Każdy element w modelu ma naturalny zestaw stopni swobody. Przykładowo płaska powierzchnia ma trzy stopnie swobody (1 swobody przesunięcia i 2 swobody obrotu), a prosty otwór ma cztery stopnie swobody (2 swobody przesunięcia i 2 swobody obrotu). Stopień swobody każdego elementu w modelu musi być względny do elementów, które go poprzedzają w modelu. Jeśli w modelu nie są wystarczającej liczby istniejących elementów, aby związać wszystkie stopnie swobody elementu, należy go ustawić jako element odniesienia. Ewentualnie można go użyć do ustalenia elementu odniesienia na podstawie cząstkowych elementów odniesienia.
Przykładowo podczas dodawania pierwszego elementu do modelu nie istnieją żadne elementy, z którymi można byłoby związać nowy element, dlatego element ten powinien być ustawiony jako element odniesienia. Niektórych typów elementów nie można ustawić jako elementu odniesienia, ale można ich użyć do ustalenia elementu odniesienia na podstawie cząstkowych elementów odniesienia.
Zazwyczaj pierwsze elementy w modelu są ustawione jako elementy odniesienia i użyte do ustalenia dominującego układu odniesienia części. Dlatego elementy używane do ustalania dominującego układu odniesienia powinny być umieszczane jako pierwsze elementy w modelu.