i nie powstaną punkty podziału. Zobacz także krzywa z zaciskiem.
krzywa z zaciskiem
Gładka, zamknięta krzywa, taka jak okrąg. Ponieważ jej wierzchołek jest styczny do obiektu, to jeśli zostanie zmieniony jej kształt, mogą powstać punkty podziału. Zobacz także krzywa trwale gładka.
krzywe prowadzące
Linie lub krzywe przecinające każdy przekrój poprzeczny bryły lub powierzchni wyciągania złożonego, które określają kształt przez dodanie do obiektu dodatkowych informacji o modelu szkieletowym. (WYCIĄGNIĘCIE)
krzyż nitkowy
Typ kursora składający się z dwóch przecinających się linii.
kursor
Zobacz wskaźnik i krzyż nitkowy.
linia bazowa
Hipotetyczna linia, na której spoczywają znaki tekstowe. Niektóre znaki mogą mieć przedłużenia, które przekraczają linię bazową. Zobacz także wymiar bazowy.
linia łącząca
Fragment obiektu odniesienia działający jak wskaźnik do opisywanego obiektu. Linia łącząca może być linią prostą lub splajnem.
linia odbicia
Oś w odniesieniu do bloku dynamicznego, wokół której obraca się zbiór wskazań odbić w przypadku edycji parametru skojarzonego za pośrednictwem uchwytu lub palety Właściwości.
linia odniesienia symbolu chropowatości powierzchni
Dodatkowa linia odniesienia (grot strzałki, odniesienie i linia odniesienia) dodana do symboli chropowatości powierzchni. Linia odniesienia symbolu chropowatości powierzchni (SIL) służy do wskazywania powierzchni, a nie krawędzi komponentów.
linia pomocnicza
Linia, która rozciąga się dynamicznie w obszarze rysunku wraz ze zmianą położenia kursora. Zazwyczaj jeden koniec linii pomocniczej jest dołączony do punktu w rysunku, a drugi do ruchomego kursora.
linia przekroju
Opisana linia reprezentująca urojoną płaszczyznę przekroju służącą do generowania przekroju.
linie podziału
Umożliwia wyświetlenie linii, które pomagają w wizualizacji zakrzywionej powierzchni siatki.
lista kart
Lista rozwijana wyświetlana tylko w przypadku, gdy karty plików wykraczają poza dostępny obszar w oknie rysunku. W takim przypadku zostanie wyświetlony przycisk listy kart.
Lokalizacja biegunowa
Narzędzie do precyzyjnego rysowania, używane do lokalizowania punktów w odległościach o określonych przyrostach wzdłuż ścieżki dopasowania śledzenia biegunowego. Zobacz także śledzenie biegunowe.
lokalny układ współrzędnych (układ LUW)
Ruchomy układ współrzędnych, który określa płaszczyznę XY (płaszczyzna robocza) i kierunek osi Z do rysowania i modelowania. Początek układu LUW i jego osie X, Y i Z można ustawić wedle własnych potrzeb. Zobacz także globalny układ współrzędnych (GUW).
luks
Jednostka SI natężenia oświetlenia (symbol: lx). Lm/m^2
lumen
Jednostka SI strumienia świetlnego (Symbol: lm). Cd * Sr
lustro
Aby utworzyć nową wersję istniejącego obiektu przez symetryczne jego odbicie względem określonej linii lub płaszczyzny. (LUSTRO)
lustrzane odbicie
Wąska wiązka światła, gdzie kąt padania promienia jest równy kątowi odbicia promienia.
LUW, definicja
Nazwane i zapisane położenie oraz orientacja układu LUW. Każda definicja LUW może mieć własny początek i osie X, Y i Z. Można utworzyć i zapisać dowolną liczbę definicji LUW.
łącze danych
Połączenie między tabelą a zewnętrznym źródłem danych.
łuk linii wymiarowej
Łuk, zazwyczaj zakończony strzałkami na obu końcach, rozciągający się w zakresie równym kątowi utworzonemu przez pomocnicze linie wymiarowe mierzonego kąta. Tekst wymiarowy obok tego łuku czasami dzieli go na dwie części. Zobacz także wymiar kątowy.
makrooperacja
Seria zarejestrowanych operacji, które można odtwarzać w aktywnym rysunku.
małe koła
Małe wersje narzędzi SteeringWheel. Na segmentach nie są wyświetlane żadne etykiety i są one często rozmiaru kursora.
mapa faktury
Rzutowanie obrazu (takiego jak wzór tkaniny) na obiekt (taki jak krzesło).
mapa fotonów
Metoda generowania efektów oświetlenia pośredniego dla oświetlenia globalnego, używana przez mechanizm renderowania. Podczas obliczania oświetlenia pośredniego mechanizm renderowania śledzi emitowane fotony światła. Foton jest śledzony w drodze przez model, gdy jest odbijany lub transmitowany przez obiekty, zanim trafi w powierzchnię rozpraszającą. Po trafieniu w tę powierzchnię foton jest przechowywany w mapie fotonów.
mapa nieprzezroczystości
Rzutowanie na obiekty nieprzezroczystych i przezroczystych obszarów, tworzące efekt powierzchni bryłowej z dziurami i otworami.
mapa środowiska
Mapa bitowa używana do symulowania odbicia od materiałów mających właściwości odbijania światła. Mapa jest „zawinięta” wokół prezentacji i każdy obiekt odbijający światło będzie prezentował odpowiedni fragment mapy w części odbijającej materiału.
mapa wypukłości
Mapa, w której wartości jasności są przekształcane na pozorne wypukłości powierzchni obiektu.
mapy cieni
Bitmapa generowana przez moduł renderujący podczas wstępnego renderowania prezentacji. Mapy cieni nie pokazują koloru rzucanego przez obiekty przezroczyste. W przeciwieństwie do cieni ze śledzeniem promienia wodzącego mapy cieni mają bardziej rozmyte krawędzie i zajmują mniej czasu obliczeń kosztem dokładności.
materiał dwustronny
Dodatnia i ujemna normalna materiału będą uwzględnione podczas procesu renderowania.
materiały bryłowe
Materiały generujące wzór 3D w dwóch lub więcej kolorach i stosujące go w obiekcie. Przykładowe wzory to marmur i drewno. Inna nazwa to materiały szablonu.
Menedżer procesu roboczego
Menedżer procesu roboczego jest interfejsem użytkownika, który umożliwia dostęp, zarządzanie i dostosowywanie procesów roboczych poszczególnych produktów w pakiecie Autodesk. Umożliwia on przesyłanie projektu z programu AutoCAD lub innego produktu do programu 3ds Max Design lub Showcase w celu wykonania szczegółowego renderowania lub animacji.
Menu aplikacji
Menu oparte na systemie Windows wyświetlane po kliknięciu przycisku aplikacji w lewym górnym rogu okna aplikacji. Menu aplikacji zawiera typowe narzędzia do tworzenia, zapisywania i publikowania plików.
menu kontekstowe
Zobacz: menu skrótów.
menu przycisku
Menu urządzenia wskazującego z wieloma przyciskami. Każdy przycisk urządzenia wskazującego (z wyjątkiem przycisku wyboru) można zdefiniować w pliku dostosowywania (acad.cuix w programie AutoCAD i aclt.cui w programie AutoCAD LT).
menu skrótów
Menu wyświetlane przy kursorze po naciśnięciu prawego przycisku urządzenia wskazującego. Menu skrótów i udostępniane w nim opcje zależą od położenia kursora i innych warunków, takich jak wybranie obiektu lub uruchomienie polecenia. Dla programów działających w systemie operacyjnym Windows menu skrótów jest teraz nazywane menu kontekstowym. Nazywa się je czasem również menu prawego przycisku.
menu skrótu
Zobacz menu skrótów.
menu śledzenia
Zestaw przycisków skojarzonych z menu SteeringWheels podążających za przesuwanym kursorem.
metauchwyt
Narzędzie pozwalające na manipulowanie obiektem 3D proporcjonalnie lub wzdłuż określonej osi lub płaszczyzny. Przykłady metauchwytów to: Przesunięcie 3D, Obrót 3D i Skala 3D. Są one wyświetlane po wybraniu obiektu 3D.
model
Reprezentacja 2D lub 3D części mechanicznej, domu lub budynku, rury, obwodu elektrycznego, schematu, wykresu lub innego elementu.
model koordynacji
Model używany do wirtualnej koordynacji różnych branż w fazach przedkonstrukcyjnej i konstrukcyjnej projektu. W szczególności dotyczy to pliku NWD lub NWC.
model szkieletowy
Reprezentacja obiektu 3D, która pokazuje jego krawędzie za pomocą linii i krzywych.
modyfikatory krawędzi
Efekty, takie jak wystawanie i drżenie, które określają sposób wyświetlania krawędzi w modelu cieniowanym.
monit
Komunikat wiersza polecenia lub etykieta narzędzi z monitem o informacje lub wykonanie działania, np. wskazanie punktu.
monit podrzędny
Monit polecenia, który żąda pewnych danych wejściowych w celu dokończenia polecenia lub zmodyfikowania właściwości.
narzędzia autorskie bloków
Działania, parametry oraz zestawy parametrów na kartach w oknie Palety kompozycji bloków. Stosowane w edytorze bloków do tworzenia bloków dynamicznych.
narzędzia SteeringWheel
Zestaw narzędzi umożliwiających dostęp do narzędzi nawigacyjnych 2D i, dla programu AutoCAD, 3D.
Narzędzie ShowMotion
Element interfejsu użytkownika, gdzie można uzyskać dostęp do nazwanych widoków (ujęć) przechowywanych w bieżącym rysunku. Nazwane widoki (ujęcia) są zorganizowane w sekwencjach i mogą zawierać ruchy.
narzędzie uchwytu
Ikona używana w widoku 3D w celu łatwego ograniczania ruchów i obrotów zestawu wskazań obiektów do osi lub płaszczyzny. (3DPRZESUŃ, 3DOBRÓT)
natężenie

W elemencie tworzenia obrazów fotorealistycznych natężenie jest jednym z rodzajów atrybutu punktu zawartego w nieprzetworzonym pliku skanowania, który stanowi współczynnik odbicia wiązki laserowej dla każdego punktu.

W elemencie renderowania natężenie określa jasność światła. Liczba kandeli (cd); kandela to jednostka w układzie SI wyrażająca natężenie światła (obserwowana moc emitowana przez źródło światła w określonym kierunku).

Natężenie oświetlenia
W fotometrii natężenie oświetlenia to całkowity strumień świetlny padający na jednostkę powierzchni.
nazwana ścieżka
Zapisany obiekt ścieżki ruchu, który jest połączony z kamerą lub celem.
Nazwany obiekt
Zobacz obiekty nazwane zależne (w odnośnikach zewnętrznych).
nazwany widok
Widok zapisany w celu późniejszego przywrócenia. (WIDOK)
nazwany zakres
Narzędzie programu Microsoft Excel, które umożliwia przypisanie znaczącej nazwy do pojedynczej komórki lub zakresu komórek.
nfragm
Aby zmienić widok rysunku bez modyfikowania powiększenia. (NFRAGM) Zobacz także powiększanie i pomniejszanie obrazu.
niebo
Kolor tła obszaru rysunku, gdy jest włączone rzutowanie perspektywiczne. Niebo jest wyświetlane w kolorze pośrednim między horyzontem nieba (najbliższy horyzontu) a zenitem nieba (przeciwległy do horyzontu). Zobacz także płaszczyzna podłoża.
normalna
Normalna jest wektorem określającym kierunek powierzchni, który jest do niej prostopadły. Kierunek normalnej wskazuje przednią lub zewnętrzną powierzchnię płaszczyzny.
normalna powierzchni
Kierunek dodatni, prostopadły do powierzchni obiektu.
NURBS
Nazwa ta oznacza niejednorodną krzywą b-splajn. Krzywa lub powierzchnia b-splajn zdefiniowana przez zbiór punktów sterujących i jeden lub kilka wektorów węzłowych. Zobacz także krzywa B-splajn.
obiekt
Jeden lub więcej elementów graficznych, takich jak tekst, wymiary, linie, okręgi lub polilinie, traktowanych jako pojedynczy element przy tworzeniu, zarządzaniu i modyfikowaniu. Dawniej zwany elementem.
obiekt autorski bloku
Wiązanie wymiarowe, parametr lub operacja dodająca informacje do definicji bloku.
obiekt bryłowy
Obiekt, który przedstawia objętość 3D obiektu, na przykład walec.
obiekt nazwany
Opisuje różne rodzaje informacji niegraficznych przechowywanych z rysunkiem, takich jak style i definicje. Nazwane obiekty obejmują warstwy, style wymiarowania, style tekstu, definicje bloków, układy, widoki i konfiguracje rzutni. Nazwane obiekty są przechowywane w tabelach definicji (symboli).
obiekt niestandardowy
Typ obiektu utworzony przez aplikację ObjectARX, który zazwyczaj ma bardziej wyspecjalizowane możliwości od standardowych obiektów. Obiekty niestandardowe obejmują bryły parametryczne (AutoCAD Mechanical Desktop), inteligentnie interaktywne symbole drzwi (AutoCAD Architecture), obiekty wielokątne (AutoCAD Map 3D) oraz zespolone obiekty wymiarowania (AutoCAD i AutoCAD LT). Zobacz także obiekt zastępczy i odblokowanie obiektów.
obiekt przykrywający
Wieloboczny obszar, który przesłania leżące pod nim obiekty za pomocą bieżącego koloru tła. Obszar ten jest ograniczony ramką maskowania, którą można włączyć w celu edycji i wyłączyć na potrzeby drukowania.
obiekty nazwane zależne (w odnośnikach zewnętrznych)
Obiekty nazwane wprowadzone do rysunku za pomocą odnośnika zewnętrznego. Zobacz także obiekt nazwany i tabela symboli.
obiekt zastępczy
Element zastępujący obiekt niestandardowy, jeśli aplikacja ObjectARX, w której utworzono obiekt niestandardowy, nie jest dostępna. Zobacz także obiekt niestandardowy i odblokowanie obiektu.
ObjectARX (rozszerzenia modułu uruchomieniowego)
Środowisko programistyczne języka kompilowanego, które działa w systemie operacyjnym Windows i jest używane do tworzenia specjalistycznych aplikacji i rozszerzeń.
obraz mapy
W elemencie Położenie geograficzne jest to tymczasowa mapa pobrana od dostawcy usług online i wyświetlana w obszarze rysunku, obejmując obszar określony przez przypisany układ współrzędnych. Można wybrać rodzaj mapy: satelitarna, drogowa, geodezyjna itp. Danych mapy nie można zapisać w pliku rysunku.
obraz Szybki widok
Obraz miniatury rysunku, układu lub obszaru modelu wyświetlany za pomocą narzędzia Szybki widok.
obszar koła
Obszar menu SteeringWheels służący do organizowania klinów i innych przycisków.
obszar modelu
Jeden z dwóch podstawowych obszarów, w których rezydują obiekty. Model geometryczny jest zwykle tworzone w obszarze modelu. Układ określonych widoków i opisów tego modelu jest wyświetlany w układzie w obszarze papieru. (MODEL) Zobacz także obszar papieru.
obszar roboczy
Dla produktów działających w systemie operacyjnym Windows jest to zestaw menu, pasków narzędzi oraz okien dokowalnych (takich jak paleta Właściwości, DesignCenter oraz okno Palety narzędzi), pogrupowanych i rozmieszczonych w sposób umożliwiający pracę w niestandardowym środowisku graficznym zorientowanym zadaniowo.
obszar rysunku
Obszar, w którym są wyświetlane i modyfikowane rysunki.
obszar rysunku
Zobacz obszar rysunku.
obwiednia komórki
Cztery linie otaczające komórkę tabeli. Zakres przyległych komórek może być otoczony obwiednią.
odblokowanie
Ustawienie, które powoduje wyświetlenie poprzednio zablokowanych warstw. (WARSTWA) Zobacz także zablokowanie.
odblokowanie obiektów
Narzędzie zapewniające dostęp do wybranych widoków i standardowych funkcji edycyjnych obiektu niestandardowego, jeśli aplikacja ObjectARX, w której został utworzony obiekt niestandardowy, nie jest obecna. Opcja jest dostępna tylko dla produktów opartych na programie AutoCAD, które działają w systemie operacyjnym Windows. Zobacz także obiekt niestandardowy i obiekt zastępczy.
odniesienie do bloku
Złożony obiekt wstawiony do rysunku i wyświetlający dane przechowywane w definicji bloku. Jest on nazywany również wystąpieniem. (WSTAW) Zobacz także blok i definicja bloku.
odnośnik
Plik rysunku, do którego odnosi się inny rysunek. Ten typ odnośnika zewnętrznego jest specyficzny dla plików DWG. Zobacz także odnośnik zewnętrzny. (ODNOŚNIK).
odnośnik zewnętrzny
Pliki, do którego odnosi się plik rysunku. Odnośnik zewnętrzny to łącze do przywoływanego pliku. Obsługiwane odnośniki zewnętrzne obejmują następujące typy plików: DWG, obrazy rastrowe, DWF, DWFx, DGN, PDF i PCG (chmura punktów). (ZEWODN) Zobacz także odnośnik zewnętrzny.
odstęp linii łączącej
Opcjonalny odstęp między linią odniesienia a jej zawartością.
odtwarzanie
Proces wykonywania operacji przechowywanych w zarejestrowanej wcześniej makrooperacji.
odwrotne przeglądanie (bloki dynamiczne)
Dodaje uchwyt przeglądu do odniesienia do bloku dynamicznego. Kliknięcie uchwytu powoduje rozwinięcie listy wartości przeglądowych dla wyświetlanej właściwości przeglądowej (kolumna w tabeli przeglądowej). Po wybraniu wartości z listy do odniesienia do bloku przypisane zostają odpowiednie wartości właściwości wejściowych. W zależności od sposobu definicji bloku powoduje to zwykle zmianę geometrii odniesienia do bloku. (BTABWYSZUKANIA)
odwzorowanie koloru
Tabela definiująca intensywność czerwonego, zielonego i niebieskiego (RGB) dla każdego wyświetlanego koloru.
odwzorowanie skali
Wyświetlanie obiektów opisowych zgodnie ze skalami opisu obsługiwanymi przez obiekt. Jeśli na przykład obiekt opisowy, taki jak etykieta, obsługuje dwie skale opisu, występują dla niego dwa odwzorowania skali w dwóch widokach wyświetlanych w dwóch różnych skalach.
odwzorowywanie odbić
Tworzy efekt odbijania się prezentacji na powierzchni błyszczącego obiektu.
ograniczony obszar
Zamknięty obszar zawierający pojedynczy obiekt, na przykład okrąg lub zamkniętą polilinię, lub wiele współpłaszczyznowych obiektów nakładających się na siebie. Ograniczone obszary są używane do tworzenia obiektów, takich jak kreskowania.
okno dokowalne
W produktach opartych na programie AutoCAD działających w systemie Windows element interfejsu użytkownika, który może być zadokowany, zakotwiczony lub ruchomy w obszarze rysunku. Okna dokowalne obejmują okno poleceń, palety narzędzi, paletę Właściwości itd.
okno przecinające
Prostokątny obszar rysowany w celu częściowego lub całkowitego wybierania obiektów w jego granicach.
okno wybierające
Prostokątny obszar określony w obszarze rysunku służący do jednoczesnego wybierania wielu obiektów. Zobacz także wybór przecięciem i wieloboczne okno wybierające.
OLE
Dla łączenia i osadzania obiektów (OLE). Dostępna w systemie Windows metoda korzystania ze wspólnych danych, w której dane z dokumentu źródłowego mogą być połączone z dokumentem docelowym lub w nim osadzone. Wybranie danych w dokumencie docelowym otwiera aplikację źródłową, aby umożliwić ich edycję. Zobacz także osadzanie i łącze.
online
Elementy i aplikacje dostępne w Internecie.
opcje menu uchwytów
Zobacz opcje menu uchwytów wielofunkcyjnych.
opcje menu uchwytów wielofunkcyjnych
Opcje edycji, do których można uzyskać dostęp z poziomu menu uchwytu, które zostanie wyświetlone po zatrzymaniu wskaźnika na uchwycie obiektu (dostępne nie dla wszystkich typów obiektów).
operacja
Najmniejsze zadanie lub interakcja użytkownika, którą można zarejestrować za pomocą Rejestratora operacji.
operacja bloku
Definiuje sposób przemieszczania lub zmiany geometrii odniesienia do bloku dynamicznego w przypadku zmiany właściwości niestandardowych odniesienia do bloku na rysunku. Definicja bloku dynamicznego zwykle obejmuje przynajmniej jedno działanie skojarzone z parametrem. (BOPERACJA)
operacje łańcuchowe
W definicji dynamicznego bloku parametry właściwości punktu, liniowe, biegunowe, XY oraz obrotu. Włączenie opcji powoduje, że zmiany działania obejmujące parametr w zbiorze wskazań działania wyzwalają działania skojarzone z tym parametrem, tak jakby parametr był edytowany w odniesieniu do bloku za pośrednictwem uchwytu lub właściwości niestandardowej.
opisowe
Właściwość obiektu przypisywana do obiektów używanych do opisywania rysunków. Ta właściwość automatyzuje proces skalowania opisów w rzutniach układu i w obszarze modelu. Obiekty opisowe są definiowane zgodnie z wysokością papieru.
opisy
Tekst, wymiary, tolerancje, symbole, uwagi i inne rodzaje symboli lub obiektów objaśniających.
oprawa oświetleniowa
Zbiór lampy lub lamp i ich osprzętu. Może to być pojedyncza żarówka lub złożone urządzenie.
Orto, tryb
Ustawienie ograniczające ruchy urządzenia wskazującego do kierunku poziomego i pionowego względem bieżącego kąta skoku i lokalnego układu współrzędnych. Zobacz także kąt skoku i lokalny układ współrzędnych (układ LUW).
osadzanie (OLE)
Obiekt osadzony jest kopią danych z dokumentu źródłowego umieszczoną w dokumencie docelowym, niepołączoną z dokumentem źródłowym. Zobacz także łącze.
oświetlenie domyślne
Oświetlenie w cieniowanej rzutni, gdy światła słońca i użytkownika są wyłączone. Powierzchnie są oświetlone przez dwa odległe źródła światła, które podążają za rzutniami w czasie poruszania się dookoła modelu.
oświetlenie globalne
Metoda oświetlania pośredniego, która pozwala na stosowanie różnych efektów, takich jak color bleeding. Gdy światło pada na pokolorowany obiekt w modelu, fotony odbijają się w kierunku sąsiednich obiektów i zabarwiają je na kolor oryginalnego obiektu.
oświetlenie pośrednie
Metody oświetlania, takie jak oświetlenie globalne i pobieranie końcowe, które zwiększają realizm prezentacji, symulując metodę energetyczną lub odbicia światła między obiektami prezentacji.
oznaczenie atrybutu
Nazwa nadana atrybutowi, używana podczas wyodrębniania danych atrybutu z rysunku. Zobacz także definicja atrybutu, zapytanie o wartość atrybutu i wartość atrybutu.
paleta
Element interfejsu użytkownika systemu Windows, który może być zadokowany, zakotwiczony lub ruchomy w obszarze rysunku. Okna dokowalne, w tym wiersz polecenia, pasek stanu, paleta Właściwości itd.
Paleta kolorów programu AutoCAD
Zobacz ACB.
palety autorskie bloku
Palety narzędzi służą w edytorze bloków do dodawania operacji oraz parametrów do definicji dynamicznych bloków.
panel wstążki
W przypadku produktów działających w systemie operacyjnym Mac jest to zestaw kontrolek z etykietami, powiązanych z zadaniem, zgrupowanych na wstążce. W obszarze karty wstążki jest zgrupowanych wiele paneli wstążki należących do jednego procesu roboczego.
panel wysuwany
Obszar na wstążce skojarzony z panelem wstążki w produktach opartych na programie AutoCAD działających w systemie operacyjnym Windows. Panel wysuwany zawiera dodatkowe narzędzia i elementy sterujące. Zobacz także panel wstążki i wstążka.
parametr
W definicji bloku dynamicznego definiuje właściwości niestandardowe bloku dynamicznego przez określenie pozycji, odległości oraz kątów geometrii w bloku.
parametr użytkownika
Nazwana, definiowana przez użytkownika zmienna (liczba rzeczywista lub wyrażenie), której można użyć w wyrażeniach w przypadku wiązań wymiarowych lub innych parametrów użytkownika.
parametr wiązania bloku
Więz wymiarowy ze skojarzonymi informacjami autorskimi bloku. Zobacz także wiązanie dynamiczne i wiązanie — wymiar bloku.
parametryzacja węzłów
Ustawienie wpływające na kształt splajnu utworzonego za pomocą punktów dopasowania stanowiące jedną z kilku metod obliczeniowych określających w jaki sposób połączone są krzywe składowe między kolejnymi punktami dopasowania w splajnie. (SPLKNOTS — zmienna systemowa).
pasek narzędzi
Część interfejsu zawierająca ikony, które reprezentują polecenia w produktach opartych na programie AutoCAD działających w systemie operacyjnym Windows.
pasek nawigacji
Narzędzia do nawigacji udostępniane w wielu produktach firmy Autodesk, które działają w systemie operacyjnym Windows. Ujednolicone narzędzia nawigacyjne (takie jak Autodesk® ViewCube®, SteeringWheels®, ShowMotion® i 3Dconnexion®.
Pasek operacji
Interfejs podobny do paska narzędziowego, w którym są wyświetlane operacje skojarzone z obiektem parametru.
pasek więzów
Wyświetla więzy geometryczne skojarzone z obiektami lub z punktami na obiektach.
PC2, plik
Plik pełnej konfiguracji plotera. Pliki PC2 zawierają wszystkie ustawienia wydruku i urządzenia drukującego, które zostały zapisane w poprzednich wersjach produktów opartych na programie AutoCAD działających w systemie operacyjnym Windows. Zobacz także plik PCP i plik PC3.
perspektywa
Obiekty 3D oglądane przez obserwatora ustawionego w punkcie obserwacji, którym jest środek widoku. Obiekty wydają się mniejsze, gdy rośnie odległość między obserwatorem (punkt obserwacji) i środkiem widoku. Chociaż widok perspektywiczny wydaje się realistyczny, nie zachowuje on kształtu obiektów. Linie równoległe pozornie zbiegają się w widoku. Program zawiera ustawienia widoku perspektywicznego dla wpisów tabeli RZUTNIE, a także dla obiektów rzutni.
pinezka
Przycisk w kształcie pinezki używany na wstążce i w menu aplikacji w przypadku produktów działających w systemie operacyjnym Windows. Na wstążce pinezki umożliwiają zachowanie rozwiniętych paneli. W menu aplikacji pinezki umożliwiają zachowanie elementu na liście ostatnio wyświetlanych elementów.
plik CTB
Dla pliku tabeli stylów wydruku zależnej od koloru. Zawiera style wydruku i ich właściwości zdefiniowane przez przypisania kolorów.
plik dostosowywania
Plik XML, na przykład acad.cuix lub acadlt.cuix, w którym przechowywane są dane ustawień. Plik dostosowywania można modyfikować za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (w systemie Windows) lub okna dialogowego Dostosuj (w systemie Mac). Pliki CUIx zastępują pliki MNU, MNS oraz MNC, które były wykorzystywane do definiowania menu w starszych wersjach. Pliki CUIx i CUI nie są wymienne między systemami Mac i Windows.
pliki tymczasowe
Pliki danych tworzone podczas sesji programu. Pliki te są usuwane podczas kończenia sesji. Jeśli sesja zostanie błędnie zakończona, np. w przypadku przerwy w dostawie prądu, może się okazać, że na dysku pozostały pliki tymczasowe.
plik makrooperacji
Plik, w którym są przechowywane wszystkie operacje zawarte w makrooperacji. Pliki makrooperacji mają rozszerzenie .actm.
plik PC3
Plik częściowej konfiguracji plotera. Pliki PC3 zawierają ustawienia wydruku, takie jak sterownik urządzenia i model, port, do którego podłączone jest urządzenie drukujące oraz inne ustawienia charakterystyczne dla urządzenia drukującego, ale bez informacji o niestandardowej kalibracji plotera ani też o niestandardowych rozmiarach papieru. Zobacz także plik PMP, plik STB i plik CTB.
plik PCP
Plik częściowej konfiguracji plotera dla produktów opartych na programie AutoCAD, które działają w systemie operacyjnym Windows. Pliki PCP zawierają podstawowe ustawienia wydruku i parametry pisaków, które zostały zapisane w poprzednich wersjach. Ustawienia wydruku przechowywane w pliku PCP obejmują przypisanie pisaków, jednostki wydruku, rozmiar papieru, obrót wydruku, początek wydruku, współczynnik skali oraz poziom optymalizacji pisaków. Zobacz także plik PC2 i plik PC3.
plik PMP
Plot Model Parameter. Plik zawierający informacje o niestandardowej kalibracji plotera i niestandardowym rozmiarze papieru skojarzone z plikiem konfiguracyjnym plotera.
plik skryptu
Zestaw poleceń wykonywanych po kolei, za pomocą pojedynczego polecenia POKAZ. Pliki skryptów tworzone są poza środowiskiem programu, w edytorze tekstu, zapisywane jako tekst i przechowywane w zewnętrznym pliku z rozszerzeniem .scr.
plik STB
Dla pliku tabeli stylów wydruku. Zawiera style wydruku i ich właściwości.
plik szablonu rysunku (DWT)
Plik rysunku ze wstępnie ustalonymi ustawieniami przeznaczonymi dla nowych rysunków, taki jak acad.dwt, acadlt.dwt, acadiso.dwt lub acadltiso.dwt. Każdy plik rysunku można zapisać jako plik DWT. Zobacz także środowisko początkowe.
plik szablonu wyodrębniania atrybutów
Plik tekstowy określający, które dane atrybutów są wyodrębniane i w jaki sposób są one formatowane podczas zapisywania w pliku wyodrębnienia atrybutów. Zobacz także plik wyodrębniania atrybutów.
plik wyodrębniania atrybutów
Plik tekstowy ASCII, w którym jest zapisywany wyodrębniony atrybut. Zawartość oraz format są określone przez plik szablonu wyodrębniania atrybutów. Zobacz także plik szablonu wyodrębniania atrybutów.
plinia
Zobacz polilinia.
płaszczyzna
Trójkątna lub czworokątna część obiektu siatki 3D. Wygładzanie obiektów siatki zwiększa liczbę faset.
płaszczyzna konstrukcyjna
Zobacz: płaszczyznę roboczą.
płaszczyzna podłoża
PłaszczyznaXY lokalnego układu współrzędnych, gdy jest włączone rzutowanie perspektywiczne. wyświetlana w kolorze pośrednim między horyzontem podłoża (najbliższy horyzontu) a początkiem podłoża (przeciwległy do horyzontu). Zobacz także niebo i podziemie.
płaszczyzna robocza
Inna nazwa płaszczyzny XY lokalnego układu współrzędnych. Zobacz także wysokość i lokalny układ współrzędnych (LUW).
płaszczyzny tnące
Obwiednie, które definiują lub przycinają pole widoku.
płat Coonsa
W siatkach powierzchniowych 3D jest powierzchnia interpolowana między czterema krawędziami (zakrzywiona w kierunku M i N).
pobieranie końcowe
Opcjonalny, dodatkowy etap obliczania oświetlenia globalnego. Użycie mapy fotonów do obliczenia oświetlenia globalnego może powodować powstawanie zniekształceń renderowania (artefaktów), takich jak ciemne narożniki i niskoczęstotliwościowe wahania w oświetleniu. Artefakty można redukować lub eliminować, włączając pobieranie końcowe, które zwiększa liczbę promieni używanych w obliczeniach oświetlenia globalnego. Pobieranie końcowe może znacznie wydłużyć czas renderowania. Jest ono najbardziej użyteczne w przypadku prezentacji o równomiernym oświetleniu rozproszeniowym, a mniej użyteczne w przypadku prezentacji z jasnymi miejscami oświetlenia pośredniego. Pobieranie końcowe włącza się na palecie Zaawansowane ustawienia renderowania. Zobacz także oświetlenie globalne.
początek
Punkt, w którym przecinają się osie współrzędnych. Przykładowo, początkiem kartezjańskiego układu współrzędnych jest punkt, w którym spotykają się osie X, Y i Z o wartości 0, 0, 0.
początkowy zbiór wskazań
Zbiór wskazań obiektów, które są zaznaczone przed wykonaniem polecenia lub makrooperacji. Zobacz także: zbiór (wskazań) obiektów do operacji.
podkładanie
Plik DWF programu Autodesk lub plik DGN programu MicroStation, który jest dołączony do pliku rysunku DWG w celu zapewnienia informacji wizualnych i lokalizacji względem obiektu. Zobacz także odnośnik zewnętrzny (xref).
podobiekt
Część obiektu złożonego.
podpis cyfrowy
Szyfrowany cyfrowy kod dodawany do pliku w celu zapewnienia, że cyfrowe komunikaty, dokumenty i programy są autentyczne i nie zostały zmienione.
podpodział
Podział lub reprezentacja w obiekcie siatki. Wygładzanie obiektu siatki powoduje wzrost liczby podziałów.
podstawowy fragment tabeli
Fragment podzielonej tabeli zawierający początkowy zestaw wierszy do pierwszego podziału tabeli.
podzestaw
Nazwany zbiór arkuszy w zestawie arkuszy, często organizowany według zagadnienia lub etapu procesu. Zobacz kategoria widoków.
podział prostokątny
Podział tabeli na wiele części równomiernie odległych o wysokości określonej przez użytkownika przy użyciu uchwytów podziału tabeli.
podział tabeli
Punkt u dołu wiersza tabeli, w którym tabela zostanie podzielona, w wyniku czego powstanie dodatkowy fragment tabeli.
podziel ścianę
Ściana siatki, która została podzielona wzdłuż określonego wektora.
podziemie
Płaszczyzna XY lokalnego układu współrzędnych, gdy jest włączone rzutowanie perspektywiczne, oglądana spod ziemi. Podziemie jest wyświetlane w kolorze pośrednim między horyzontem ziemi (najbliższy horyzontu) a azymutem ziemi (przeciwległy do horyzontu). Zobacz także płaszczyzna podłoża i niebo.
pole
Specjalny obiekt tekstowy wyświetlający dane, które mogą się zmieniać podczas pracy nad rysunkiem. Gdy pole jest uaktualnione, wyświetlana jest jego ostatnia wartość. (POLEDANYCH)
polecenie nakładkowe
Polecenie uruchamiane w czasie wykonywania innego polecenia. Polecenia nakładkowe należy poprzedzać znakiem apostrofu.
polibryła
Bryła ukosu, która jest rysowana w taki sam sposób, jak polilinia, lub jest oparta na istniejącej linii. Domyślnie polilinia ma zawsze profil prostokątny. Można określić wysokość i szerokość profilu. (POLIBRYŁA)
polilinia
Obiekt złożony z jednego lub wielu połączonych segmentów liniowych lub łukowych, traktowany jako pojedynczy obiekt. Zwany także polilinią.
polilinia dopasowana do splajnu
Wykorzystuje wierzchołki wybranej polilinii jako punkty sterujące lub ramkę krzywej aproksymującej B-splajn. Ta krzywa, zwana polilinią dopasowaną do splajnu, przechodzi przez pierwszy i ostatni punkt sterujący, chyba że oryginalna polilinia była zamknięta.
połączenie (OLE)
Do łączenia i osadzania obiektów (OLE), aby utworzyć odniesienia do danych w innym pliku. Po połączeniu danych wszystkie zmiany wprowadzone do dokumentu źródłowego zostaną automatycznie uaktualnione w dokumencie docelowym. Zobacz także osadzanie.
pomocniczy fragment tabeli
Dowolny fragment podzielonej tabeli niezawierający początkowego zestawu wierszy.
ponowna generacja
Aktualizowanie obiektów w obszarze rysunku przez ponowne obliczenie współrzędnych na ekranie z bazy danych. (REGEN)
powierzchnia
Powierzchnia jest obiektem 3D, który stanowi nieskończenie cienką powłokę. Występują 3 typy powierzchni: analityczna, ogólna i NURBS.
Powierzchnia NURBS
Gładko połączony zestaw czterostronnych poprawek zdefiniowanych przez krzywe NURBS. Krzywe NURBS są rozmieszczone wzdłuż i w poprzek powierzchni w kierunkach U i V oraz przecinają się w wierzchołkach sterujących. Zobacz także powierzchnia proceduralna i powierzchnia ogólna.
powierzchnia ogólna
Obiekty typu powierzchnia 3D bez punktów sterujących, historii ani informacji analitycznych. Powierzchnie ogólne nie mogą być zespolone; są one tworzone wtedy, gdy analityczne powierzchnie zespolone są oddzielone lub za pomocą polecenia REPOBW. Zobacz także powierzchnia proceduralna i powierzchnia NURBS.
powierzchnia płaska
Powierzchnia płaska, która może być umieszczona w dowolnym miejscu w przestrzeni 3D.
powierzchnia płaska
Powierzchnia płaska, która może być umieszczona w dowolnym miejscu w przestrzeni 3D. (POWPŁAS)
powierzchnia proceduralna
Obiekt typu powierzchnia 3D z historią i informacjami analitycznymi, ale bez wierzchołków sterujących. Powierzchnie proceduralne są jedynym typem powierzchni, które mogą być zespolone. Zobacz także powierzchnia ogólna i powierzchnia NURBS.
powierzchnia trwale gładka
Gładka, zamknięta powierzchnia, np. walec. Ponieważ jej wierzchołki sterujące nie są styczne do obiektu, to jeśli nastąpi zmiana kształtu powierzchni, pozostanie ona gładka i nie powstaną punkty podziału. Zobacz także powierzchnia z zaciskiem.
powierzchnia z zaciskiem
Gładka, zamknięta powierzchnia, np. walec. Ponieważ jej wierzchołek jest styczny do obiektu, po zmianie jej kształtu mogą powstać punkty podziału. Zobacz także powierzchnia trwale gładka.
powierzchnie przednie
Zewnętrzne strony powierzchni 3D.
powierzchnie zespolone
Powierzchnie zespolone automatycznie dopasowują swoje położenie i kształt w momencie modyfikacji skojarzonych z nimi obiektów geometrycznych. (SURFACEASSOCIATIVITY — zmienna systemowa)
Powłoka z wierzchołków sterujących
Powierzchnia NURBS można modyfikować za pomocą jej powłoki z wierzchołków sterujących (WS). Składa się ona z wierzchołków sterujących i linii łączących je w kierunkach U i V. Powłoka znajduje w pewnej odległości na zewnątrz powierzchni (a nie bezpośrednio na niej). Krzywe NURBS nie zawierają powłoki z wierzchołków sterujących, mają one tylko same wierzchołki sterujące.
pozioma linia łącząca
Opcjonalny segment linii łączący koniec linii odniesienia z jej zawartością.
poziom gładkości
Właściwość przypisana do obiektu siatkowego sterująca poziomem wygładzenia krawędzi obiektu. Wyższe poziomy oznaczają więcej powierzchni i zwiększenie gładkości.
półprzezroczystość
Sposób rozpraszania światła w obiekcie.
proces roboczy
Skupiony komponent umożliwiający wykonywanie powtarzalnych zadań modelowania w jednym produkcie Autodesk do innego w obrębie pakietu Autodesk. Jeśli program AutoCAD zostanie zakupiony w pakiecie, dostępne wstępnie ustawione procesy robocze i Menedżer procesów roboczych umożliwiają skonfigurowanie wysyłania rysunków z programu AutoCAD do programów Autodesk Showcase i Autodesk 3ds Max.
projektowanie parametryczne
Zdolność nawiązania relacji między obiektami w celu sterowania wielkością i orientacją geometrii z użyciem parametrów zdefiniowanych przez użytkownika i model.
prostokątny
Zwrot dwóch obiektów, gdy mają one prostopadłe nachylenia lub styczne w punkcie przecięcia.
próbkowanie
Próbkowanie jest techniką antyaliasingu. Zapewnia „najlepszy odgadnięty” kolor poszczególnych renderowanych pikseli. Moduł renderowania najpierw próbkuje kolor prezentacji wewnątrz piksela lub wzdłuż jego krawędzi, następnie za pomocą filtru łączy próbki w jeden kolor piksela.
próbkowanie adaptacyjne
Metoda przyspieszania procesu antyaliasingu wewnątrz granic macierzy próbkowania. Zobacz także antyaliasing.
prymityw
Podstawowe bryły 3D, takie jak kostka, stożek, walec, ostrosłup, klin, sfera i torus. Istnieje możliwość tworzenia prymitywów obiektów bryłowych 3D i siatek.
prymityw bryłowy
Podstawowy kształt 3D, taki jak kostka, klin, stożek, walec, sfera, torus i ostrosłup.
prymityw siatki 3D
Podstawowe obiekty siatki, takie jak kostka, stożek, walec, ostrosłup, klin, sfera i torus definiowane przez powierzchnie płaszczyznowe, a nie wygładzone. (SIATKA)
przekroje poprzeczne
Na ogół krzywe lub linie, które określają profil (kształt) bryły lub powierzchni wyciągania złożonego. Przekroje poprzeczne mogą być otwarte lub zamknięte. Bryła lub powierzchnia wyciągania złożonego jest rysowana w przestrzeni między przekrojami poprzecznymi. (WYCIĄGNIĘCIE)
przekrój
Rzut prostokątny pokazujący ukryte, wewnętrzne szczegóły w taki sposób, jakby widok rysunku, z którego jest on rzutowany, został przecięty.
przełączanie za pomocą klawisza Ctrl
Metoda przełączania między różnym zachowaniem podczas edycji geometrii, w czasie wykonywania polecenia albo podczas edycji z użyciem uchwytów. Naciśnięcie i zwolnienie klawisza Ctrl spowoduje cykliczne przełączanie zachowania. W przypadku ograniczonej geometrii cykliczne przełączanie za pomocą klawisza Ctrl powoduje przełączanie między wymuszaniem a wyłączeniem wiązań.
przestrzeń papieru
Jeden z dwóch podstawowych obszarów, w których rezydują obiekty. Obszar papieru służy do tworzenia ostatecznych układów do drukowania, w przeciwieństwie do rysowania i projektowania. Model jest opracowywany na karcie Model. (PAPIER) Zobacz także obszar modelu i rzutnia.
przewijanie
Przywrócenie poprzedniego widoku lub ścieżki ruchu utworzonej za pomocą narzędzi Autodesk® ViewCube®, SteeringWheel lub innego narzędzia nawigacyjnego.
przezroczystość
Wartość, która definiuje ilość światła przechodzącego przez obiekt.
przycisk wyboru
Przycisk urządzenia wskazującego używany do wybierania obiektów lub wskazywania punktów na ekranie. Przykładowo, w przypadku myszy z dwoma przyciskami jest to domyślnie przycisk lewy.
przyporządkowania przekształcenia warstw
Przypisanie zestawu warstw do innego zestawu warstw, które definiuje normy, czyli nazwy i właściwości warstw. Inna nazwa to przypisywanie warstw.
punkt
1. Położenie w przestrzeni 3D określone przez wartości współrzędnych X, Y i Z. 2. Obiekt składający się z pojedynczego położenia w układzie współrzędnych. (PUNKT)
punkt bazowy
1. W kontekście edycji za pomocą uchwytów ten uchwyt, który po wybraniu go zmienia kolor na jednolity, co pozwala na określenie centralnego punktu następnej operacji edycji. 2. Punkt, względem którego określana jest odległość i kąt podczas kopiowania, przesuwania i obracania obiektów. 3. Punkt wstawienia bieżącego rysunku. (BAZA) 4. Bazowy punkt wstawienia dla definicji bloku. (BLOK)
punkt definiujący
Węzeł znajdujący się na końcu pomocniczej linii wymiarowej, odpowiadający położeniu na wymiarowanym obiekcie. Punkty definiujące, zwane również punktami defpoints, są przechowywane na zastrzeżonej, niedrukowanej warstwie Defpoints.
punkt dostępny dla wiązania
Należy wskazać obiekt, który może zostać geometrycznie lub wymiarowo ograniczony (na przykład punkt końcowy lub punkt wstawienia).
punkt kluczowy
Punkt na parametrze w definicji bloku dynamicznego, sterujący skojarzonym z nim działaniem w przypadku edycji w odniesieniu do bloku.
punkt odniesienia
Pośrednia metoda stosowana jako odnośnik w metodach lokalizacji punktu polegających na śledzeniu lub śledzeniu względem obiektu.
punkty dopasowania
Położenia, w pobliżu których musi przebiegać krzywa b-splajn, w ramach tolerancji dopasowania. Zobacz także punkty interpolacji i punkty przybliżenia.
punkty interpolacji
Punkty definiujące, przez które przechodzi krzywa b-splajn. Zobacz także punkty przybliżenia i punkty dopasowania.
punkty przybliżenia
Położenia punktów, w pobliżu których musi przebiegać krzywa b-splajn, w ramach tolerancji dostosowania. Zobacz także punkty dopasowania i punkty interpolacji.
pusty zbiór wskazań
Zbiór wskazań, który nie zawiera żadnych obiektów.
ramka indywidualnych funkcji elementu
Tolerancja zastosowana do określonych elementów lub wzorów elementów. Symbole tolerancji kształtu i położenia zawsze zawierają przynajmniej charakterystyczny symbol geometryczny wskazujący typ tolerancji oraz jej wartość określające akceptowalny zakres zmian.
ramka sterująca
Seria położeń punktów używanych jako mechanizm sterowania kształtem b-splajnu. Punkty te są połączone segmentami liniowymi, aby ramka była czytelna i odróżniała się od punktów dopasowania. Aby wyświetlić lub ukryć ramki sterujące, polecenia POKAŻPUNKTSTER i UKRYJPUNKTSTER muszą być włączone.
refrakcja
Sposób ugięcia światła w obiekcie.
region
Zamknięte obszary 2D mające parametry fizyczne, takie jak środki masy figury geometrycznej lub środki ciężkości. Istnieje możliwość tworzenia regionów na podstawie obiektów tworzących zamknięte pętle. Tworzy się je zazwyczaj w celu zastosowania kreskowania i cieniowania oraz wyciągnięcia w trybie 3D. (REGION)
rodzaj linii
Sposób wyświetlania linii lub krzywej. Przykładowo, linia ciągła posiada inny wzór (rodzaj linii) niż linia kreskowa. Inna nazwa to czcionka linii. (RODZLIN)
rozbij
Do rozkładania złożonego obiektu, takiego jak blok, wymiar, bryła lub polilinia na prostsze obiekty. W przypadku bloku jego definicja nie ulega zmianie. Odniesienie do bloku zostanie zastąpione komponentami bloku. (ROZBIJ) Zobacz także blok, definicja bloku i odniesienie do bloku.
rozciąganie ramki
W definicji bloku dynamicznego obejmuje rozciąganie lub rozciąganie biegunowe, określające sposób edycji obiektów znajdujących się w ramce lub przeciętych ramką w odniesieniu do bloku.
rozdrobnij
Aby zwiększyć czterokrotnie liczbę powierzchni w obiekcie siatki podczas repetowania bazowego poziomu gładkości. Można również rozdrobnić określone ściany siatki bez resetowania bazy poziomu gładkości obiektu. (SIATKAUDOSK)
rozdzielczość skoku
Odległość między punktami siatki skoku.
rozszerzona historia poleceń
Rozszerzona lista poleceń i monitów, która rozciąga się w górę lub w dół od wiersza polecenia. Jeśli okno wiersza polecenia nie jest zadokowane, można wyświetlić tę historię, naciskając klawisz F2 lub klikając strzałkę po prawej stronie okna wiersza polecenia. Rozszerzona historia poleceń zawiera te same informacje co okno tekstowe, które można wyświetlić, wprowadzając polecenie TEKRAN lub naciskając klawisz F2, gdy okno jest zadokowane. Zobacz także rozszerzona historia monitów.
rozszerzone etykiety narzędzi
W produktach opartych na programie AutoCAD działających w systemie Windows wyświetlane są dodatkowe informacje w etykiecie narzędzi, gdy kursor umieszczony jest na narzędziu przez określony czas.
rozwinięty panel
W produktach opartych na programie AutoCAD działających w systemie Windows obszar na wstążce skojarzony z panelem wstążki. Rozwinięty panel zawiera dodatkowe narzędzia i elementy sterujące. Zobacz także panel wstążki i wstążka.
ruchomy panel
W produktach opartych na programie AutoCAD działających w systemie Windows panel wstążki, który nie jest dołączony do reszty wstążki lub okna pliku.
rysowanie parametryczne
Funkcja przypisująca więzy do obiektów, ustalająca odległość, położenie i orientację obiektów względem innych obiektów.
rysunek domyślny
Zobacz środowisko początkowe.
rysunek porównawczy
Wskazany przez użytkownika plik rysunku, który ma zostać porównany z bieżącym rysunkiem za pomocą funkcji Porównaj DWG.
rysunek przed odtworzeniem makra
Stan rysunku przed odtworzeniem makrooperacji.
rysunek roboczy
Rysunek stosowany w produkcji lub budownictwie.
rzut bazowy
widok rysunku rzutowany bezpośrednio z modelu 3D.
rzutnia
Ograniczony obszar, w którym wyświetlana jest część obszaru modelu rysunku. Zmienna systemowa TILEMODE określa typ tworzonej rzutni. 1. Jeśli zmienna TILEMODE jest wyłączona (0), tworzone rzutnie są obiektami układu, można je przesuwać i zmieniać ich rozmiar. (WWIDOK) 2. Jeśli zmienna TILEMODE jest włączona (1), cały obszar rysunku jest dzielony na nienakładające się na siebie rzutnie modelu. (RZUTNIE) Zobacz także TILEMODE, widok ipunkt obserwacji.
rzutnia (AutoCAD)
Miejsce w trójwymiarowym obszarze modelu, z którego oglądany jest model. (3DORBITA, DWIDOK, PKTOBS) Zobacz także widok i rzutnia.
rzutnia (AutoCAD LT)
Miejsce w trójwymiarowym obszarze modelu, z którego oglądany jest model. (PKTOBS) Zobacz także widok i rzutnia.
rzutnie modelu
Funkcja polegająca na podzieleniu obszaru rysunku na jeden lub kilka przylegających prostokątnych obszarów, w których mogą być wyświetlane różne widoki. Zobacz także rzutnie układu, TILEMODE i rzutnia.
rzutnie ruchome
Zobacz rzutnie układu.
rzutnie sąsiadujące
Zobacz rzutnie modelu.
rzutnie układu
Obiekty utworzone w obszarze papieru, w których wyświetlane są widoki. (RZUTNIE) Zobacz także obszar papieru.
rzutowanie płaskie
Odwzorowywanie obiektów lub obrazów na płaszczyźnie.
rzut prostokątny pomocniczy lub widok pomocniczy
W elemencie dokumentacji modelu rzuty prostokątne pomocnicze umożliwiają wyświetlanie prawdziwego kształtu i zależności elementów, które nie są zlokalizowane na płaszczyźnie równoległej do jakiejkolwiek płaszczyzny głównej rzutowania.
scalanie
W tabelach zestaw sąsiadujących komórek połączonych w pojedynczą komórkę.
segmentacja chmury punktów
Proces identyfikowania w chmurze punktów grup punktów reprezentujących różne powierzchnie. Występuje podczas indeksowania plików skanowania w programie Autodesk ReCap. Program AutoCAD rozpoznaje płaskich i walcowe segmenty podczas lokalizowania względem obiektów w chmurze punktów lub podczas wyodrębniania geometrii z chmury punktów.
segment koła
Wycinek obszaru menu kołowego SteeringWheels przeznaczony dla określonego narzędzia nawigacyjnego lub narzędzia orientacji.
ShapeManager
Technologia firmy Autodesk umożliwiająca modelowanie brył 3D w programie AutoCAD i w innych produktach.
siatka
Obszar pokryty równomiernie rozłożonymi kropkami lub liniami, co pomaga w rysowaniu. Odstępy siatki można dostosować. Siatka nigdy nie jest drukowana. (SIATKA) Zobacz także granice siatki.
siatka
Rozdrobniony, podzielony typ obiektu zdefiniowanego przez powierzchnie, krawędzie i wierzchołki. Siatkę można wygładzić, aby osiągnąć bardziej zaokrąglony wygląd, i pofałdować, aby wprowadzić grzbiety.
siatka skoku
Niewidoczna siatka ograniczająca ruchy kursora do określonych odstępów, które mogą być różne w kierunkach X i Y. Skok siatki nie musi koniecznie odpowiadać widocznej siatce oddzielnie sterowanej poleceniem SIATKARYS. (SKOK)
siatka wielokątna i polipowierzchnia
Klasyczne typy siatki, które były dostępne przed wersją AutoCAD 2010. Mimo że wciąż można tworzyć siatki wielokątne i siatki polipowierzchni (na przykład ustawiając w zmiennej MESHTYPE wartość 0), zaleca się stosowanie nowszych, bardziej elastycznych typów siatki.
skala odbicia
Zmniejsza lub zwiększa ilość energii odbijanej przez materiał.
skala opisu
Skala opisu to ustawienie zapisywane w obszarze modelu, rzutniach układu i widokach modelu. Podczas tworzenia obiektów opisowych jest przeprowadzane ich skalowanie zgodnie z bieżącą skalą opisu i są one automatycznie wyświetlane w widoku we właściwym rozmiarze.
skala pośrednich map wypukłości
Skaluje efekt podstawowego odwzorowania wypukłości materiału w obszarach oświetlonych pośrednim światłem.
Skala przenikania kolorów
Zwiększa lub zmniejsza nasycenie koloru światła odbitego przez materiał.
skala przepuszczalności
Zwiększa lub zmniejsza ilość energii emitowanej do prezentacji przez przezroczysty materiał.
składowy plik dostosowywania
Dowolny plik CUI, który nie jest definiowany jako główny plik CUI. W systemie Windows częściowe pliki CUI można w miarę potrzeb wczytywać i usuwać podczas sesji rysowania.
skróty klawiszowe
Klawisze i kombinacje klawiszy, które służą do uruchamiania poleceń. Przykładowo w systemie Windows skrót CTRL+S służy do zapisania pliku. Klawisze funkcyjne (F1, F2 itd.) są także klawiszami skrótów. W systemie Mac do zapisania pliku służy skrót Command-S. Klawisze funkcyjne (Fn-F1, Fn-F2 itd.) są także klawiszami skrótów.
stałe tryby lokalizacji
Ustawienie stałego trybu lokalizacji względem obiektów dla kolejnych wybieranych obiektów. (OBIEKT) Zobacz także tryb lokalizacji obiektu i zmiana lokalizacji obiektu.
stan rysunku
Kolekcja znanych ustawień, które definiują właściwości zachowania środowiska rysunku i/lub rysunku w znanym okresie, na przykład podczas rejestrowania makrooperacji lub przed odtworzeniem makrooperacji.
stan widzialności
Właściwość niestandardowa w bloku dynamicznym, umożliwiająca wyświetlenie tylko wybranej geometrii w odniesieniu do bloku. (BWSTAN)
stopień
Matematyczna właściwość krzywej lub powierzchni wskazująca typ używanego równania algebraicznego. Przykładowo równania stopnia 1 są liniowe, stopnia 2 są kwadratowe, a stopnia 3 są sześcienne.
stopnie dziesiętne
Zapis służący do określania długości i szerokości geograficznej. Przykładowo 35.1234°, 100.5678°. Szerokość geograficzna zawsze poprzedza długość.
stopoświeca
Amerykańska jednostka natężenia oświetlenia (symbol: fc). Lm/ft^2.
strumień świetlny
Energia otrzymywana na jednostkę kąta przestrzennego. Całkowity strumień świetlny to otrzymywana energia emitowana ze wszystkich kierunków.
strzałki obracania
Zakrzywione strzałki znajdujące się nad narzędziem ViewCube, za pomocą których można obracać bieżący widok o 90 stopni w prawo lub w lewo.
styl komórki
Styl zawierający specyficzne formatowanie komórek tabeli.
styl powierzchni
Ustawienie w stylu wizualnym, które określa cieniowanie na powierzchni.
styl tabeli
Styl zawierający specyficzne formatowanie tabeli i jej strukturę. Styl tabeli zawiera co najmniej 3 style komórki.
styl tekstu
Nazwany, zapisany zbiór ustawień określający wygląd znaków tekstowych —, na przykład rozciągnięcie, ściśnięcie, pochylenie, odbicie lustrzane lub ustawienie w pionowej kolumnie.
styl wizualny
Kolekcja ustawień, które sterują wyświetlaniem krawędzi i cieniowania w rzutni.
styl wydruku
Właściwość obiektu określająca zestaw zmian koloru, wyrównania, skali szarości, przypisań pisaków, rodzaju i szerokości linii, stylów zakończeń i połączeń linii oraz stylów wypełniania. Style wydruku są używane w czasie wydruku.
styl wymiarowania
Nazwana grupa ustawień wymiarowania, która określa wygląd wymiaru i upraszcza ustawianie zmiennych systemowych wymiarów. (WYMSTYL)
symbol
Reprezentacja elementu często używanego w rysunkach. Symbole wstawiane są do rysunku w postaci bloków.
symbole zależne
Zobacz obiekty nazwane zależne (w odnośnikach zewnętrznych).
symbol układu LUW
Ikona wskazująca orientację osi układu LUW. (LUWSYMB)
szczelna
Zamknięta siatka lub bryła 3D bez szczelin.
szerokość linii
Wartość szerokości, która może być przypisana do wszystkich obiektów graficznych, oprócz czcionek typu TrueType ® i obrazów rastrowych.
szkicowanie widoku
Stan w widoku obszaru modelu do edycji i wiązania linii przekroju lub obwiedni szczegółu.
Szybki podgląd
Narzędzie umożliwiające podgląd otwartych rysunków i układów w rysunku oraz przełączanie ich.
szyk
1. Wiele kopii wybranych obiektów w prostokątnym lub biegunowym (promieniowym) wzorze. (SZYK) 2. Zbiór danych, z których każdy element można zidentyfikować poprzez indeks lub klucz oraz ustawionych tak, aby komputer mógł sprawdzić zbiór i odzyskać dane za pomocą klucza.
szyk biegunowy
Obiekty skopiowane wokół określonego punktu środkowego określoną liczbę razy. (SZYK)
ścieżka ruchu
Określa tor lub cel kamery. Ścieżka może być linią, łukiem, łukiem eliptycznym, okręgiem, polilinią, polilinią 3D lub splajnem.
ścieżka wyszukiwania w bibliotece
Kolejność, w której produkt szuka pliku pomocniczego: bieżący folder, folder rysunku, folder określony w ścieżce pomocniczej oraz folder zawierający plik wykonywalny.
śledzenie
Metoda ustalania punktu względem innych punktów na rysunku.
śledzenie biegunowe
Narzędzie do precyzyjnego rysowania, które wyświetla tymczasowe ścieżki dopasowania zdefiniowane przez określone przez użytkownika kąty biegunowe. Zobacz także lokalizacja biegunowa.
śledzenie promienia wodzącego
Mechanizm renderowania może generować odbicia i załamania. W tej metodzie wykorzystywane jest śledzenie wiązki przykładowych promieni emitowanych przez źródło światła. Odbicia i załamania światła generowane w taki sposób są fizycznie dokładne.
środowisko początkowe
Zmienne i ustawienia dla nowych rysunków zdefiniowane przez plik domyślnego szablonu rysunku, taki jak acad.dwt, acadlt.dwt, acadiso.dwt lub acadltiso.dwt. Zobacz także rysunek szablonu.
światła fotometryczne
Światła fotometryczne to światła prawidłowe z fizycznego punktu widzenia. Światła poprawne z fizycznego punktu widzenia mają tłumienie proporcjonalne do kwadratu odległości. Fotometria to nauka zajmująca się pomiarami światła widzialnego pod względem jego postrzeganej jasności.
światło otoczenia
Światło oświetlające wszystkie powierzchnie modelu 3D z równym natężeniem. Światło otoczenia nie ma pojedynczego źródła lub kierunku, a jego intensywność nie maleje wraz ze zmianą odległości.
tabela
Prostokątny układ komórek zawierających opis, głównie tekst, ale także bloki. W branży AEC tabela często jest nazywana „schematem” i zawiera informacje o materiałach potrzebnych do budowy projektowanego budynku. W branży produkcyjnej tabelę często określa się jako „zestawienie BOM” (zestawienie komponentów). (TABELA)
tabela (symboli) definicji
Niegraficzny obszar danych pliku rysunku przechowujący definicje bloków, style wymiarowania, warstwy i inne nazwane obiekty. Zobacz także obiekty nazwane.
tabela definicji bloków
Niegraficzne dane w pliku rysunku, w których zapisane są definicje bloków. Zwana czasami tabelą symboli bloku lub tabelą bloku. Zobacz także obiekt nazwany.
tabela listy arkuszy
Tabela z listą wszystkich arkuszy z zestawu arkuszy. Tabela listy arkuszy może być tworzona automatycznie w Menedżerze zestawów arkuszy.
tabela przeglądowa
Definiuje właściwości i przypisuje wartości właściwości do bloku dynamicznego. Przypisuje wartości właściwości do odniesienia do bloku dynamicznego na podstawie sposobu zmiany bloku na rysunku. (BTABWYSZUKANIA)
tabela stylów wydruku
Zestaw stylów wydruku. Style wydruków są zdefiniowane w tabelach stylów wydruku i używane do obiektów tylko wtedy, gdy tabela stylów wydruku zostanie dołączona do układu lub rzutni.
tabela symboli
Zobacz tabela definicji i tabela definicji bloków.
tabela właściwości bloku
Tabela umożliwiająca użytkownikom zdefiniowanie różnych wartości zestawu właściwości definicji bloku. Wymiana właściwości przeglądania w przyszłości.
Tekst wymiarowy
Wartość miar wymiarowanego obiektu.
TILEMODE
Zmienna systemowa sterująca tym, czy rzutnie mogą być tworzone jako obiekty z możliwością przesuwania i zmiany rozmiaru (rzutnie układu), czy też jako nienakładające się na siebie sąsiadujące elementy wyświetlane (rzutnie modelu). Zobacz także rzutnia.
tłumienie
Zanik natężenia światła wraz ze wzrostem odległości.
tolerancja dopasowania
Ustawienie dla maksymalnej odległości, jaką ma przejść krzywa b-splajn dla każdego z opisujących ją punktów dopasowania.
trójnóg osi
Ikona ze współrzędnymi X, Y i Z, która służy do wizualizacji punktu obserwacji (kierunku obserwacji) rysunku bez wyświetlania rysunku. (PKTOBS)
tryb
Ustawienie oprogramowania lub stan działania.
tryb koloru powierzchni
Ustawienie w stylu wizualnym, które określa sposób wyświetlania koloru na powierzchni.
tryb lokalizacji
Metoda określania często potrzebnych punktów na obiekcie podczas tworzenia lub edycji obiektów. Za pomocą lokalizacji względem obiektu można określić dokładne położenie środka wybranego okręgu lub przecięcia dwóch łuków. Zobacz także stały tryb lokalizacji i zmiana lokalizacji obiektu.
tryb widzialności
Wyświetla lub nie wyświetla geometrię (w stanie przyciemnienia) niewidzialną dla stanu widzialności. (BVMODE)
tryby uchwytów
Opcje edycji, do których można uzyskać dostęp z poziomu wybranych uchwytów wybranych obiektów: rozciąganie, przenoszenie, obracanie, skalowanie oraz odbicie lustrzane.
tymczasowa historia poleceń
Lista poleceń i monitów wyświetlana w trybie nakładkowym powyżej wiersza polecenia w niezadokowanym oknie z pojedynczym wierszem polecenia. Zobacz rozszerzona historia poleceń.
uchwyt aktywny
Wybrany uchwyt.
uchwyt wieloobiektowe
Uchwyt współużytkowany przez wiele obiektów.
uchwyty
Małe kwadraty i trójkąty pojawiające się na wybranych obiektach. Po wybraniu uchwytu można edytować obiekt, klikając lub klikając prawym przyciskiem myszy uchwyt, zamiast wprowadzać polecenia.
uchwyty niestandardowe
Używane w odniesieniu do bloku dynamicznego do zmiany geometrii oraz właściwości niestandardowych.
ujęcie
Zapisany widok, który można później przywrócić poprzez nazwę lub korzystając z interfejsu ShowMotion. Ujęcie może zawierać statyczną miniaturę zapisanego widoku lub ruchu kamery, który można odtwarzać jako animację.
układ
Środowisko 2D, w którym można utworzyć rzutnie układu i umieścić tabelki rysunkowe na potrzeby drukowania. Dla każdego rysunku można utworzyć wiele arkuszy.
układ LUW
Zobacz lokalny układ współrzędnych (LUW).
układ współrzędnych geograficznych
W elemencie Położenie geograficzne geograficzny układ współrzędnych jest układem odniesienia, w którym za pomocą trójwymiarowej powierzchni sferycznej określane są położenia na Ziemi.
układ współrzędnych LL84
Powszechnie używany układ współrzędnych geograficznych, w którym szerokość i długość geograficzną mierzy się w zakresie od -90 do 90 stopni. Długość geograficzna zaczyna się od 0 stopni, która leży na południku zerowym w Greenwich, i jest mierzona w zakresie od -180 do 180 stopni. Szerokość geograficzna 0 stopni znajduje się na równiku i jest mierzona w zakresie od -90 do 90 stopni.
układ współrzędnych lub układ współrzędnych odniesienia
W elemencie Położenie geograficzne przestrzenny system odniesienia składający się z odwzorowania mapy i bazy pomiarowej. Układy współrzędnych mają różne rodzaje, na przykład geograficzne, rzutowane itp. W układzie współrzędnych zawsze określona jest jednostka miary.
układ współrzędnych projektu
W elemencie Położenie geograficzne jest to określony układ współrzędnych AutoCAD, który zapewnia elastyczność w wyborze innej jednostki miary, punktu wstawienia i orientacji niż określone w układzie współrzędnych (CS).
ustawienia strony
Zestaw urządzenia drukującego i różnych ustawień, które mają wpływ na wygląd i format końcowego wydruku. Ustawienia te można modyfikować i stosować do innych układów.
UVW
Obszar współrzędnych materiału. Większość map materiałów stanowią płaszczyzny 2D przypisane do powierzchni 3D. Współrzędne U, V i W odpowiadają kierunkom względnym współrzędnych X, Y i Z. Jeśli spojrzeć na obraz mapy 2D, współrzędna U odpowiada współrzędnej X i reprezentuje poziomy kierunek mapowania. Współrzędna V jest odpowiednikiem współrzędnej Y i reprezentuje pionowy kierunek mapowania. Współrzędna W jest odpowiednikiem współrzędnej Z i reprezentuje kierunek prostopadły do płaszczyzny UV mapy.
ViewCube
Element interfejsu użytkownika, w którym jest wyświetlane bieżąca orientacja modelu i który umożliwia interaktywne obracanie bieżącego widoku lub przywrócenie widoku wstępnie ustawionego.
warstwa
Logiczne grupowanie danych podobne do przezroczystych arkuszy kalki na rysunku. Warstwy można oglądać osobno lub w połączeniu. (WARSTWA)
wartość atrybutu
Informacje tekstowe lub liczbowe przechowywane w atrybucie. Zobacz także definicja atrybutu, zapytanie o wartość atrybutu i oznaczenie atrybutu.
wartość domyślna
Wartość, która jest przyjmowana w przypadku naciśnięcia klawisza Enter w monicie podrzędnym. Wartość domyślna jest wyświetlona w nawiasach trójkątnych <>. Zobacz także domyślna.
wartość zarejestrowana
Dane wejściowe przechwycone podczas rejestrowania makrooperacji dla monitu podrzędnego polecenia.
wektor
Wyrażenie matematyczne z dokładnym kierunkiem i wielkością (długością), ale bez określonego położenia.
węzeł
Typ lokalizacji względem obiektu, który umieszcza obiekty punktów, punkty definicji wymiarów oraz punkty początkowe tekstu.
węzeł wartości
Specjalny typ węzła operacji służący do obsługi żądań wprowadzenia danych przez użytkownika i przechowujący wartość zarejestrowaną przechwyconą w trakcie rejestrowania makrooperacji.
węzeł wyboru
Szczególny typ drzewa operacji, który służy do obsługi czynności związanych z wybieraniem.
wiązanie dynamiczne
Typ wiązania wymiarowego, którego rozmiar jest automatycznie dostosowywany i które może być widoczne lub ukryte. Zobacz także wiązanie — wymiar bloku.
wiązanie geometryczne
Reguły definiujące relacje geometryczne między obiektami lub punktami na obiektach, kontrolujące w jaki sposób może zmieniać się kształt obiektu, jego wielkość lub położenie. Przykłady obejmują więzy pokrywające się, współliniowe, koncentryczne, równe, unieruchomione, poziome, równoległe, prostopadłe, styczne i pionowe.
wiązanie — wymiar bloku
Typ wiązania wymiarowego, które poza sterowaniem rozmiarem geometrii służy jako obiekt wymiarowania. Zobacz także wiązanie dynamiczne.
wiązanie wymiarowe
Wymiar parametryczny kontrolujący wielkość, kąt lub położenie geometrii względem rysunku lub innych obiektów. Gdy wartość wiązania wymiarowego zostanie zmieniona, zmianie ulegnie również wielkość ograniczonego obiektu. Zobacz także wiązanie — wymiar bloku i wiązanie dynamiczne.
widok (AutoCAD)
Graficzna reprezentacja modelu widziana z określonego miejsca (rzutni) w przestrzeni. (3DORBITA, PKTOBS, DWIDOK, WIDOK) Zobacz także punkt obserwacji i rzutnia.
widok (AutoCAD LT)
Graficzna reprezentacja modelu widziana z określonego miejsca (rzutni) w przestrzeni. (PKTOBS, WIDOK) Zobacz także punkt obserwacji i rzutnia.
Widok główny
Widok zapisywany wraz z rysunkiem, sterowany za pomocą narzędzia ViewCube. Widok główny przypomina domyślny, początkowy widok wyświetlany po otwarciu rysunku po raz pierwszy.
widok planu
Orientacja widoku z punktu znajdującego się na dodatniej osi Z w kierunku początku (0, 0, 0). (PLAN)
widok rysunku
Prostokątny obiekt, który zawiera rzut 2D modelu 3D.
widok rzutowany
Widok rysunku rzutowany z innego widoku rysunku.
widok rzutowany
Widok rysunku rzutowany z istniejącego widoku rysunku. Termin skojarzony z funkcją dokumentacji modelu.
widok szczegółu
W elemencie dokumentacji modelu jest to rzut prostokątny, który pokazuje określony fragment innego widoku rysunku, zazwyczaj w powiększeniu.
Widok udostępniony
Internetowa wizualna reprezentacja widoku modelu lub projektu przekazana z produktu firmy Autodesk, którą można wyświetlać w witrynie Autodesk Viewer.
wielkość
Zobacz: wielkość wypukłości.
wielkość wypukłości
Stopień krzywizny w miejscu styku dwóch powierzchni. Ma to zastosowanie tylko dla powierzchni cechujących się ciągłością G1 lub G2.
wieloarkuszowy DWF
Plik DWF zawierający wiele arkuszy.
wieloboczne okno wybierające
Wieloboczny obszar wyznaczony do wybierania wielu obiektów. Zobacz także wybór przecięciem i wybieranie oknem.
wielolinia odniesienia
Obiekt odniesienia, który tworzy opisy mogące mieć wiele linii odniesienia.
wiersz (tabela)
Zestaw komórek przylegających do siebie w poziomie, obejmujących całą szerokość tabeli. Pojedynczy wiersz ma wysokość jednej komórki.
wiersz polecenia
Obszar tekstowy zarezerwowany dla wpisów z klawiatury, zgłoszeń i komunikatów.
wierzchołek
Miejsce, w którym spotykają się krawędzie lub segmenty polilinii.
Wierzchołki sterujące (WS)
Najbardziej podstawowa metoda kształtowania splajnu lub powierzchni NURBS. Te punkty działają jak uchwyty, które można przeciągnąć w celu zmiany kształtu obiektu.
więzy
1. Forma projektu parametrycznego. 2. Reguły rządzące położeniem, nachyleniem, stycznością, wymiarami i relacjami między obiektami w geometrii.
właściwości ogólne
Właściwości, które są wspólne dla pewnego zbioru obiektów. Obejmują one kolor, warstwę, rodzaj linii, skalę rodzaju linii, styl wydruku, szerokość linii, przezroczystość, hiperłącze i grubość.
właściwość formatu wyjściowego
Właściwość przeglądania, gdzie wartość jest określana za pomocą właściwości formatu wejściowego (inne właściwości parametru) przez użycie tabeli przeglądowej.
właściwość przeglądania
Parametr przeglądowy w definicji bloku dynamicznego, który można dodać do tabeli przeglądowej. Etykieta parametru przeglądowego służy jako nazwa właściwości. Jeśli wartości parametrów w odniesieniu do bloku dynamicznego odpowiadają wierszowi wartości właściwości wejściowych, odpowiednie wartości właściwości w tym wierszu tabeli zostają przypisane do odniesienia do bloku. (BTABWYSZUKANIA)
właściwość sterowania
Właściwość przeglądania jest odwracalna, gdy ręczna zmiana wartości przeglądania odniesienia do bloku spowoduje zmianę wartości innych właściwości.
właściwość wejściowa
Właściwość parametru w definicji bloku dynamicznego innego niż parametr przeglądu, ustawienia lub punktu bazowego, którą można dodać jako kolumnę w tabeli przeglądowej. Jeśli wartości parametrów w odniesieniu do bloku dynamicznego odpowiadają wierszowi wartości właściwości wejściowych, odpowiednie wartości właściwości w tym wierszu tabeli zostają przypisane do odniesienia do bloku. (BTABWYSZUKANIA)
wskazanie pochodzące z makra
Zbiór wskazań wszystkich obiektów, które zostały utworzone podczas odtwarzania makrooperacji aż do polecenia, które żąda zbioru wskazań.
wskaźnik
Kursor wyświetlany na ekranie monitora, który można przesuwać nad obszarami tekstowymi i graficznymi. Zobacz także krzyż nitkowy.
wskaźnik bieżącego położenia
W elemencie Położenie geograficzne jest to tymczasowa niebieska pinezka umieszczona w obszarze modelu, wskazująca bieżące położenie urządzenia. Koncentryczny okrąg narysowany na jego podstawie oznacza margines błędu w jego położeniu. Czujniki położenia muszą być włączone, aby można było wyświetlić wskaźnik bieżącej pozycji.
Wskaźnik mojego położenia
Wskaźnik w obszarze modelu, który pokazuje bieżące położenie w systemach z obsługą GPS.
wskaż punkty
Zaznaczenie obiektów przed wpisaniem polecenia lub uruchomieniem makrooperacji.
współczynnik proporcji
Stosunek szerokości do wysokości, zwykle powiązany z ekranami i obrazami.
współrzędne bezwzględne
Wartości współrzędnych mierzone względem punktu początkowego układu współrzędnych (0,0,0). Zobacz także: punkt początkowy, współrzędne względne, lokalny układ współrzędnych (LUW), współrzędne globalne i globalny układ współrzędnych (GUW).
współrzędne globalne
Współrzędne wyrażone w Globalnym Układzie Współrzędnych (GUW).
współrzędne względne
Współrzędne określone względem poprzednich współrzędnych.
wstążka
W przypadku produktów działających w systemie operacyjnym Windows jest to paleta, na której są wyświetlane przyciski i elementy sterujące służące zarówno do rysowania i opisów 2D, jak i modelowania, przeglądania i renderowania 3D. (WSTĄŻKA) Zobacz także karta wstążki i panel wstążki i panel wysuwany.
wtyczki
Zobacz rozszerzenia.
wybieranie przed wybraniem polecenia
Wybieranie najpierw obiektu, a następnie wykonywanie na nim operacji, zamiast wprowadzania polecenia, a następnie wybierania obiektu.
wybór arkusza
Nazwany wybór arkuszy z zestawu arkuszy może być wygodnie ponownie wywoływany przez operacje archiwizowania, przekazywania i publikowania.
wybór początkowy
Zaznaczenie obiektów przed wpisaniem polecenia lub uruchomieniem makrooperacji.
wybór sąsiadującej komórki
Zaznaczenie komórek tabeli mających co najmniej jedną obwiednię wspólną z inną komórką tego samego zaznaczenia.
wyciągnięcie
Bryła 3D utworzona poprzez ukosowanie obiektu zamykającego określony obszar wzdłuż ścieżki liniowej. (WYCIĄGNIJ)
wyłączanie wiązań
Zdolność tymczasowego ignorowania więzów podczas edycji geometrii. Po przeprowadzeniu edycji geometrii wiązania są usuwane albo pozostawiane, w zależności czy w przypadku edytowanej geometrii wiązanie wciąż jest prawidłowe.
wymiar bazowy
Wiele wymiarów mierzonych od tej samej linii bazowej. Są one nazywane również wymiarami równoległymi. Zobacz także linia bazowa.
wymiar dopasowany
Wymiar, który mierzy odległość między dwoma punktami pod dowolnym kątem. Linia wymiarowa jest równoległa do linii łączącej punkty definiujące wymiar. (WYMNORMALNY)
wymiar dynamiczny
Wymiary tymczasowe wyświetlane na obiektach, w tym dynamiczne odwołania do bloków, w momencie ich edycji za pomocą uchwytów.
wymiar kątowy
Wymiar, który mierzy kąty lub segmenty łuku i składa się z tekstu, linii pomocniczych oraz linii odniesienia. (WYMKĄTOWY)
wymiar niezespolony
Wymiar, który nie odzwierciedla automatycznie zmian w skojarzonej geometrii, kontrolowany przez zmienną systemową DIMASSOC. Zobacz także wymiar zespolony i wymiar rozbity.
wymiar rozbity
Zestaw obiektów, które wyglądają jak wymiar, ale nie są skojarzone z wymiarowanym obiektem ani ze sobą. kontrolowany przez zmienną systemową DIMASSOC. (ROZBIJ) Zobacz także wymiar zespolony, wymiar niezespolony i rozbijanie.
wymiar sterowany
Wymiar parametryczny określający wielkość geometrii i zmieniający wielkość obiektu w momencie zmiany jego wartości.
wymiar szeregowy
Typ wymiaru liniowego używający początku drugiej pomocniczej linii wymiarowej wybranego wymiaru jako początku jego pierwszej pomocniczej linii wymiarowej i dzielący w ten sposób jeden długi wymiar na krótsze segmenty, które dają w sumie całkowity wymiar. Zwany także łańcuchem wymiarowym. (WYMSZEREG)
wymiar zespolony
Wymiar, który automatycznie dostosowuje swoją wielkość i wartość do modyfikacji skojarzonej z nim geometrii. (DIMASSOC — zmienna systemowa) Zobacz także wymiar niezespolony i wymiar rozbity.
wypełnienie
Kolor jednolity pokrywający obszar ograniczony przez linie lub krzywe. (WYPEŁNIJ)
wyrównywanie
Łączenie kolorowych kropek tak, że sprawiają wrażenie wyświetlania większej liczby kolorów niż obecnie dostępne.
wyróżnianie zależności
Sposób wyświetlania skojarzonych obiektów podczas wybierania parametru, uchwytu lub działania w definicji bloku dynamicznego.
wysokość geograficzna
Względna wysokość w podanym kierunku w górę zdefiniowanym dla znacznika geograficznego.
wyspa
Zamknięty obszar wewnątrz innego zamkniętego obszaru. Wyspy mogą zostać wykryte jako część procesu tworzenia kreskowania, polilinii i regionów. (GKRESKUJ, OBWIEDNIA)
wystąpienie bloku
Zobacz odniesienie do bloku.
wyszukiwane słowo kluczowe
Zdefiniowane przez użytkownika słowo kluczowe używane do wyszukiwania poleceń w przeglądarce menu dla produktów działających w systemie operacyjnym Windows.
wyświetlanie ekranu wirtualnego
Obszar, w którym program może przesuwać widok i zmieniać jego powiększenie bez ponownego generowania rysunku.
wzór linii
Zobacz rodzaj linii.
zablokowanie
Ustawienie, które wyłącza wyświetlanie obiektów na wybranych warstwach. Obiekty leżące na zablokowanych warstwach nie są wyświetlane, ponownie generowane ani drukowane. Blokowanie warstw skraca czas ponownego generowania. (WARSTWA) Zobacz także odblokowanie.
zakończenie linii odniesienia
Fragment linii odniesienia połączony z opisem.
zakres
Zobacz zakres rysunku.
zakres
W elemencie tworzenia obrazów fotorealistycznych zakres jest opcją odwzorowania kolorów na natężenia chmury punktów, co umożliwia odróżnienie szczegółów natężenia w złożonych chmurach punktów. Zobacz także natężenie.
zakres rysunku
Najmniejszy prostokątny obszar zawierający wszystkie obiekty znajdujące się na rysunku. (ZOOM)
zakres rysunku
Zobacz granice siatki.
zapętlony odnośnik zewnętrzny
Rysunek odnośnika (xref), który odwołuje się do siebie bezpośrednio lub pośrednio. Odnośnik zewnętrzny tworzący zapętlenie jest ignorowany.
zapis w źródle
Aby zaktualizować obiekty w oryginalnym odnośniku (odnośniku zewnętrznym lub odniesieniu do bloku) ze zmianami wprowadzonymi w zestawie roboczym podczas edycji lokalnej odnośnika.
zapytanie o wartość atrybutu
Monit tekstowy wyświetlany podczas wstawianiu bloku zawierającego atrybut, który wymaga wprowadzenia wartości. Zobacz także definicja atrybutu, oznaczenie atrybutu i wartość atrybutu.
zaufane położenia
Foldery określone na karcie Plik w oknie dialogowym Opcje, w których można uruchamiać kod wykonywalny. (TRUSTEDPATHS)
zawijanie
Sytuacja, w której kursor zawija się wokół okna i pojawia po przeciwnej jego stronie, co umożliwia kontynuowanie operacji przeciągania zamiast konieczności zatrzymania się na krawędzi obszaru rysunku.
zbiór (wskazań) obiektów do operacji
Zbiór wskazań obiektów, które są zdefiniowane przed wykonaniem makrooperacji.
zbiór roboczy
Grupa obiektów wybranych dla lokalnej edycji odnośników.
zbiór wskazań
Jeden lub więcej wybranych obiektów, na które polecenie może działać w tym samym czasie. W definicji bloku dynamicznego geometria skojarzona z działaniem.
zbór wartości
W definicji bloku dynamicznego zakres lub lista wartości określonych dla parametrów liniowych, biegunowych, XY lub obrotu.
zespolenie powierzchni
Zobacz powierzchnie zespolone.
zestaw arkuszy
Zorganizowany i nazwany zbiór arkuszy z różnych plików rysunków. (ZESTAWARKUSZY) Zobacz także arkusz.
zestaw parametrów
Narzędzie na karcie Zestawy parametrów, w oknie Palety kompozycji bloków służące do dodawania jednego lub większej liczby parametrów oraz jednej lub wielu skojarzonych akcji do definicji bloku dynamicznego.
zestaw rysunków
Zbiór rysunków utworzony za pomocą okna dialogowego Opublikuj.
zestaw zmian
Zbiór różnic w zakresie odległości ustawionym w chmurce wersji, która jest automatycznie generowana przez funkcję Porównaj DWG.
zestaw znaczników
Grupa znaczników znajdująca się w pojedynczym pliku DWF.
zmiana lokalizacji obiektu
Wyłączenie lub zmiana uruchomionego trybu lokalizacji obiektu dla jednego punktu. Zobacz także tryb lokalizacji obiektu i stały tryb lokalizacji.
zmienna systemowa
Podobnie jak w przypadku polecenia, steruje ustawieniami operacyjnymi produktu, w tym trybami, rozmiarami lub granicami. Zmienne systemowe tylko do odczytu, takie jak DWGNAME, nie mogą być modyfikowane bezpośrednio.
zmienna środowiskowa
Ustawienie przechowywane w systemie operacyjnym, sterujące działaniem programu.
zmienne wymiarowania
Zestaw wartości liczbowych, ciągów tekstowych oraz ustawień sterujących elementami wymiarowania. (WYMSTYL)
znacznik
Komentarz lub poprawka geometrii znacznika wstawione do pliku DWF przy użyciu programu Autodesk Design Review.
znacznik geograficzny
W elemencie Położenie geograficzne jest to opis, który oznacza położenie znanej szerokości i długości geograficznej w obszarze modelu. Znacznik geograficzny służy jako punkt odniesienia dla wszystkich danych położenia geograficznego w pliku rysunku.
znacznik geograficzny
Zobacz znacznik geograficzny.
znacznik oświetlenia
Graficzna reprezentacja światła punktowego lub reflektora.
znacznik pozycji
Opis umieszczany w obszarze modelu oznaczający i etykietujący położenie geograficzne.
znacznik punktu odniesienia
Tymczasowy znak plus wyświetlany w położeniu uzyskanego punktu przy użyciu metod wskazywania położenia punktu: śledzenie lub lokalizacja względem obiektu.
zoom
Do zmniejszania lub zwiększania pozornego rozmiaru obszaru rysunku. (ZOOM)
żądanie wprowadzenia danych przez użytkownika
Element przypisany do węzła operacji, który wstrzymuje odtwarzanie makrooperacji, aby użytkownik mógł podać pewne dane wejściowe, zanim odtwarzanie zostanie wznowione.